του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου
1. Τώρα που διαβάσαμε τις τρεις προτάσεις των τεσσάρων κομμάτων για την κατάρτιση ενός αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, μπορούμε να πούμε πως:
- Είχε δίκιο η ΝΔ όταν, αρχικά, διαπίστωνε ότι:
- “το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο είναι επαρκές στα θέματα αντιμετώπισης του ρατσισμού”,
- “τυχόν βελτιώσεις στην κείμενη νομοθεσία είναι εφικτές και επιθυμητές”.
- “η τυχόν θέσπιση ιδιωνύμου θα αποτελούσε παραβίαση της θεμελιώδους συνταγματικής αρχής της ελευθερίας της έκφρασης που θα μπορούσε θεωρητικά να γενικευθεί κατά πάντων”,
- Ήταν λάθος της που, στη συνέχεια, δεν επέμεινε στη θέση αυτή και προχώρησε στην προσθήκη διατάξεων για την ποινικοποίηση της “άρνησης κ.λπ.” γενοκτονιών στην Πρότασή της για “Τροποποιήσεις του Ν. 927/1979”.
2. Τα τέσσερα κόμματα ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, με τις γνωστές Προτάσεις τους, προτείνουν ορισμένες προσθήκες στο υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο, χωρίς να αλλάζουν την ουσία των ρυθμίσεών του, όπως διοικητικές κυρώσεις κατά νομικών προσώπων μέλη των οποίων καταδικάζονται..., στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων αυτών που καταδικάζονται..., δικαίωμα παράστασης πολιτικής αγωγής ορισμένων νομικών προσώπων..., αναστολή της απέλασης θυμάτων και ουσιωδών μαρτύρων των εγκλημάτων, ορισμό ειδικών εισαγγελέων κ.α.
Οι Προτάσεις της ΝΔ και των ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ περιλαμβάνουν και την προσθήκη διατάξεων για την ποινικοποίηση της “άρνησης κ.λπ.” γενοκτονιών.
3. Ερώτημα: Γιατί τα τρία κυβερνητικά κόμματα θεωρούν αναγκαίο το μέτρο αυτό;
3.1. Οι “Αιτιολογικές Εκθέσεις” των τριών κυβερνητικών κομμάτων δεν αιτιολογούν την αναγκαιότητα του μέτρου.
Περιορίζονται σε απλή μνεία της απόφασης-πλαισίου 2008/913/ΔΕΥ/28.11.08 (για την καταπολέμηση «εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας») του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Από την “Αιτιολογική Έκθεση” των ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, μάλιστα, απουσιάζει παντελώς η λέξη “γενοκτονία”!
Ωσάν η Πρόταση Νόμου, για την οποία η Έκθεση αυτή, να μην περιλαμβάνει ρυθμίσεις για την “άρνηση κ.λ.π.” γενοκτονιών!
3.2. Οι απαντήσεις τους στο ερώτημα αυτό, που έχουν δοθεί σε δηλώσεις, ομιλίες κ.λ.π., μπορούν να συνοψιστούν, μαζί με κάποια δικά μας σχόλια, ως εξής:
(α) Γιατί αποτελεί υποχρέωσή μας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και απαίτηση του Συμβουλίου της Ευρώπης.
ΌΜΩΣ, η απόφαση-πλαίσιο την οποία επικαλούνται:
- δεν είναι οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά απόφαση-πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης, συμβουλευτικού της οργάνου:
- συνιστά στα κράτη μέλη της Ε.Ε. να εφαρμόσουν τα αναφερόμανα σ’ αυτήν, αλλά δεν τα υποχρεώνει.
- επισημαίνει πώς “δεν συνεπάγεται υποχρέωση των κρατών μελών να λαμβάνουν μέτρα που αντιβαίνουν προς τις θεμελιώδεις αρχές τους σχετικά με (…) την ελευθερία της έκφρασης…”.
- μας λέει, εν ολίγοις: “Δείτε τι ορίζει το Σύνταγμά σας και αποφασίστε!”
Και κάποιοι πολιτικοί μας, διαβάζοντας στο Σύνταγμα της Ελλάδας πως “Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει τους στοχασμούς του”, συμπεραίνουν ότι η ποινικοποίηση της “άρνησης κ.λ.π.” γενοκτονίας δεν δημιουργεί συνταγματικό πρόβλημα!
- Όταν οι συνάδελφοί τους στις ΗΠΑ, διαβάζοντας στο Σύνταγμα της χώρας τους πως “το Κογκρέσο δεν θα κάνει κανένα νόμο που να μειώνει την ελευθερία του λόγου”, κρίνουν πως δεν τους επιτρέπεται να ποινικοποιήσουν την “άρνηση κ.λ.π.” γενοκτονίας.
- Όταν η Κεντρική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή επισημαίνει πως “η κατ’ αρχήν απόλυτη απαγόρευση της με οποιοδήποτε τρόπο έκφρασης ρατσιστικών και ξενοφοβικών ιδεών καθ’ εαυτή δεν είναι συνταγματικά ανεκτή”.
- Όταν ακόμα και το Παρατηρητήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, που πιέζει για την κατάθεση του νομοσχεδίου, κάνει λόγο για “προβληματικά σημεία” του νομοσχεδίου, όπως το ζήτημα αναφορικά με την αποκαλούμενη “άρνηση της γενοκτονίας”, των εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.
(β) Γιατί αυτό κάνουν τα κράτη της Ευρώπης.
ΌΜΩΣ, την ποινικοποίηση της άρνησης “εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας ή γενοκτονιών”, περιλαμβανομένων των εγκλημάτων της ναζιστικής Γερμανίας την έχουν θεσμοθετήσει*:
- μόνο 11 κράτη (από τα 26) της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Ουγγαρία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Τσεχία) και από αυτά, στους σχετικούς νόμους τους:
- ένα μόνο (Λιθουανία) περιλαμβάνει και τη “δημόσια αποδοχή εγκλημάτων της ΕΣΣΔ”
- ένα μόνο (Ρουμανία) αναφέρει ρητά την “άρνηση του Ολοκαυτώματος”,
- δύο (Πολωνία, Τσεχία) περιλαμβάνουν και την άρνηση “κομμουνιστικών εγλημάτων”.
- μόνο ένα κράτος (από τα 24) της υπόλοιπης (εκτός Ε.Ε) Ευρώπης (Ελβετία),
[Και μόνο ένα κράτος (Ισραήλ) από τον υπόλοιπο, εκτός Ευρώπης, Κόσμο].
(γ) Για να ενισχυθεί το οπλοστάσιο κατά του ρατσισμού.
ΌΜΩΣ, με τέτοια μέτρα, γίνεται το αντίθετο, αποδυναμώνεται το οπλοστάσιο της Δημοκρατίας και ενισχύεται αυτό του ρατσισμού και του νεοναζισμού.
Για παράδειγμα, ο αριθμός των νεοναζιστικών οργανώσεων είναι 12 στη Γερμανία (με 82 εκατ. κατοίκους) και 21 στις ΗΠΑ-Καναδά-Ρωσσία (με 500 εκατ. κατοίκους), όπου η “άρνηση κ.λ.π.” γενοκτονίας δεν αποτελεί ποινικό αδίκημα*.
Στη χώρα μας, δεν φταίει η ισχύουσα νομοθεσία για τα ρατσιστικά εγκλήματα, αλλά η μη εφαρμογή της, για τους γνωστούς λόγους, γενικούς και ειδικούς.
4. Οι γενοκτονίες αναγνωρίζονται, ή όχι, στη συνείδηση των πολιτών ελεύθερα.
Και όταν η αναγνώριση αυτή έχει εδραιωθεί στους πολλούς, η Δημοκρατία ζημιώνεται όποτε επιδιώκει να την επιβάλει με ποινικές τιμωρίες και στους ελάχιστους άλλους.
Ζημιώνονται και οι ίδιοι οι λαοί-θύματα γενοκτονιών, κι ας μην το αντιλαμβάνονται αυτό κάποιοι ηγέτες τους, με τις εμμονές που κουβαλάνε.
5. Εκεί που έχουν φτάσει σήμερα τα πράγματα, η λύση είναι να αποσυρθεί η πρόταση των κυβερνητικών κομμάτων για την ποινικοποίηση της “άρνησης κ.λ.π.” γενοκτονιών, η οποία δεν γίνεται αποδεκτή από τα τρία κόμματα της αντιπολίτευσης, και να συνταχθεί, από όλα μαζί τα κόμματα, ένα νέο νομοσχέδιο, που να περιλαμβάνει τις προτάσεις όλων τους για τις άλλες ρυθμίσεις του Νόμου.
Αν τα κόμματα πράγματι επιθυμούν ο αντιρατσιστικός νόμος να ενισχύσει τη Δημοκρατία, να αποδυναμώσει τον νεοναζισμό και να μη ζημιώσει τους ίδιους τους λαούς-θύματα γενοκτονιών.
* Πηγές: Wikipedia, RationalWik
