συνεταιρισμοί, που δραστηριοποιούνται στον ευρύτερο τομέα της γεωργίας. Συγκεκριμένα, ο νόμος 3259/2004 προβλέπει ευνοϊκές ρυθμίσεις για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των αγροτών έναντι της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος και των άλλων τραπεζών.
Όμως, ενώπιον της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου τέθηκε το ερώτημα εάν αγρότες θεωρούνται και τα νομικά πρόσωπα, όπως είναι τόσο οι προσωπικές, όσο και οι κεφαλαιουχικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο χώρο της γεωργίας, οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, κ.λπ.
Η Ολομέλεια του ανωτάτου δικαστηρίου, δεχόμενη την πρόταση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ευτέρπης Κουτζαμάνη, έκρινε ότι οι εν λόγω εταιρείες, οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, κ.λπ., μπορούν να θεωρηθούν αγρότες και να υπαχθούν στις ευνοϊκές ρυθμίσεις, εφόσον:
α) προκύπτει ότι οι εταιρείες αυτές από της συστάσεως τους και σύμφωνα με την ιδρυτική τους πράξη (εταιρικό) έχουν ως κύρια δραστηριότητα τους την άσκηση της γεωργίας (όλα τα στάδια της γεωργικής και ζωικής εκμετάλλευσης, αγροτουριστικές, δασικές δραστηριότης, υδατοκαλλιέργειες, αλιεία, κ.λπ.),
β) είναι κάτοχοι αγροτικής εκμετάλλευσης με νομική προσωπικότητα (σ.σ.: εταιρεία), από την άσκηση της οποίας αντλείται τουλάχιστον το 50% των συνολικών εισοδημάτων τους και
γ) η πλειοψηφία του μετοχικού (εταιρικού) κεφαλαίου να ανήκει σε γεωργούς κατά κύρια απασχόληση.
