Αναλυτικότερα, στην έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ασφάλειας (ΟΟΣΑ), αναφέρεται ότι «η Ελλάδα έχει ξεκινήσει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα προσαρμογής των δημοσιονομικών της για να βγει από τη σοβαρή κρίση στην οποία βρίσκεται». Οι εμπειρογνώμονες της Επιτροπής εξέτασης των οικονομικών καταστάσεων και προβλημάτων ανάπτυξης (EDR) του διεθνούς οργανισμού, που συνέταξαν την έκθεση, συνεχίζουν λέγοντας πως «πρόκειται για ένα πρόγραμμα που στοχεύει στην αντιμετώπιση των βαθιών αιτίων της κρίσης και όχι των συμπτωμάτων. Επιχειρεί να αποκαταστήσει τη βιωσιμότητα των δημοσιονομικών της, να αναπτύξει την ανταγωνιστικότητά της και να θέσει τα θεμέλια για μια υγιή και μακροπρόθεσμα ισχυρή ανάπτυξη». Ο ΟΟΣΑ εκφράζει επίσης την πεποίθηση ότι το πρόγραμμα αυτό «θα πετύχει».
Με βάση ορισμένες προσεκτικές προϋποθέσεις που αφορούν την ανάπτυξη και τα επιτόκια, εξηγεί ο ΟΟΣΑ, και εφόσον οι δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις εφαρμοσθούν πλήρως, τότε το χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ θα μπορούσε να υποχωρήσει στο 60% τις δύο επόμενες δεκαετίες, αφού προηγουμένως κορυφωθεί το 2013.
Αναφερόμενος πάντως στο νέο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας από την ΕΕ, ο ΟΟΣΑ εκτιμά ότι οδηγεί σε μικρή μόνο μείωση του χρέους της χώρας. «Η αρχική ανάλυση υποδηλώνει ότι το πακέτο (της ΕΕ) θα μειώσει το ύψος του χρέους οριακά», τονίζει.
«Η επιπλέον επίσημη χρηματοοικονομική ενίσχυση που συμφωνήθηκε και η επέκταση των λήξεων, για τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, δίνει τον χρόνο που χρειάζεται η Ελλάδα για να συνεχίσει τις θεμελιώδεις δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να αποδώσουν αυτές οι μεταρρυθμίσεις.»
Σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό, το κλειδί για την επιτυχία του προγράμματος βρίσκεται στον «άμεμπτο» τρόπο, με τον οποίο θα πρέπει υλοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις. Το πρόγραμμα θα μπορέσει να καρποφορήσει εφόσον τα κόστη και τα οφέλη των μεταρρυθμίσεων κατανεμηθούν με τρόπο δίκαιο και διαφανή, επισημαίνει ο ΟΟΣΑ.
Ο οργανισμός αναγνωρίζει πάντως ότι μεταρρυθμίσεις μεγάλης σημασίας έχουν ήδη επιτευχθεί, υπογραμμίζοντας την «άνευ προηγουμένου μείωση του δημόσιου ελλείμματος» που επιτεύχθηκε. «Η μείωση του ελλείμματος στον προϋπολογισμό» αναφέρεται η έκθεση, «μειώθηκε κατά 5 μονάδες του ΑΕΠ το 2010, αποτέλεσμα ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτο εάν λάβουμε υπόψη τη δύσκολη οικονομική κατάσταση».
Αναγνωρίζει επίσης ότι, όπως είναι φυσικό, η συρρίκνωση του προϋπολογισμού μείωσε την εσωτερική ζήτηση. Η παραγωγή μειώθηκε πάνω από το 4% το 2010 και το ποσοστό ανεργίας έφθασε στο 16% στις αρχές του 2011. Παρά μια μικρή αύξηση του ΑΕΠ το πρώτο τρίμηνο του 2011 σε σχέση με το 2010 η ύφεση θα συνεχισθεί το τρέχον έτος και μόνο το 2012 μπορούμε να ελπίζουμε για θετική ανάπτυξη, σημειώνει ο ΟΟΣΑ.
Σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό, είναι πολύ σημαντικό για την Ελλάδα «να πεισθούν οι αγορές ότι είναι ικανή να φέρει εις πέρας τις μεταρρυθμίσεις». Συνιστά μάλιστα στις ελληνικές αρχές να δείξουν ενότητα και σταθερότητα στην υποστήριξή του προγράμματος των μεταρρυθμίσεων.
«Η ελληνική κυβέρνηση», αναφέρει ο οργανισμός, «θα πρέπει να αναθέσει συγκεκριμένες αρμοδιότητες και ευθύνες στα διάφορα υπουργεία, ώστε να παρακολουθούν από κοντά την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων βάσει αντικειμενικών δεικτών. Τα αποτελέσματα θα πρέπει να διαδίδονται ευρέως με τη συνεργασία και επιτήρηση των κοινωνικών εταίρων (συνδικαλιστών), ώστε να εξασφαλίζεται η αξιοπιστία των πληροφοριών».
Ο ΟΟΣΑ προειδοποιεί ότι για να είναι κοινωνικά αποδεκτό το πρόγραμμα προσαρμογής θα πρέπει να εξασφαλισθεί μια δίκαιη κατανομή του κόστους, που σημαίνει μεγάλη αυστηρότητα απέναντι στους παραβάτες στη φορολογία και στα συντεχνιακά συμφέροντα ομάδων εργαζομένων ή άλλων ιδιωτών που έχουν εξασφαλίσει ειδικά δικαιώματα για την προστασία των εισοδημάτων τους.
Στην έκθεση γίνεται αναφορά στην υπαναχώρηση της κυβέρνησης για το θέμα των μισθολογικών συμφωνιών στις εταιρείες, για το τελικό άνοιγμα ορισμένων επαγγελμάτων όπως των φαρμακοποιών ή των δικηγόρων καθώς και για τους δισταγμούς που δείχνει για τις ιδιωτικοποιήσεις.
Ο ΟΟΣΑ υπογραμμίζει επίσης ότι δεν θα πρέπει να μειωθούν οι προσπάθειες για τη σταθερότητα των τραπεζών αλλά και για την ανάκαμψη της αγοράς μέσω της χαλάρωσης των περιορισμών για τα δάνεια. Συνιστά επίσης τη συνέχιση των προσπαθειών για την πάταξη της φοροδιαφυγής, τον περιορισμό των ιατρικών δαπανών και την καλυτέρευση της υγειονομικής περίθαλψης.
