.jpg)
«Δεν ξέρω πάντως αν θα είμαι στην ομάδα του χρόνου, αλλά εδώ νοιώθω σαν στο σπίτι μου»
Μετά τον αγώνα του Πιερικού Αρχελάου με τον Αρκαδικό στην Κατερίνη για το πρωτάθλημα μπάσκετ της Α2, ο προπονητής Δημήτρης Γαλάνης έκανε στον τοπικό τύπο την παρακάτω δήλωση:
Δημήτρης Γαλάνης - προπονητής Πιερικού Αρχελάου: «Είναι λίγο γλυκόπικρη η γεύση γιατί η ομάδα βελτιώθηκε, λειτούργησε σωστά μέχρι τη λήξη, βάλαμε νέα παιδιά να αγωνισθούν και αυτό δείχνει ότι έχουμε έναν μεγάλο δείκτη ετοιμότητας και ότι αν προπονηθούν και αφοσιωθούν στο έργο τους, αλλάξουν και κάποιοι από τη νοοτροπία τους μπορούν να προχωρήσουν. Αλλά το θέμα είναι ότι από λεπτομέρειες και λίγο από την τύχη θα μέναμε στην κατηγορία. Δεν πειράζει γιατί πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα διαχρονικά.
Η Κατερίνη έχει λαμπρό μέλλον, απλά πρέπει να συσπειρωθεί, να στηριχθούν οι άνθρωποι της διοίκησης, να μην αλλάξει το πλάνο δουλειάς και αφοσίωσης στην ομάδα και κάτι το οποίο θα πω για πρώτη φορά και δίνω μήνυμα και στη διοίκηση, είναι ότι πρέπει η Κατερίνη την επόμενη χρονιά σε όποια κατηγορία και αν είναι, να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτό είναι εύκολο όταν το σχεδιάζεις, δουλεύεις πάνω σ΄ αυτό και το στοχεύεις.
Στην Κατερίνη έδωσα πολύ από ότι είχα μέσα μου, είτε ψυχή, είτε γνώση, είτε προσπάθεια στην προπόνηση. Άλλα παιχνίδια χάσαμε, άλλα παιχνίδια κερδίσαμε. Έτσι είναι η ζωή. Πάντως το πρόσημο όσο αφορά τη δομή, τις συνήθειες, τις επιτυχίες και το ρεκόρ αγώνων και νικών, είναι θετικό. Και εγώ ωρίμασα μέσα από την Κατερίνη και η Κατερίνη μπήκε στον μπασκετικό χάρτη, όχι δυνατά αλλά ουσιαστικά. Ήρθαν σπουδαίοι αθλητές εδώ, έπαιξαν σπουδαία παιχνίδια, μας έμαθαν σε όλη την Ελλάδα, ακούστηκε η Κατερίνη σε όλη την Ελλάδα.
Τα παιδιά αυτά που μπήκαν σήμερα μέσα στο παιχνίδι, οι κατερινιώτες στην αντρική ομάδα αισίως φτάνουν στους επτά ή οκτώ και είναι ένα δείγμα γραφής πάνω στο οποίο πρέπει να στηριχθεί ο σύλλογος.
Επαναλαμβάνω και αυτή είναι η απόψή μου, ότι η Κατερίνη σε όποια κατηγορία και αν είναι πρέπει να πρωταγωνιστήσει. Όταν συσπειρώνεσαι και είσαι ειλικρινής και καταθέτεις προσπάθει κάθε μέρα, μόνο θα ονειρεύεσαι και μόνο θα πηγαίνεις μπροστά. Απλά το δύσκολο στην ελληνική κοινωνία είναι η συσπέίρωση και η αφοσίωση. Δεν ξέρω πάντως αν θα είμαι στην ομάδα του χρόνου, αλλά εδώ νοιώθω σαν στο σπίτι μου».
