την πατρίδα και μ’ αυτήν την θρησκεία..έλεγε ο Μακρυγιάννης»
Στις 6 Ιουλίου 1827 με την συμφωνία του Λονδίνου προτάθηκε η ίδρυση αυτόνομου Ελληνικού κράτους. Το απέρριψαν οι Τούρκοι και στις 2 Οκτωβρίου 1827 έγινε η ναυμαχία του Ναβαρίνου και η καταστροφή του Αιγυπτιακού στόλου (Ιμπραήμ).
Έτσι υπεγράφη η ληξιαρχική πράξη γέννησης του Ελληνικού κράτους από τους Ευρωπαίους.
Τα αίτια και τα κίνητρα αυτής της απόφασης συνοψίζονται :
α. Η φιλελληνική πολιτική που επέβαλε η κοινή γνώμη λόγω των κατορθωμάτων των αγωνιζόμενων Ελλήνων.
β. Ο φόβος των των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων ( ΄Αγγλοι, Γάλλοι, Ρώσοι κλπ) για τυχόν μονομερή λύση του Ανατολικού ζητήματος από την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
γ. Ο στρατηγικός έλεγχος της νευραλγικής γεωγραφικής θέσης του νέου κρατιδίου για το εμπόριο και την ναυσιπλοΐα.
Ίδρυση κράτους όμως χωρίς οικονομία (Ταμείο) ήταν αδύνατη.
΄Ετσι άρχισαν τα δάνεια και η οικονομική υποτέλεια. Από εδώ και πέρα η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Πρώτο δάνειο της «ανεξαρτησίας « όπως το ονόμασαν με επαχθείς όρους που προδίκαζαν την ολοκληρωτική εξάρτηση των Ελλήνων από τη Δύση.
Κατασπατάληση των χρημάτων από τα πολιτικά τζάκια , αδυναμία πληρωμής και κήρυξη πρώτης πτώχευσης 1827.
Ακολουθεί σύναψη δύο νέων δανείων και δεύτερη πτώχευση για τους ίδιους λόγους το 1843 επί Όθωνα.
Η τακτική επαναλαμβάνεται και έρχεται Τρίτη πτώχευση το 1893 και τέταρτη το 1932 και η οικονομική υποτέλεια ολοκληρωτική. Το νεοσύστατο ελλαδικό κράτος βρίσκεται ες αεί κάτω από τον διπλωματικό έλεγχο της οικονομίας του συνέπεια της οποίας ήταν η πολιτική υποτέλεια και εξάρτηση κρίσιμων πτυχών του κοινωνικού και εθνικού βίου από ξένους.
Έτσι το κρατίδιο από την σύστασή του έχει τυπική μόνο αυτονομία και ανεξαρτησία.
Ικανός πολιτικός Έλληνας να αναλάβει την τύχη του κράτους δεν υπήρχε εκτός από τον Καποδίστρια που τον σκοτώσανε γιατί έτσι το απαίτησαν οι Γάλλοι κυρίως όταν συνέτριψε την ανταρσία στον Πόρο και πολέμησε τον Μαυροκορδάτο που , ως άρχοντας της ΄Υδρας, επιχείρησε την αυτονομία και την ανεξαρτητοποίηση αυτής.
Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 1831 έξω από τον ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο το δολοφονικό χέρι του Μαυρομιχάλη , υπακούοντας στους πάτρωνές του Γάλλους, στερεί από την Ελλάδα και την τελευταία ελπίδα να αναλάβουν οι ίδιοι ΕΛΛΗΝΕΣ την διαχείριση της ελευθερίας τους που με τόσο αίμα είχαν κερδίσει.
Και μετά ήλθαν οι ξένοι με τον Όθωνα και του Βαυαρούς και μας «δημιούργησαν¨ ένα μεταπρατικό κράτος και στην οργάνωση και στην νοοτροπία , παντελώς ξένο από τις δικές μας ανάγκες , υλοποιώντας έτσι την μεθοδευμένη αλλοτρίωση μας βοηθούμενοι από τις εκάστοτε «κυβερνήσεις» των οποίων οι αρμοδιότητες ήταν καθαρά και μόνο διεκπεραιωτικές.
΄Ετσι φτάσαμε στο σήμερα και απορούμε γιατί μας συμβαίνουν όλα αυτά και ανησυχούμε για το μέλλον μας.
Μήπως δεν ζούμε τα ίδια ακριβώς όπως και τότε?
Μήπως οι απόγονοι εκείνων των» πολιτικών» , είτε εξ΄ αίματος , είτε κατά νοοτροπία, δεν πράττουν τα ίδια?
Μήπως με δάνεια χρήματα δεν οργανώθηκαν κομματικοί στρατοί, δεν χαρίσθηκαν χρήματα σε οργανισμούς και επιχειρήσεις ημέτερες, τα οποία σήμερα καλούμαστε όλοι να εξοφλήσουμε?
Μήπως δεν διώξανε υγιείς επιχειρήσεις στο εξωτερικό ή τις κλείσανε?
Μήπως δεν χρησιμοποιήσανε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να αφανίσουν παραγωγικούς ιστούς της χώρας?
Μήπως δεν καταστρέψανε την πρωτογενή παραγωγή με το δόλωμα τον επιδοτήσεων που οδήγησε στην εγκατάλειψη της προσπάθειας βελτίωσης της υποδομής καλλιέργειας και της ποιότητας παραγωγής?
Μήπως δεν ληστέψανε το δημόσιο ταμείο?
Μήπως κάθε ισχυρή συνδικαλιστική –κομματική οργάνωση δεν εξασφάλιζε οικονομικές προνομίες αδιανόητες γιατί βοηθούσε το κόμμα?
Μήπως δεν αφήσανε την δημόσια διοίκηση να λειτουργεί με νοοτροπία αφέντη και κομματική αντίληψη?
Μήπως δεν καταστρέψανε την παιδεία?
Μήπως δεν οδήγησαν τους νέους , (μέλλον του τόπου), στην ανεργία και την αδιαφορία ή στην ξενιτειά?
Μήπως δεν αποδιοργανώσανε την παροχή υγείας?
Μήπως με την υπογραφή τους δεν κατέστησαν υποτελείς τον λαό μας για τα επόμενα χρόνια?
Μήπως, Μήπως , Μήπως …….!!!!
Και όλα αυτά τα βλέπουμε, τα διαβάζουμε , τα ακούμε, εκείνα που γίνονται μυστικά όμως και σε μυστικές συσκέψεις?
Χρειάζεται κανείς περισσότερες αποδείξεις για να καταλάβει ότι μας ζητούν να στηρίξουμε ένα πολιτικό σύστημα του οποίου η λειτουργία βασίζεται στην προαναφερθείσα νοοτροπία?
Χρειάζεται κανείς περισσότερες αποδείξεις να καταλάβει ότι το πολιτικό σύστημα που μας επέβαλαν έχει καταρρεύσει?
Χρειάζεται κανείς περισσότερες μαρτυρίες για να καταλάβει ότι η «εξουσία» παραδίδεται σε γόνους με κληρονομικό δίκαιο?
Χρειάζεται κανείς περισσότερες αποδείξεις για να καταλάβει ότι οι «κυβερνήτες μας» είναι διεκπεραιωτές ξένων εντολών?
Δεν μπορείς φίλε συμπολίτη αύριο να διαμαρτύρεσαι αν άκριτα ασκήσεις μεθαύριο το εκλογικό σου δικαίωμα , θεμέλιο λίθο της δημοκρατίας!
Θα σου θυμίσω φίλε συμπολίτη έναν Γαλλικό μύθο?
« Εισβολείς κατέλαβαν το κάστρο ενός πρίγκιπα και τον άφησαν να φύγει με την αυλή του. Έξω από το κάστρο ο ανίκανος πρίγκιπας έβαλε τα κλάματα για την απώλεια. Τότε η πεπειραμένη μάννα του λέει « Κλαίς σαν γυναίκα γι΄αυτό που μπόρεσες να υπερασπίσεις σαν άνδρας?»
Frixos Frixou
