Η οικονομική κρίση προμηνύει ένα ζοφερό και αβέβαιο μέλλον για πολλούς και δεν υπάρχουν ακόμη σαφείς απαντήσεις για να εξηγήσουν τα γεγονότα που συμβαίνουν μέρα με τη μέρα.
Κάθε αχτίδα ελπίδας δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια απλή όαση
που κατασκευάζεται από τις μεγάλες «ελίτ» για να αποτρέψει τους ανθρώπους από έναν πανικό πριν από όλο αυτό. Αλλά υπάρχει κάτι περισσότερο που πηγαίνει πολύ πιο πέρα από ένα παγκόσμιο οικονομικό κραχ. Υπάρχει κάποιος που δεν αποκαλύπτει «κάτι» και ετοιμάζεται για ένα άλλο «κάτι» πολύ χοντρό και απρόβλεπτο.
Οι εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ αναρωτιούνται γιατί η Κίνα εισήγαγε 2,6 εκατ. τόνους ρυζιού το 2012, που θα ήταν τέσσερις φορές η ποσότητα που εισήγαγε το 2011.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι, δεδομένης της δυσχερούς οικονομικής κατάστασης στον κόσμο, αυτό θα μπορούσε να είναι μια οικονομική στρατηγική για να εκμεταλλευτούν την εκτεταμένη μείωση των τιμών.
Αλλά, είναι φυσιολογικό ότι αυτό συμβαίνει και με μέταλλα όπως ο σίδηρος; Γιατί να αγοράσει περισσότερο σίδηρο, όταν στη Κίνα υπάρχει ένα τεράστιο πλεόνασμα πρώτων υλών; Ένας ακόμα εμπορικός ελιγμός;
Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε τότε γιατί επενδύει σε χρυσό, γιατί χτίζουν μεγάλες πόλεις, οι οποίες στη συνέχεια μένουν κενές, γιατί κάθε φορά επιμένει να κατέχει ενεργή πυρηνική ενέργεια, κ.λπ.. Η αγορά σε φυσικές δραστικές ουσίες και σε πρώτες ύλες σε ένα επίπεδο του 400% ξαφνικά για αποθήκευση, δεν έχει και πολύ νόημα.
Τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει πολλές τεχνολογίες χειρισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών ικανές να επιτεθούν σε πυρηνικούς σταθμούς, να χαρτογραφήσουν τα δίκτυα ύδρευσης, να μπλοκάρουν τα κυβερνητικά δίκτυα και να παραλύσουν τα logistics εμπορίου σε όλο τον κόσμο. Γιατί δαπανούν τόσο πολύ χρόνο και χρήμα για τα θέματα αυτά; Δεν έχει ο πλανήτης άλλα προβλήματα; Επίσης έχουν αναπτύξει τεχνολογίες ηλεκτρομαγνητικών επιπτώσεων που είναι σε θέση να διαλύσουν στρατιωτικούς στόλους, ηλεκτρικές υποδομές και εργαλεία για να προκαλέσουν ζημιά σε στρατηγικά σημεία με απρόβλεπτες συνέπειες.
Τώρα, από την κορεατική χερσόνησο κάθε μέρα φτάνουν απειλές παγκόσμιου χαρακτήρα που εμπλέκονται με πυρηνικά όπλα. Αυτό δεν μπορεί να είναι απλώς ένα αστείο ή ένα κακόγουστο παιχνίδι . Το να παραβιάζονται συνθήκες αποπυρηνικοποίησης, να πραγματοποιούνται σταθερά ατομικές δοκιμές, δεν είναι κάτι φυσιολογικό και να ανοίγονται εκ νέου όλα τα εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας σε μια χώρα παράνομα, όταν είχαν κλείσει για περισσότερα από πέντε χρόνια, ούτε αυτό είναι φυσιολογικό.
Η ανησυχία των παγκόσμιων δυνάμεων και η ανάπτυξη των πόρων, όπως στην περίπτωση των ΗΠΑ, είναι ένα σημάδι ότι είμαστε αντιμέτωποι με μια μεγάλη απειλή που πρέπει να ελέγχεται έτσι ώστε να μην φτάσει στο σημείο που δεν υπάρχει επιστροφή.
Ο πόλεμος στην Κορεατική Χερσόνησο, οι συγκρούσεις μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, η αστάθεια στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, η εξέγερση των Τουαρέγκ στην Αφρική, η μη βιώσιμη οικονομική κατάσταση στην Ευρώπη, κλπ.. είναι μερικές από τις ενδείξεις που προοιωνίζουν το χειρότερο.
Στη Ρωσία, ανακοινώθηκε η κατασκευή πέντε χιλιάδων υπόγειων καταφύγιων πέρυσι, για να βρουν καταφύγιο από υποθετικές μελλοντικές επιθέσεις. Στην Ευρώπη, έχει κατασκευαστεί η Doomsday Seed Vault η μεγαλύτερη αποθήκη σπόρων προληπτικά για τη μέρα της Αποκάλυψης. (Γνωστή ως «Θησαυροφυλάκιο για την επόμενη ημέρα της Κρίσεως- Ο στόχος είναι να γίνει μια Κιβωτός του Νώε, μια τεράστια αποθήκη, που θα περιέχει δείγματα των φυτών, που χρειάζονται για να επανεκκινηθεί η ανθρώπινη ζωή στη Γη, αν υπάρξει μια οικολογική καταστροφή, είτε από φυσικά αίτια ή από ανθρώπινες ενέργειες).
Και η πρώτη δύναμη στον κόσμο, οι ΗΠΑ, έχουν συγκεντρώσει εκατομμύρια τόνους τροφίμων για να χρησιμοποιηθούν σε ακραίες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Με λίγα λόγια, υπάρχουν πάρα πολλά γεγονότα και καταστάσεις αμφίβολης κατανόησης, αν θεωρήσουμε ότι, θεωρητικά, ζούμε στον 21ο αιώνα σε πολιτισμένο κόσμο με ένα στόχο: την παγκόσμια ειρήνη.
