Σε τούτη την εκτεταμένη ακτογραμμή της μακεδονικής γης που θεωρείται μία από τις πιο ενδιαφέρουσες της Μεσογείου, οι πλαγιές του θεοκατοίκητου Ολύμπου σβήνουν ομαλά στη θάλασσα αποκαλύπτοντας, σαν δώρα των θεών, κατάφυτα
ακρογιάλια και υπέροχες παραλίες.
Αφήνοντας πίσω το ίσωμα της θεσσαλικής πεδιάδας και οδηγώντας με κατεύθυνση προς Θεσσαλονίκη, η στιβαρή σιλουέτα του Ολύμπου έρχεται ολοένα πιο κοντά και κυριαρχεί στην τοπιογραφία.Ο αυτοκινητόδρομος τρέχει πάνω στη στενή λωρίδα γης που απλώνεται ανάμεσα στις πλαγιές του μυθικού βουνού και στο γαλάζιο της θάλασσας, διασχίζοντας μερικά από τα ομορφότερα τοπία της πατρίδας μας.
Το βλέμμα στη δύση καθηλώνεται από τις βαθυπράσινες γήινες γραμμές των ορεινών επάλξεων, ενώ σε όλο τον ανατολικό ορίζοντα το διάπλατο Αιγαίο σμιλεύει τη στεριά δημιουργώντας μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες παραλίες της Ελλάδας. Οι ντόπιοι καμαρώνουν για τον τόπο τους υποστηρίζοντας πως πρόκειται για τον απόλυτο συνδυασμό βουνού και θάλασσας, πράσινου και γαλάζιου, γλυκού και αλμυρού νερού και μάλλον δεν έχουν άδικο.
Η θέα από το κάστρο του Πλαταμώνα δρα πάντα ανακουφιστικά αποζημιώνοντας τους ταξιδιώτες για την όποια ταλαιπωρία στην εθνική οδό. Κοιτάζοντας από ψηλά την εκτεταμένη αυτή ακτογραμμή που ξεπερνά σε μήκος τα 30 χιλιόμετρα, διαπιστώνεις «ιδίοις όμμασι» πως πρόκειται για μια από τις πλέον εκτεταμένες αμμουδερές ακρογιαλιές της Αν. Μεσογείου που επιπλέον έχει την τύχη να απλώνεται στα πόδια του διάσημου βουνού των θεών.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
olympiobima.gr