Και να την παίρνεις κιόλας! Το ξέρω, και που το διαβάζεις ακόμα ιδρώνουν οι παλάμες σου!
Ο πιο γρήγορος και εύκολος τρόπος πάντως να αυξήσεις το εισόδημά σου είναι με μια
αυξησούλα.
Μη σε πιάνει ωστόσο τρέμουλο, το να ζητήσεις αύξηση δεν ισοδυναμεί -συνήθως- με αυτοκτονία… Όλα κρίνονται στον τρόπο που θα το κάνεις, αλλά και στη δουλειά που (φαίνεται ότι) προσφέρεις. Ξέχνα λοιπόν τις γροθιές στο γραφείο και τις ατάκες τύπου «απαιτώ περισσότερα!».
Ο σκοπός είναι να πάρεις αύξηση, όχι να σε διώξουν με τις κλοτσιές. Κι επειδή πιθανότατα ο διευθυντής σου δεν θα προσφερφεί οικειοθελώς να σου αυξήσει τον μισθό, έλαχε σε σένα να κάνεις την πρώτη κίνηση.
Να πώς πρέπει να το παίξεις λοιπόν για να πάρεις την αύξηση που σου αξίζει. Όσο καλός κι αν είσαι στις σκληρές και κατά πρόσωπο διαπραγματεύσεις, όταν μιλάμε για οικονομικές συζητήσεις πρόκειται πιο πολύ για τέχνη παρά για τεχνική!
Ζήτα. Απλά. Όπως και για κάθε πράγμα στη ζωή, δεν πρόκειται να πάρεις ποτέ τίποτα αν δεν το ζητήσεις πρώτα. Αυτή είναι βασική αρχή! Μη νιώθεις ότι θα φανείς αγνώμονας αν ζητήσεις αύξηση ούτε και να αποδιοργανωθείς συναισθηματικά αν απορριφθεί το αίτημά σου. Όλα είναι ανοιχτά, όλα παίζονται…
Αυτό που ενδεχομένως δεν συνειδητοποιείς πλήρως είναι ότι στην εταιρεία που δουλεύεις παρέχεις μια υπηρεσία: την προσωπική σου εργασία και τον χρόνο σου. Δεν είσαι υπόχρεος στον εργοδότη σου ούτε του χρωστάς ευγνωμοσύνη∙ η επαγγελματική σας σχέση στηρίζεται σε μια αμοιβαία συμφωνία κυρίων: τη δουλειά σου για τον μισθό σου.
Αν αισθάνεσαι λοιπόν ότι η επένδυσή σου σε χρόνο και κόπο υπερβαίνει τις απολαβές σου, ώρα να κλείσεις την ψαλίδα. Από τη στιγμή που είσαι καλός στη δουλειά σου και προσφέρεις, διεκδίκησε την ίδια συμπεριφορά και από τον εργοδότη σου. Αποστήθισε καλού-κακού την ατάκα: «θα ήθελα να σας μιλήσω για μια μισθολογική αναπροσαρμογή»…
Άσε τα τελεσίγραφα. Ξέρεις τι συμβαίνει: θέλεις αύξηση, φοβάσαι να τη ζητήσεις, περνά ο καιρός, φτάνεις στο αμήν κι όταν τελικά το τολμήσεις, τα κάνεις όλα λάθος! Όπως το να δίνεις τελεσίγραφο στον διευθυντή σου. Ο χώρος εργασίας είναι ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον κι ενώ δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στο να ζητάς αύξηση, το να την απαιτήσεις όμως μπορεί να πυροδοτήσει τις ακριβώς αντίθετες συνέπειες.
Ξέχνα λοιπόν τις μπλόφες στο αφεντικό σου και μην τον απειλείς ότι θα φύγεις αν δεν το εννοείς πραγματικά∙ όπως κάθε ποκερόβιος γνωρίζει καλά, στην μπλόφα σου υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να κάνει κάποιος call. Είναι προφανές ότι αν είσαι χάλια στη δουλειά σου ή η εταιρεία σου χάνει χοντρό χρήμα, δεν έχεις καμία τύχη με την αύξηση, με ή χωρίς τελεσίγραφο…
Τσέκαρε την πιάτσα. Είναι πάντα καλή ιδέα να στραφείς στην αγορά για να μάθεις ποιος είναι ο αξιοπρεπής μισθός για τη δουλειά που κάνεις. Πιθανότατα το ξέρεις ήδη, γι’ αυτό και αξιώνεις αύξηση! Αν οι μηνιαίες απολαβές δεν είναι το μόνο σου «θεματάκι», έχεις σκεφτεί να ψάξεις για άλλη δουλειά; Σε κάθε περίπτωση, η πιάτσα θα σου υποδείξει το εύρος που κυμαίνεται ο μισθός σου, για να ξέρεις πώς θα το χειριστείς σαν έρθει η ώρα να διαβείς την πόρτα του διευθυντή.
Σιγουρέψου ότι ξέρουν την αξία σου. Όλοι γνωρίζουν τον αυθάδη και φαντασμένο «πολλά υποσχόμενο» τύπο του γραφείου που επικυρώνει συνεχώς την αξία του δημόσια. Και όλοι τον μισούν γι’ αυτό! Σκοπός είναι να γνωρίζεις τη λεπτή διαχωριστική γραμμή μεταξύ καλού και ξιπασμένου. Αυτό είναι αναγκαίο για να μπορείς να αποδεικνύεις την αξία σου στους γύρω σου∙ αντί να διαλαλείς σαν ντελάλης τις μικρές καθημερινές σου επιτυχίες, κάνε ήσυχα τη δουλειά που σου ανατίθεται και κάν’ τη καλά!
Όταν οι συνάδελφοί σου πήζουν και παλεύουν να ανταπεξέρθουν με τον όγκο της δουλειάς τους, δώσ’ τους ένα χεράκι βοήθειας∙ ένας πρόθυμος να βοηθήσει συνάδελφος έχει την παράξενη δύναμη να ανυψώνει το ηθικό κάθε υπαλλήλου γύρω του! Μια τέτοια αλτρουιστική συμπεριφορά αυξάνει το φρόνημα της ομάδας και την παραγωγικότητα του γραφείου.
Αν ο προϊστάμενός σου δεν φαίνεται να αναγνωρίζει τα αγαθά μιας τέτοιας συμπεριφοράς και δεν εκτιμά τον ηγέτη που κρύβεται από πίσω, ε βρες άλλον προϊστάμενο! Αν επιπλέον η δουλειά σου είναι από αυτές τις σούπερ ανταγωνιστικές όπου ο δεύτερος απολύεται, πιθανότατα τίποτα δεν θα πιάσει, οπότε βρες άλλη δουλειά!
Μεγιστοποίησε την αξία σου. Πρέπει να γίνεις αναντικατάστατος! Αν καταφέρεις να μετατραπείς στον τύπο που όλοι τρέχουν για βοήθεια, τότε έχεις την αυξησούλα στο τσεπάκι σου. Οπότε κάνε ό,τι μπορείς για να βελτιώσεις την εικόνα και την αξία σου. Ακόμα κι αν πρέπει να περιορίσεις τον χρόνο του Call of Duty 4…
Η διά βίου μάθηση δεν περιλαμβάνει μόνο σεμινάρια και μαθήματα. Κάποιες φορές είναι αρκετό κι ένα βιβλίο ακόμα. Η διάθεση για βελτίωση είναι που παίζει τον πρώτο ρόλο και να είσαι σίγουρος ότι δεν θα περάσει απαρατήρητη. Άπαξ και γίνεις αυθεντία σε ένα θέμα, τότε η εταιρεία σου θα σε έχει πιο πολλή ανάγκη απ’ όσο εσύ αυτή.
Και τότε είναι που πας στον διευθυντή σου με αυτοπεποίθηση, του παραθέτεις τις επιτυχίες σου, του αναλύεις τις δεξιότητες που έμαθες, του εξηγείς πώς έχεις γίνει εμφανώς καλύτερος∙ κι όταν τον κερδίσεις με τη διάθεσή σου για αυτο-βελτίωση, τότε θα κερδίσεις και πολλά περισσότερα… Εγγυημένα!
Ο πιο γρήγορος και εύκολος τρόπος πάντως να αυξήσεις το εισόδημά σου είναι με μια
αυξησούλα.
Μη σε πιάνει ωστόσο τρέμουλο, το να ζητήσεις αύξηση δεν ισοδυναμεί -συνήθως- με αυτοκτονία… Όλα κρίνονται στον τρόπο που θα το κάνεις, αλλά και στη δουλειά που (φαίνεται ότι) προσφέρεις. Ξέχνα λοιπόν τις γροθιές στο γραφείο και τις ατάκες τύπου «απαιτώ περισσότερα!».
Ο σκοπός είναι να πάρεις αύξηση, όχι να σε διώξουν με τις κλοτσιές. Κι επειδή πιθανότατα ο διευθυντής σου δεν θα προσφερφεί οικειοθελώς να σου αυξήσει τον μισθό, έλαχε σε σένα να κάνεις την πρώτη κίνηση.
Να πώς πρέπει να το παίξεις λοιπόν για να πάρεις την αύξηση που σου αξίζει. Όσο καλός κι αν είσαι στις σκληρές και κατά πρόσωπο διαπραγματεύσεις, όταν μιλάμε για οικονομικές συζητήσεις πρόκειται πιο πολύ για τέχνη παρά για τεχνική!
Ζήτα. Απλά. Όπως και για κάθε πράγμα στη ζωή, δεν πρόκειται να πάρεις ποτέ τίποτα αν δεν το ζητήσεις πρώτα. Αυτή είναι βασική αρχή! Μη νιώθεις ότι θα φανείς αγνώμονας αν ζητήσεις αύξηση ούτε και να αποδιοργανωθείς συναισθηματικά αν απορριφθεί το αίτημά σου. Όλα είναι ανοιχτά, όλα παίζονται…
Αυτό που ενδεχομένως δεν συνειδητοποιείς πλήρως είναι ότι στην εταιρεία που δουλεύεις παρέχεις μια υπηρεσία: την προσωπική σου εργασία και τον χρόνο σου. Δεν είσαι υπόχρεος στον εργοδότη σου ούτε του χρωστάς ευγνωμοσύνη∙ η επαγγελματική σας σχέση στηρίζεται σε μια αμοιβαία συμφωνία κυρίων: τη δουλειά σου για τον μισθό σου.
Αν αισθάνεσαι λοιπόν ότι η επένδυσή σου σε χρόνο και κόπο υπερβαίνει τις απολαβές σου, ώρα να κλείσεις την ψαλίδα. Από τη στιγμή που είσαι καλός στη δουλειά σου και προσφέρεις, διεκδίκησε την ίδια συμπεριφορά και από τον εργοδότη σου. Αποστήθισε καλού-κακού την ατάκα: «θα ήθελα να σας μιλήσω για μια μισθολογική αναπροσαρμογή»…
Άσε τα τελεσίγραφα. Ξέρεις τι συμβαίνει: θέλεις αύξηση, φοβάσαι να τη ζητήσεις, περνά ο καιρός, φτάνεις στο αμήν κι όταν τελικά το τολμήσεις, τα κάνεις όλα λάθος! Όπως το να δίνεις τελεσίγραφο στον διευθυντή σου. Ο χώρος εργασίας είναι ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον κι ενώ δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στο να ζητάς αύξηση, το να την απαιτήσεις όμως μπορεί να πυροδοτήσει τις ακριβώς αντίθετες συνέπειες.
Ξέχνα λοιπόν τις μπλόφες στο αφεντικό σου και μην τον απειλείς ότι θα φύγεις αν δεν το εννοείς πραγματικά∙ όπως κάθε ποκερόβιος γνωρίζει καλά, στην μπλόφα σου υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να κάνει κάποιος call. Είναι προφανές ότι αν είσαι χάλια στη δουλειά σου ή η εταιρεία σου χάνει χοντρό χρήμα, δεν έχεις καμία τύχη με την αύξηση, με ή χωρίς τελεσίγραφο…
Τσέκαρε την πιάτσα. Είναι πάντα καλή ιδέα να στραφείς στην αγορά για να μάθεις ποιος είναι ο αξιοπρεπής μισθός για τη δουλειά που κάνεις. Πιθανότατα το ξέρεις ήδη, γι’ αυτό και αξιώνεις αύξηση! Αν οι μηνιαίες απολαβές δεν είναι το μόνο σου «θεματάκι», έχεις σκεφτεί να ψάξεις για άλλη δουλειά; Σε κάθε περίπτωση, η πιάτσα θα σου υποδείξει το εύρος που κυμαίνεται ο μισθός σου, για να ξέρεις πώς θα το χειριστείς σαν έρθει η ώρα να διαβείς την πόρτα του διευθυντή.
Σιγουρέψου ότι ξέρουν την αξία σου. Όλοι γνωρίζουν τον αυθάδη και φαντασμένο «πολλά υποσχόμενο» τύπο του γραφείου που επικυρώνει συνεχώς την αξία του δημόσια. Και όλοι τον μισούν γι’ αυτό! Σκοπός είναι να γνωρίζεις τη λεπτή διαχωριστική γραμμή μεταξύ καλού και ξιπασμένου. Αυτό είναι αναγκαίο για να μπορείς να αποδεικνύεις την αξία σου στους γύρω σου∙ αντί να διαλαλείς σαν ντελάλης τις μικρές καθημερινές σου επιτυχίες, κάνε ήσυχα τη δουλειά που σου ανατίθεται και κάν’ τη καλά!
Όταν οι συνάδελφοί σου πήζουν και παλεύουν να ανταπεξέρθουν με τον όγκο της δουλειάς τους, δώσ’ τους ένα χεράκι βοήθειας∙ ένας πρόθυμος να βοηθήσει συνάδελφος έχει την παράξενη δύναμη να ανυψώνει το ηθικό κάθε υπαλλήλου γύρω του! Μια τέτοια αλτρουιστική συμπεριφορά αυξάνει το φρόνημα της ομάδας και την παραγωγικότητα του γραφείου.
Αν ο προϊστάμενός σου δεν φαίνεται να αναγνωρίζει τα αγαθά μιας τέτοιας συμπεριφοράς και δεν εκτιμά τον ηγέτη που κρύβεται από πίσω, ε βρες άλλον προϊστάμενο! Αν επιπλέον η δουλειά σου είναι από αυτές τις σούπερ ανταγωνιστικές όπου ο δεύτερος απολύεται, πιθανότατα τίποτα δεν θα πιάσει, οπότε βρες άλλη δουλειά!
Μεγιστοποίησε την αξία σου. Πρέπει να γίνεις αναντικατάστατος! Αν καταφέρεις να μετατραπείς στον τύπο που όλοι τρέχουν για βοήθεια, τότε έχεις την αυξησούλα στο τσεπάκι σου. Οπότε κάνε ό,τι μπορείς για να βελτιώσεις την εικόνα και την αξία σου. Ακόμα κι αν πρέπει να περιορίσεις τον χρόνο του Call of Duty 4…
Η διά βίου μάθηση δεν περιλαμβάνει μόνο σεμινάρια και μαθήματα. Κάποιες φορές είναι αρκετό κι ένα βιβλίο ακόμα. Η διάθεση για βελτίωση είναι που παίζει τον πρώτο ρόλο και να είσαι σίγουρος ότι δεν θα περάσει απαρατήρητη. Άπαξ και γίνεις αυθεντία σε ένα θέμα, τότε η εταιρεία σου θα σε έχει πιο πολλή ανάγκη απ’ όσο εσύ αυτή.
Και τότε είναι που πας στον διευθυντή σου με αυτοπεποίθηση, του παραθέτεις τις επιτυχίες σου, του αναλύεις τις δεξιότητες που έμαθες, του εξηγείς πώς έχεις γίνει εμφανώς καλύτερος∙ κι όταν τον κερδίσεις με τη διάθεσή σου για αυτο-βελτίωση, τότε θα κερδίσεις και πολλά περισσότερα… Εγγυημένα!
delamagen
http://www.tampouloukia.gr/2011/12/blog-post_2435.html
