Επειδή η μάνα μονοπωλεί συνήθως το ενδιαφέρον, καιρός είναι να θυμηθούμε και τον έρμο τον πατέρα… Μεγάλες κουβέντες για τον «ριγμένο» μπαμπάκα:
1. Ο πατέρας μου συνήθιζε να παίζει με τον αδελφό μου και μένα στον κήπο. Η μάνα μας έβγαινε τότε έξω και φώναζε: «θα χαλάσετε το γκαζόν». Κι εκείνος της απαντούσε: «δεν μεγαλώνουμε γκαζόν, αγόρια μεγαλώνουμε»!
Harmon Killebrew
2. Υπάρχουν τρία στάδια στη ζωή ενός άντρα.
Πρώτο στάδιο: να πιστεύει στον Άι-Βασίλη.
Δεύτερο στάδιο: να μην πιστεύει στον Άι-Βασίλη.
Τρίτο στάδιο: να είναι ο ίδιος Άι-Βασίλης.
Ανώνυμος
3. Το πιο σημαντικό έργο που ένας πατέρας μπορεί να κάνει για τα παιδιά του είναι να αγαπάει τη μάνα τους.
Theodore M. Hesburgh
4. Όταν ο άντρας αντιληφθεί πως ο πατέρας του είχε μάλλον δίκιο για χιλιάδες πράγματα, έχει συνήθως κι ο ίδιος έναν γιο που τον θεωρεί λάθος!
Charles Wadsworth
5. Υποτίθεται πως κάθε άντρας μπορεί να γίνει πατέρας. Χρειάζεται όμως κάτι παραπάνω για να γίνει μπαμπάς.
Ανώνυμος
6. Όταν ήμουν έφηβος 14 ετών, ο πατέρας μου ήταν τόσο αλαζόνας που δεν τον άντεχα λεπτό. Περιέργως, όταν έφτασα στα 21 ένιωσα μεγάλη έκπληξη από το πόσα πολλά κατάφερε να μάθει μέσα σε επτά μόλις χρόνια!
Mark Twain
7. Πραγματικά πλούσιος είναι ο άντρας που έχει παιδιά που τρέχουν να χωθούν στην αγκαλιά του ακόμα κι όταν τα χέρια του είναι άδεια.
Ανώνυμος
8. Δεν έχει τόση σημασία ποιος ήταν πραγματικά ο πατέρας μου, αλλά ποιος θυμάμαι εγώ ότι ήταν.
Anne Sexton
9. Είναι όντως αξιέπαινο να πάει ένας πατέρας τον γιο του για ψάρεμα.
Υπάρχει όμως ένα ιδιαίτερο μέρος στον παράδεισο για τον πατέρα που θα πάει την κόρη του για ψώνια.
John Sinor
10. Οι καλοί οι μπαμπάδες δίνουν στα παιδιά τους ρίζες και φτερά.
Ρίζες για να ξέρουν πού είναι το σπίτι τους και φτερά για να πετάξουν μακριά.
Jonas Salk
11. Mπαμπάδες, αγαπήστε και αποδεχτείτε τα μέλη της οικογένειάς σας γι’ αυτό που πραγματικά είναι, ακόμα κι αν η προσωπικότητά τους είναι πολύ διαφορετική από τη δική σας. Τα κουνέλια δεν πετούν, οι αετοί δεν κολυμπούν, οι γάτες δεν έχουν φτερά. Σταματήστε τώρα τις συγκρίσεις. Υπάρχει άφθονος χώρος για όλους στο δάσος!
Chuck Swindoll
12. Τα στάδια στη ζωή ενός ανθρώπου:
4 ετών: ο μπαμπάς μου μπορεί να κάνει τα πάντα!
7 ετών: ο μπαμπάς ξέρει τόσα πολλά!
8 ετών: ο μπαμπάς μου δεν ξέρει τελικά και τόσα πολλά.
12 ετών: ο μπαμπάς μου δεν ξέρει τι του γίνεται.
14 ετών: ο πατέρας μου; Άσε καλύτερα!
21 ετών: ωχ, πάλι αυτός μπροστά μου;
25 ετών: κάτι ξέρει για το θέμα ο πατέρας μου, αλλά όχι και πολλά πράγματα.
30 ετών: θα πρέπει να μάθω τι ξέρει ο πατέρας μου για το θέμα.
35 ετών: πριν αποφασίσουμε, ας ζητήσουμε και τη γνώμη του μπαμπά.
50 ετών: τι να πίστευε άραγε ο πατέρας μου γι’ αυτό;
60 ετών: τελικά ο πατέρας μου είχε τεράστια εμπειρία!
65+ ετών: α ρε πατέρα! Μακάρι να ζούσες και να τα λέγαμε σήμερα οι δυο μας!
Ανώνυμος
http://www.tampouloukia.gr/2011/12/blog-post_8457.html
