Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

«Αυτή η μέρα σαν τον Απρίλη του ‘41»

Μια άκρως ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική συνέντευξη για τα όσα δεινά περιμένουν τον ελληνικό λαό μετά τη συμφωνία των πολιτικών αρχηγών με την τρόικα, παραχώρησε στον Sentra 103.3 ο πολιτικός αναλυτής της εφημερίδας «ΕΘΝΟΣ», Γιώργος Δελαστίκ.

Παρομοίασε τη σημερινή μέρα με εκείνη την ημέρα του Απρίλη του 1941 όταν μπήκαν τα τανκς
στην Ελλάδα, κάνοντας λόγο για «δικτατορία των δανειστών», ενώ μίλησε για κατάσταση χειρότερη από εκείνη που βιώσαμε μετά το τέλος του πολέμου.


Τόνισε ότι η κατάσταση μπορεί να ανατραπεί μόνο με έντονη κοινωνική αντίδραση και μαζική εξέγερση, ενώ χαρακτήρισε τους πολικούς αρχηγούς της χώρας ως «θεατρίνους», κάνοντας λόγο για «τραγική φαρσοκωμωδία»

Αναλυτικά τα όσα είπε ο κ. Δελαστίκ στον Sentra 103.3:
Για την ανακοίνωση του Μαξίμου περί συμφωνίας των πολιτικών αρχηγών: «Δεν είχα δυστυχώς την παραμικρή αμφιβολία ότι από χθες είχαν ήδη συμφωνήσει οι πολίτικοί αρχηγοί. Και αυτό που έπαιζαν ήταν ένα μικρό πολιτικό θέατρο, μια τραγική φαρσοκωμωδία, σε βάρος του κόσμου για να περάσουν αυτό το οποίο υπέγραψαν, προσυπέγραψαν δηλαδή. Δυστυχώς αποδείχθηκε για μία ακόμη φορά ότι της χώρας ηγούνται πολιτικοί νάνου. Το λέω με πίκρα γιατί παρέδωσαν τη χώρα μας στους αμαχητί στους ξένους δανειστές. Αυτό το πολίτευμα που έχει από δω και πέρα, η Ελλάδα είναι δικτατορία των δανειστών, δεν είναι δημοκρατία».

Για το αν έχει γίνει αυτό εδώ και καιρό τώρα: «Εχει γίνει (σ.σ. καιρό), αλλά ξέρετε ότι πια προσυπογράφουν και οι τρεις αρχηγοί κομμάτων εξουσίας, που μέχρι τώρα εκπροσωπούσαν τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, το πράγμα ουσιαστικά οδηγεί στο να εκλείψουν οι ελπίδες κυβερνητικής λύσης, η οποία θα μπορούσε υπό ορισμένες προϋποθέσεις να απαλύνει τον πόνο του ελληνικού λαού. Αυτό το πράγμα εξέλειπε από τη στιγμή που μπήκε και η υπογραφή του Αντώνη Σαμαρά, μαζί με εκείνες του Γιώργου Παπανδρέου και του Γιώργου Καρατζαφέρη για τις οποίες κανείς δεν έχει αμφιβολία οι οποίοι είχαν πρωτοστατήσει στο να μπει η χώρα στο μνημόνιο, να είχαμε ψηφίσει το πρώτο μνημόνιο κτλ».

Για το τι μας περιμένει από δω και πέρα: «Αυτό το πρόβλημα που έχουμε τώρα είναι ότι εκατομμύρια Ελληνες βυθίζονται στην φτώχεια. Τα στοιχεία για την ανεργία το Νοέμβριο του 2011 ήδη άνεργοι στην χώρα μας ξεπέρασαν το εκατομμύριο, 1.000.040 είναι περίπου. Μιλάμε ότι ξεπεράστηκε και το 20% του ποσοστού στον οικονομικά ενεργά πληθυσμό των ανέργων, πράγμα που σημαίνει ότι ξεπεράστηκε και το ποσοστό της δεκαετίας του '60, όταν στέλναμε εκατομμύρια μετανάστες σε όλες τις χώρες για να επιβιώσουν οικογένειές τους.
Είναι θλιβερή πραγματικά η σημερινή μέρα, τόσο όσο ήταν εκείνη η μέρα τον Απρίλιο του 1941 όταν με τα πάντσερ μπήκαν τότε οι Γερμανοί. Τότε μπήκαν με τα πάντσερ, τώρα μπήκαν με το ευρώ και με τους όρους που επιβάλλουν. Τότε όμως υπήρχε αξιοπρέπεια. Υπήρχε και ακόμη και ο φαντάρος που ήταν ο φρουρός της σημαίας στην Ακρόπολη. Τότε τυλίχτηκε με τη σημαία και έπεσε από τον ιερό βράχο εκείνη την ημέρα. Τώρα κανένας δεν πεθαίνει. Ισα-ίσα πανηγυρίζουν ότι μας έσωσαν, πολλαπλά, ο καθένας από δω, άλλος από εκεί.
Το ζήτημα είναι πως θα επιβιώσει ο ελληνικός λαός σε μία εξαιρετικά βίαιη πτώση του βιοτικού του επιπέδου. Γιατί δεν ήμασταν όπως τη δεκαετία του `50 όπου η χώρα ήταν ρημαγμένη από τον πόλεμο, πάμπτωχη, αλλά τουλάχιστον με τη μέρα βελτιωνόταν η κατάσταση. Τώρα θα υποστούμε μία μείωση την οποία δεν την έχουμε υποστεί μέχρι στιγμής. Δεν είναι το χειρότερο που έχουμε δει μέχρι στιγμής. Αν και στην πράξη καταργηθούν οι κλαδικές συμβάσεις, αυτό σημαίνει ότι σε μερικούς μήνες ή του χρόνου, εκατομμύρια Ελληνας θα αμείβονται με μισθό από 500-1000 ευρώ. Μικτά ή καθαρά σε αυτό το ποσό έχει μία μικρή σημασία διότι συνιστά μία βίαιη. Όταν φτάνουμε στο σημείο ένας λαός να αισθάνεται παραδομένος στους δανειστές. Να αισθάνεται χωρίς να έχει και το αίσθημα της ενοχής ότι σε κάτι ο ίδιος έφταιξε αποφασιστικά. Να αισθάνεται ότι θα φτωχύνει βίαια.
Αυτά που έγραφαν στο έγγραφο τους πριν από δέκα μέρες οι Γερμανοί στο οποίο ζητούσαν εκείνο τον επίτροπο, τον κατοχικό διοικητική να πηγαίνουν τα έσοδα πρώτα στην αποπληρωμή των τοκοχρεολυσίων και μετά ότι απομένει να χρησιμοποιείται για να δώσουμε να λειτουργήσουν τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τα κοινωνικά επιδόματα, να πάρουν μισθό οι δημόσιοι υπάλληλοι κτλ Το είπαν με άλλο τρόπο η Μέρκελ και ο Σαρκοζί τη Δευτέρα, όταν είπαν ότι πρέπει να γίνει ένας ειδικός λογαριασμός για να πηγαίνουν τα έσοδα. Αυτό που ζητάγαν να γίνει με απόφαση της Βουλής να γίνει χωρίς απόφαση της Βουλής. Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει ότι όταν κάποιο μήνα λήγει ένα ομόλογο κάποιων δισεκατομμυρίων, εκείνο το μήνα μπορεί να μην παίρνουν ούτε καν ολόκληρο το μισθό τους οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο.
Μπορεί να μην δίνονται λεφτά στα σχολεία στα Πανεπιστήμια κτλ. Καταλαβαίνετε τις σημαίνει ως χώρα να γυρίζει σε επίπεδα παλαιότερων δεκαετιών. Εγώ θυμάμαι ως παιδί τη δεκαετία του '60 όταν κάποιος πήγαινε στο νοσοκομείο τον κλαίγαμε οι γνωστοί του. Γιατί ήταν προθάλαμος του θανάτου. Είναι σωστό να κοπούν οι σπατάλες με τα υλικά που τα τρώνε οι εταιρείες και οι διάφοροι. Ξέρω ότι ήδη σήμερα υπάρχουν ακριβά φάρμακα για καρκινοπαθείς και δεν τα παρέχουν τα νοσοκομεία στην επάρκεια που πρέπει για τους ασθενείς που πρέπει να θεραπεύσουν. Με άλλα λόγια γίνονται οι γιατροί υποχρεωμένοι να πάρουν αποφάσεις ευθανασίας. Να δώσουν το φάρμακο σε νέους, να μη το δώσουν σε ηλικιωμένους. Καταλαβαίνουμε τι σημαίνει η γενίκευση αυτού του πράγματος και τι κοινωνία ζούγκλα θα γεννήσει αυτό το πράγμα. Αυτοί που λένε ότι σωθήκαμε είναι βαθιά νυχτωμένοι, ζουν σε δικό τους κόσμο εκτός αν λένε συνειδητά ψέματα για πολιτικό όφελος».
Για το αν βλέπει διέξοδο: «Διέξοδος με αυτή την πολιτική δεν υπάρχει. Καμία. Δεν υπάρχει περίπτωση με αυτή την πολιτική όχι απλώς να διατηρηθεί και να βελτιωθεί, αλλά ούτε καν να διατηρηθεί. Διότι με μαθηματική ακρίβεια αυτή η πολιτική θα οδηγήσει σε συρρίκνωση των εσόδων του κράτους, αφού δεν έχουμε λεφτά να ξοδέψουμε. Αρα κατ' αρχήν θα αρχίσουν να μειώνονται και οι παροχές του κράτους και οι συντάξεις θα μειωθούν και με αυτόν τον τρόπο θα απαιτούν οι δανειστές και άλλα μέτρα. Τώρα που θα φτάσει αυτό είναι η λογική και γιατί το κάνουνε;
Το ότι το πολίτευμα της χώρας αλλάζει και γίνεται δικτατορία των δανειστών, σημαίνει ότι έχουμε ξένους κυβερνήτες της χώρας οι οποίοι αδιαφορούν παντελώς για τις συνέπειες αυτής της πολιτικής στους Ελληνες. Αν δεν δουν τους Ελληνες να εξεγείρονται, αν δεν δουν εδώ να διακινδυνεύουν τα συμφέροντας τους λόγω ισχυρής αντίθεσης, δεν τους νοιάζει αν οι Ελληνες εξαθλιώνονται και προσπαθούν να ζήσουν με 500 και 600 ευρώ το μήνα με τιμές που θα πέσουν ελάχιστα σε σχέση με τις σημερινές. Δηλαδή μπορεί να πέσουν 10% και 20% ανά τομέα, σε καμία περίπτωση όμως δεν θα πέσουν 50% και παραπάνω που σύντομα θα έχουν πέσει όλα τα εισοδήματα. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται. Δυστυχώς αποδείχθηκε ότι δεν έχουν το ηθικό ανάστημα οι πολιτικοί αρχηγοί της χώρας μας να προβάλουν αντιστάσεις και μετατράπηκαν σε όργανα των ξένων δανειστών.
Μέχρι που θα πάει αυτή η κατάσταση. Δεν το ξέρει κανένας. Πάντα υπάρχουν δύο δρόμοι. Αν οι Ελληνες αντισταθούν μαζικά, έντονα είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα αλλάξει πλήρως η ευρωπαϊκή πολιτική στην χώρα μας. Και λεφτά θα δώσουν και καλύτερους όρους για τα δάνεια κτλ.Αν ο λαός επιδείξει μοιρολατρία οι ευρωπαίοι ανήκουν σε εκείνους που κυριολεκτικά θα τον λιώσουν σαν σκουλήκι. Δεν αλλάζει μέσω της πολιτικής που ασκείται. Θα αλλάξει μόνο από τη στάση των ανθρώπων, των ηγετών μας, όλων μας. Σε μία κατάσταση η οποία γίνεται όλο και πιο δύσκολη όπως καταλαβαίνετε».
Για το αν θα μπορούσαμε να ακολουθούσαμε στο παράδειγμα του Ισημερινού που είπε ότι «… δεν αναγνωρίζω το χρέος μου, πρώτα ο λαός και μετά εσείς οι δανειστές »; «Βεβαίως και μπορεί να γίνει. Τηρουμένων των αναλογιών βέβαια γιατί είναι άλλο το παράδειγμα και η αιτία. Το Δεκέμβριο του 2008 όταν έγινε η εξέγερση της νεολαίας στην Ελλάδα (σ.σ. με αφορμή τη δολοφονία του νεαρού Αλέξη Γρηγορόπουλου. Η οποία είχε πολύ λιγότερο βάθος κοινωνικό. Επί ένα εξάμηνο οι Γερμανοί και οι Γάλλοι, πρωτίστως οι Γερμανοί, έτρεμαν ότι αυτό το πράγμα είναι προάγγελος των εκρήξεων των κοινωνικών που θα ακολουθήσουν στις χώρες τους και σε όλη την Ευρώπη. Για το λόγο αυτό, εκείνο το εξάμηνο, το πρώτο εξάμηνο του 2009, μεσούσης της κρίσης της οικονομικής, η οποία ήταν τότε και στο απόγειό της μπορώ να σας πω, άκουγες της Μέρκελ και νόμιζες ότι μιλάει αριστεριστής.
Να μη σας πω σαν τους τρομοκράτες του Μπάαντερ Μάϊνχοφ. Κατήγγειλαν τους ανάλγητους τραπεζίτες, τους επιχειρηματίες που δεν επιδεικνύουν κοινωνική ευθύνη που αδιαφορούν για το λαό. Ορκίζονταν ότι θα υπερασπιστούν μέχρις εσχάτων τα δικαιώματα των λαών. Μόλις πέρασε το εξάμηνο και είδαν ότι δεν ξεσηκωνόταν ο κόσμος στις Ευρωπαϊκές χώρες, από το Σεπτέμβρη άλλαξαν τελείως γραμμή. Και είπαν λιτότητα παντού. Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, στις ίδιες της χώρες τους ακόμα. Διότι τότε διαπίστωσαν ότι τα υποζύγια αντέχουν, άρα “φόρτωσέ τα κι άλλο”.Μόλις τα υποζύγια αρχίσουν να κλωτσάνε να δείτε ότι θα αλλάξει εν μια νυκτί η συνολική ευρωπαϊκή πολιτική Και δεν είναι ότι θα ξεσηκωθούν οι Ελληνες πολιτικοί ηγέτες, τους θεωρώ πλέον ανίκανους για κάτι τέτοιο, αλλά η ίδια η Μέρκελ θα πάρει τηλέφωνο τον οποίο πρωθυπουργό έχουμε τώρα και θα του πει “δώσε κάτι και χαλαρώνουμε τους όρους”».

Γιατί δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος; «Διότι ο κόσμος βρίσκεται σε μια κατάσταση πλήρους σύγχυσής, έχει κυρίαρχο στοιχείο τον ατομισμό, αναζητεί προσωπικές λύσεις. Εχει πολλά πράγματα να χάσει με τα δάνεια, τα σπίτια του όλα αυτά είναι υποθηκευμένα σε μεγάλο βαθμό καιταυτόχρονα δεν έχει πολιτική ηγεσία που να τον εμπνέει σε μία γραμμή αντίστασης που να του δίνει προοπτική ότι θα υπάρξει μία διακυβέρνηση τέτοια η οποία μπορεί να τον διοικήσει. Αυτό είναι της πρώτης φάσης, γιατί σε δεύτερη φάση έρχεται η απελπισία. Ηδη μιλάμε για 1.000.040 άνεργους. Μιλάμε για στοιχεία της Ευρωπαϊκής ένωσης ότι το 27% των Ελλήνων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Αυτό είναι της πρώτης φάσης, γιατί σε δεύτερη φάση έρχεται η απελπισία. Ηδη μιλάμε για 1.000.040 άνεργους. Μιλάμε για στοιχεία της Ευρωπαϊκής ένωσης ότι το 27% των Ελλήνων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Τότε θα διαπιστώσει ότι δεν έχει άλλο δρόμο πια από το να αγωνιστεί ή να ζει ανάξια ελεύθερης χώρας. Σαν ραγιάς».