Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Κακό πράγμα να ζεις, αλλά να μη χαίρεσαι τη ζωή,διότι δεν υπάρχει το όνειρο...


Δε θα γράψω πάλι τα ίδια και τα ίδια ούτε θα ανακυκλωθώ σε ένα γαϊτανάκι που δεν έχει αρχή και τέλος.
Επισημαίνω απλώς:


Χαίρομαι που λέμε τη προσωπική μας γνώμη, καθαρά, ειλικρινά  και δε φοβόμαστε κανένα...

Χαίρομαι που δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε...

Χαίρομαι που δε μας χαρίστηκε τίποτα...αλλά τα πάντα ήρθαν από την ανταπόκριση του κόσμου, εξαιτίας  της πολύ μεγάλης μας προσπάθειας....

Xαίρομαι που μας την έχουν στημένη στη γωνία, διότι αυτό σημαίνει ότι μας φοβούνται και μας υπολογίζουν, αλλά  άθελά τους μας δυναμώνουν....αντί να μας συντρίβουν....

Χαίρομαι που γνωρίσαμε μέσω του μπλογκ πολύ αξιόλογους επιστήμονες αλλά και απλούς καταπληκτικούς  ανθρώπους, που με μερικούς αναπτύξαμε ιδιαίτερη φιλική σχέση...και σαφώς βελτιωθήκαμε από αυτό...

Χαίρομαι που μας στηρίζουν πολλοί....

Χαίρομαι που μας εμπιστεύονται πολλοί....

Χαίρομαι που συμπαρασύραμε και άλλους στο δρόμο μας....άρα αυτό είναι στα θετικά μας...

Χαίρομαι που ποτέ δεν επιβάλαμε οτιδήποτε σε κάποιον...

Χαίρομαι που βρήκαμε ανθρώπους να σκέφτονται διαφορετικά, αλλά δημοκρατικά....

Χαίρομαι που απολαμβάνουμε αυτό που κάνουμε...

Χαίρομαι που κάνουμε λάθη...

Χαίρομαι τέλος που έχουμε ακόμη όνειρα, παλεύουμε καθημερινά να τα υλοποιήσουμε...απαγορεύοντας να μας τα γκρεμίσουν....και πεθαίνοντας γι' αυτά...



Για ένα όμως δε χαίρομαι:

Για τη ψευτομαγκιά και τη θρασυδειλία...κάποιων