Δυστυχώς όμως αυτή η ριμάδα η συνείδησή μου δεν με αφήνει να ησυχάσω και τις τελευταίες μέρες ιδιαίτερα μετά το ναυάγιο του Norman Atlantic έχασα κυριολεκτικά τον ύπνο μου με αναπάντητα ερωτήματα και ατελείωτα γιατί.
Βλέπετε αυτό το καταραμένο αγιάτρευτο μικρόβιο του ατελείωτου δρόμου και της ασφάλτου έμελλε να με στιγματίσει και να με συνοδεύει για όλοι μου τι ζωή .
Δεν θα μπω ούτε καν στη διαδικασία να πω ποιοι είναι υπεύθυνοι για αυτήν την τραγωδία αυτό θα το αφήσω να το κρίνετε όλοι εσείς που θα διαβάσετε αυτές τις αράδες .
Το μόνο που ζητώ από όλους εσάς είναι να κοιτάξετε καλά αυτήν την φωτογραφία με τους αγνοούμενους συναδέλφους μας να φέρετε στο νου σας ότι είδατε και ακούσατε μέχρι σήμερα , και την Κυριακή που θα είσαστε μόνοι σας πίσω από το παραβάν για να ψηφίσετε να πράξετε ο κάθε ένας από εσάς αυτό που σας λέει η καρδιά και η συνείδησή σας .
Πιστέψτε με θα είναι η καλύτερη προσπάθεια για αυτούς τους ανθρώπους που αγνοούνται , και το καλύτερο μνημόσυνο για όλους αυτούς που χάθηκαν και πνίγηκαν άδικα στον βωμό του κέρδους και των συμφερόντων .
Αλχαζίδης Αναστάσιος
Πρώην Πρόεδρος Σωματείου Διεθνών Μεταφορών Ν.Πιερίας
