Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Μέτρα πολιτικής ανηθικότητας

Για τις τελικές ρυθμίσεις στο μεσοπρόθεσμο και τις αλλαγές που έκανε ο κ. Βενιζέλος:
Μια πρώτη άποψη είναι ότι ο κ. Βενιζέλος δεν έκανε αλλαγές. Διεκπεραίωσε μια υπόθεση που σε μεγάλο βαθμό ήταν διαμορφωμένη. Πρέπει να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω
 Καίσαρι.
Δηλαδή, τι περιμέναμε; Μόλις ανέλαβε ο κ. Βενιζέλος, και ενώ είχε υπάρξει συμφωνία με την τρόικα για το μεσοπρόθεσμο, είχαμε πιέσει οι βουλευτές τον προηγούμενο υπουργό Οικονομικών και έκανε κάποιες κινήσεις να αλλάξει πράγματα που δεν είχαν συμφωνηθεί με την τρόικα, τι έπρεπε να κάνει;
Ανέλαβε αυτά να τα κουβεντιάσει με την τρόικα, αλλά η τρόικα δεν δεχόταν τις αλλαγές. Επομένως, κατά την άποψή μου, θα κριθεί από εδώ και πέρα. Και εκείνος και το νέο κυβερνητικό σχήμα. Ήταν πράγματα που δεν μπορούσε να αλλάξει ο ίδιος. Όταν είμαστε στο παρά πέντε και σου λένε «κόψε, γιατί ο πρωθυπουργός πρέπει να πει στις Βρυξέλλες ότι συμφωνήσαμε με την τρόικα», ο κ. Βενιζέλος δεν είχε κανένα περιθώριο να κάνει κινήσεις.

Για τον αντίκτυπο των μέτρων στην κοινωνία:
Ο κοσμάκης, το μεσαίο στρώμα της κοινωνίας που πρέπει να υποβληθεί σε νέες θυσίες, έχει κάθε λόγο να είναι και δυσαρεστημένο και απογοητευμένο.
Αν ήταν να έρθει μια άλλη κυβέρνηση, όπως γίνεται στις δημοκρατίες, και ο κόσμος ήταν πεισμένος ότι θα έρθει μια άλλη πολιτική και ότι δεν υπάρχουν επώδυνα μέτρα και ότι τα πράγματα θα ήταν εύκολα, να ερχόταν αύριο το πρωί και δεν πείραζε που θα φεύγαμε εμείς. Δεν το κατάλαβα, δηλαδή.
Δεν έχουμε πρόβλημα τέτοιο. Όμως, δεν νομίζω ότι ο κόσμος που με 1% παραπάνω, από το 19% στο 21%, στηρίζει τη Ν.Δ. έχει καμία ελπίδα ότι ο κ. Σαμαράς έχει τις μαγικές συνταγές και δεν θα υπάρξουν επώδυνα μέτρα. Δεν πιστεύει κανένας κανέναν.
Αυτή τη στιγμή, το πρόβλημα που υπάρχει στο πολιτικό σύστημα είναι ότι οι γέφυρες επικοινωνίας με τον κόσμο κόβονται κάθε μέρα και πιο πολύ. Μείζον θέμα αυτό είναι.
Μιλάμε και δεν μας ακούει κανένας. Αυτό είπα και στον πρόεδρο και στο ΠΑΣΟΚ, αυτό λέω δημόσια. Αν δεν προσπαθήσουμε να χτίσουμε μια γέφυρα επικοινωνίας με τον κόσμο, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα ούτε η τωρινή ούτε η επόμενη κυβέρνηση τα επόμενα χρόνια να στηριχθούν με πραγματική διάθεση από την κοινωνία, σε μια προσπάθεια εξόδου (από την κρίση). Δεν υπάρχει περίπτωση.
Οι αλλαγές, οι μεταρρυθμίσεις, τα μέτρα, οι τομές που έχει ανάγκη η χώρα δεν θα πετύχουν αν δεν πείσουμε ένα, τουλάχιστον, μέρος της κοινωνίας – το πιο δημιουργικό της – να τα στηρίξει. Και αυτό σήμερα δεν συμβαίνει και είναι το μείζον πρόβλημα.

Για το αν ο ανασχηματισμός και η παρουσία του κ. Βενιζέλου στο υπουργείο Οικονομικών δημιούργησαν μια νέα δυναμική:
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το νέο κυβερνητικό σχήμα και η παρουσία του κ. Βενιζέλου, για να είμαστε ειλικρινείς, δημιούργησε μια προσδοκία στην κοινωνία.

Για το αν αυτή η δυναμική και η προσδοκία εξανεμίστηκε, με την ανακοίνωση των σκληρών μέτρων:
Δεν το λέω αυτό. Λέω ότι τα ΜΜΕ είστε μανούλες στο να θεοποιείτε κάποιον τη μία στιγμή και αμέσως μετά να τον αποκαθηλώνετε! Λέω ότι, πότε ο κ. Βενιζέλος πρόλαβε να δείξει τη δική του άποψη για τα πράγματα;
Διεκπεραίωσε μια υπόθεση που ήταν κλεισμένη. Το έχω πει 100 φορές. Όταν επί 20 μήνες όχι μόνο δεν πιάσαμε τη φοροδιαφυγή, αλλά αυτόν τον έρμο το μηχανισμό δεν επιχειρήσαμε να τον αλλάξουμε ώστε να πιάσουμε (τη φοροδιαφυγή) το 2011 ή το 2012 αφού δεν μπορέσαμε το 2010, όταν δεν κάναμε επί 20 μήνες απολύτως τίποτα ούτε σ’ αυτό ούτε στο θέμα της άγριας σπατάλης στο Δημόσιο, αυτό δεν πρόκειται περί πολιτικής ανισορροπίας.
Πρόκειται περί πολιτικής ανηθικότητας. Αυτή είναι η άποψή μου. Κανένας Βενιζέλος δεν πρόκειται να αλλάξει τα πράγματα και να απαλλάξει το μεσαίο στρώμα της κοινωνίας αν δεν πιάσει πρώτα το άλλο κομμάτι που λέγεται φοροδιαφυγή και σπατάλη. Δεν το κάναμε 20 μήνες, αλλά ούτε προετοιμάσαμε ένα μηχανισμό. Δεν τον είχαμε;
Ήταν ξεχαρβαλωμένος; Ναι, αλλά τι κάναμε μέχρι τώρα; Τώρα φέραμε ένα σχέδιο να αλλάξουμε το μηχανισμό, θα περάσουν έξι μήνες και μετά από κανα-δυο χρόνια θα πιάσουμε τη φοροδιαφυγή, όταν πια θα έχουμε εξοντώσει την κοινωνία. Αυτό δεν είναι ανικανότητα. Ούτε αναποτελεσματικότητα. Είναι κάτι άλλο. Αυτή είναι η άποψή μου και την έχω πει και δημόσια.

Για τις προοπτικές που υπάρχουν:
Τα μέτρα αυτά θα τα αντέξει κάποιος κόσμος, κάποια δεν θα τα αντέξει και θα είναι τραγωδία για κάποιους. Αν στα μέτρα αυτά δεν υπάρξει δίπλα και μνημόνιο ανάπτυξης ή μνημόνιο ευαισθησίας – και εκεί θα κριθεί ο κ. Βενιζέλος – δεν μπορεί η οικονομία να πάει παρακάτω. Θα χρειαστούν και άλλα μέτρα. Και αυτό μας βασανίζει όλους.

http://www.parapolitika.gr/ArticleDetails/tabid/63/ArticleID/181713/Default.aspx