Το 1971, ο ελληνοαμερικανός "TAKI 183", έγινε ο πρώτος αναγνωρισμένος καλλιτέχνης γκραφίτι στην ιστορία με τα έργα του στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης.
Από τότε έχουν περάσει πάνω από 40 χρόνια και το γκραφίτι θεωρείται τέχνη του δρόμου. Παράνομο ή μη, ο στόχος του είναι ένας. Το χρώμα στην πόλη και το μήνυμα μέσα από δημιουργίες που δεν προορίζονται πάντα στο να αντέξουν στον χρόνο.
Η λογική των γκραφιτάδων όλου του κόσμου και των street - artists ευθυγραμμίζεται με την αισθητική του εφήμερου αλλά και εναρμονισμένου έργου στο αστικό τοπίο όπου και "φιλοξενείται".
Εν Ελλάδι, το γκραφίτι άρχισε να γνωρίζει άνθηση από το 1998 και μετά. Οι περισσότερες ομάδες συσπειρώθηκαν αρχικά γύρω από το συγκρότημα Terror X Crew. Δρόμοι, τοίχοι, βαγόνια του ΗΣΑΠ και του ΟΣΕ, ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ, στοές, σχολεία, αποτελούν τον "καμβά" για τα "κομμάτια".
Οι writers μετακινούνται από πόλη σε πόλη και ανταλλάσσουν ιδέες και σχέδια, ενώ οι ομάδες των street artists αυξάνονται κάθε χρόνο.
Πέραν όμως από το "επίσημο" και αναγνωρισμένο από το κράτος street art, το παράνομο γκραφίτι (κατά βάση το bombing - δηλαδή το γρήγορο "χτύπημα"), γνωρίζει ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη.
Παρέες δεκαπεντάχρονων, δεκαεφτάρηδων, εικοσάρηδων αλλά και μεγαλύτερων σε ηλικία με τρέλα και δημιουργικότητα στο κεφάλι, σαρώνουν την πόλη και αφήνουν το στίγμα τους. Και κυρίως, μετατρέπουν το γκρίζο σε κάτι άλλο, διαφορετικό. Ο καθένας με τον τρόπο και το στυλ του.
Ένας από αυτούς είναι ο Β. Για ευνόητους λόγους μας ζήτησε να μην αποκαλύψουμε το όνομα του, ούτε το πρόσωπο του. Την ημέρα των γενεθλίων του, την ημέρα της ενηλικίωσης του, εκείνος μας έκανε ένα δώρο.
Βρεθήκαμε στη Λυκόβρυση όπου και μένει και τελειώνει ένα από τα Λύκεια της γειτονιάς του. Λίγο πριν τις Πανελλήνιες, ξέκλεψε λίγο χρόνο και μας πήγε στο αγαπημένο του σημείο, εκεί όπου με τους κολλητούς αράζουν, χτυπάνε γκραφίτι και κάνουν skate, έχοντας σκαρώσει μια δικιά τους, αυτοσχέδια πίστα.
Ο χώρος, ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο. Το nickname του, sond 37 και το όνομα της ομάδας APSOU. "Αψού;", τον ρωτάμε. "Ναι, κάποιοι μας γράφουν από κάτω, 'γείτσες. Στην ουσία θέλαμε να λεγόμαστε αρχικά ΑΠ.ΖΟΥ. αλλά δεν ακουγόταν ωραία και έτσι το κάναμε APSOU. Το ΑΠ.ΖΟΥ. σημαίνει "Απλά Ζούμε". Ζούμε δηλαδή με απλό τρόπο, αυτό είναι και το μότο μας", λέει ο ίδιος γελώντας.
Πώς ξεκίνησε να κάνει γκραφίτι; "Ξεκίνησα να κάνω γκραφίτι στα 15 μου, πριν από τρία χρόνια. Έβλεπα βίντεο στο Youtube, μετά είδα πολλές ομάδες που χτυπάνε εδώ στα Βόρεια Προάστια και σιγά σιγά άρχισα να κάνω κομμάτια με το στυλ μου. Φτιάξαμε και την ομάδα και πλέον χτυπάμε σε όλην την Αθήνα. Έχουμε κάνει σε Μοναστηράκι, Θησείο, παντού. Πιστεύω πως δεν θα σταματήσω, το γκραφίτι δεν έχει άλλωστε ηλικία, πολλοί κάνουν μέχρι και τα 40 ή βλέπεις άλλους να ξεκινούν να κάνουν skate στα 30".
Η κουβέντα πήγε στην πολιτική. Μας ήταν δύσκολο να πιστέψουμε ότι ένα παιδί 18 ετών έχει πολιτική άποψη, τόσο τεκμηριωμένη. "Στις δημοτικές εκλογές έχω αποφασίσει τι θα ψηφίσω. Στις ευρωεκλογές και στις κοινοβουλευτικές όχι ακόμα. Θέλω να διαβάσω όλα τα προγράμματα των κομμάτων και να αποφασίσω μετά. Πάντως αποκλείω τα δύο άκρα. Χρυσή Αυγή δηλαδή και άκρα αριστερά". Στο σχολείο σου υπάρχουν παιδιά που λένε ότι είναι χρυσαυγίτες;, τον ρωτήσαμε. "Ναι, αλλά το κάνουν γιατί είναι μόδα. Δεν ξέρουν τι είναι η Χρυσή Αυγή και δεν ξέρουν την ιστορία αυτής της χώρας".
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
news247.gr/
