Τα πράγματα πάνε κάπως έτσι... Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, νέοι!
Έρχεται το χαρτί της κατάταξης: σοκ! Αντικρίζεις για πρώτη φορά την πύλη του στρατοπέδου: φρίκη! Φοράς τη στολή που θα γίνει το δέρμα σου στους αμέσως επόμενους μήνες της ζωής σου:
ανεκτίμητο…
Μόλις όμως ξεπεράσεις τον αρχικό αυτό αιφνιδιασμό, ανακαλύπτεις ότι η ζωή σου, παρά το χακί, αποκτά και πάλι μια κανονικότητα. Βρίσκει μια νέα ισορροπία. Είσαι ακόμη στο κέντρο εκπαίδευσης, έχεις ορκιστεί στρατιώτης και μπαίνεις στον ρυθμό. Και τότε έρχεται αυτό που πρόκειται να ανατρέψει την κατάσταση και να σου αλλάξει τα φώτα: η μετάθεση! Η πρώτη σου μονάδα! Αυτό που ονομάζουμε «Στρατός» αρχίζει με το που θα διαβείς την πύλη του νέου σου στρατοπέδου…
Στη μονάδα λοιπόν που θα πας και θα μυρίζεις «ψαρίλα», έχε κατά νου τα εξής - από οπλίτη σε οπλίτη:
Πώς να «φιδιάζεις»: Σε άπταιστη στρατιωτική ορολογία, το «φίδιασμα» εισάγει τον νεοσύλλεκτο στις πρακτικές του λουφάρω, του μόνου τρόπου που έχει καταγραφεί μέχρι στιγμής για να την παλέψεις στο στράτευμα. Δεν πρέπει ποτέ να είσαι εκεί που πρέπει κανονικά να είσαι. Αν το κατάλαβες αυτό, είσαι έτοιμος για το επόμενο βήμα.
Πώς να καβαντζωθείς σε πόστα: Απλό! Βάζουμε το «βύσμα» μας να μας εξασφαλίσει μια θεσούλα σε κάποιο γραφείο ή -στη χειρότερη- να μας κάνει οδηγό ανώτερου αξιωματικού. Και η θητεία σου πήρε τα πάνω της! Σκέψου βέβαια ότι αν το «βύσμα» σου κατάφερε να σε μεταθέσουν στο πολύπαθο Πετρίτσι Σερρών -ναι, είναι τόσο χάλια όσο ακούγεται-, ίσως να μην είναι καλή ιδέα να του ζητήσεις κι άλλη εξυπηρέτηση. Τα «καλά βύσματα» άλλωστε παρέχουν μετάθεση-ειδικότητα πακέτο!
Πώς να παλέψεις τους μονιμάδες: Σκέψου τον Στρατό σαν ένα απέραντο Δημόσιο. Δίκιο δεν έχεις ποτέ, γιατί απλούστατα δεν υπάρχει τέτοια διάκριση! Πώς είναι όταν πας στα ΚΕΠ και χαμογελάς ευγενικά σε κάθε πρόβλημα που σου εμφανίζει ο υπάλληλος για κάθε σου λύση; Ε, ίδια τακτική…
Πώς να βγαίνεις ελεύθερος υπηρεσίας: Πρόκειται για τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε θητείας που σέβεται τον εαυτό της. Είναι η λούφα στη μεγαλειώδη της μορφή… Με σφραγίδα γιατρού παρακαλώ! Αν το ζητούμενο είναι μία μερούλα ξεκούρασης, τότε «ένας πόνος στο πόδι» είναι ό,τι πρέπει. Αν πας για πιο… φιλόδοξα σχέδια, ο πόνος στη μέση είναι φτιαγμένος για σένα! Τέλος, αν θέλουμε να τα παίξουμε όλα-για-όλα, το δημοφιλέστερο σημείο που πονά ο οπλίτης είναι το κεφάλι. Ένας «πονοκέφαλος που δεν περνά με τίποτα» θα σου εξασφαλίσει μια βόλτα στο πλησιέστερο στρατιωτικό νοσοκομείο! Πάρε ταπεράκι για το ασθενοφόρο…
Σημείωση: Εννοείται ότι το σημαντικότερο βήμα για την επιβίωσή σου είναι η καλή μονάδα και έχεις βάλει ό,τι «μέσο» έχεις να μεθοδεύσει μια ευνοϊκή μετάθεση! Άσε τις ηθικές αναστολές κατά μέρος. Γιατί ΟΛΟΙ οι άλλοι θα το κάνουν και θα βρεθείς ξάφνου στο Πετρίτσι που λέγαμε… Και μετά θα χρειαστείς τον τροποποιημένο και βελτιωμένο «Οδηγό Επιβίωσης για το Πετρίτσι Σερρών»! Τους ζυγούς λύσατε…
delamagen
http://www.tampouloukia.gr/2011/12/blog-post_6948.html
