Χθες, η κ. Μέρκελ, είχε πολύωρη συνάντηση με τον πρόεδρο της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί στο Βερολίνο, αλλά και με τον πρόεδρο της ΕΚΤ Ζαν Κλοντ Τρισέ που επίσης μετέβη στη γερμανική πρωτεύουσα. Στις συνομιλίες συμμετείχε τηλεφωνικώς και ο πρόεδρος της Ε.Ε. Χέρμαν Βαν Ρομπάι. Σύμφωνα με ανακοίνωση του εκπροσώπου της Μέρκελ, Στέφεν Ζάιμπερτ, οι ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας, κατέληξαν σε μια κοινή θέση για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, την οποία θα παρουσιάσουν επίσημα σήμερα, Πέμπτη, στη Σύνοδο Κορυφής. Λίγο αργότερα ανακοίνωση εξέδωσε και το γραφείο της γαλλικής προεδρίας επιβεβαιώνοντας την συμφωνία χωρίς ωστόσο καμιά πλευρά να δώσει λεπτομέρειες.
Οι πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει για το περιεχόμενο της συμφωνίας είναι αντικρουόμενες. Αρχικά, οι πληροφορίες ανέφεραν πως σε ό,τι αφορά την Ελλάδα και το δεύτερο πακέτο ενίσχυσης, η κ. Μέρκελ και ο κ. Σαρκοζί συμφώνησαν σε φορολόγηση των τραπεζών που θα μπορούσε να επιφέρει 50 δισ. ευρώ. Στο σενάριο αυτό αντιδρούν, οι τράπεζες, οι οποίες απειλούν με λήψη νομικών μέτρων. Σύμφωνα με άλλα σενάρια, όμως, οι τράπεζες εξετάζουν και το ενδεχόμενο να δεχτούν τη φορολόγηση, αλλά να τιμολογήσουν ταυτόχρονα ακριβότερα τις υπηρεσίες τους, ώστε όχι μόνο να καλύψουν το κόστος, αλλά να βγάλουν και… επιπλέον κέρδος!
Εν συνεχεία, όμως, το πρακτορείο Reuters, επικαλούμενο πηγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετέδωσε πως η φορολόγηση των τραπεζών δεν θα αποτελεί μέρος της συμφωνίας. «Μπορείτε να υποθέσετε ότι δεν θα υπάρξει τραπεζικός φόρος», δήλωσε πηγή στο Reuters, προσθέτοντας ότι με τη θέση αυτή συμφωνεί και ο πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν Κλοντ Τρισέ. Η πληροφορία αυτή επιβεβαιώθηκε και από κύκλους του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών.
Εν τω μεταξύ, συνεχείς διαβουλεύσεις ενόψει της Συνόδου Κορυφής έχει ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες, έχει αναλάβει πρωτοβουλία ώστε να εναρμονιστεί η στάση των χωρών που αντιμετωπίζουν κρίση χρέους. Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Παπανδρέου φέρεται να έχει επικοινωνήσει με τους ομολόγους του της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, ώστε να υπάρξει μια οργανωμένη πίεση προς τις πλούσιες χώρες του Βορρά για την εξεύρεση μιας σταθερής λύσης στην κρίση χρέους.
