Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Το πρόβλημα είναι πως όταν αρχίζουμε να απαριθμούμε τους λόγους που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία, προτιμούμε να αναφερόμαστε μόνο σ’ αυτούς που μας βολεύουν – για την ακρίβεια σ’ αυτούς που… δεν μας ξεβολεύουν.
Καταφέραμε δηλαδή και σ’ αυτό να χωριστούμε σε δύο στρατόπεδα:
Οι μεν υποστηρίζουν πως για όλα φταίνε τα σκάνδαλα και οι μίζες – και επομένως όλα τα άλλα ήσαν καλά καμωμένα.
Οι δε υποστηρίζουν πως για όλα φταίνε οι σχετιζόμενες με το αντιπαραγωγικό κράτος παθογένειές μας, αφήνοντας να εννοηθεί πως παντού υπάρχει διαφθορά.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, συμβαίνουν και τα δύο.
Την προηγούμενη εβδομάδα κονταροχτυπηθήκαμε με αφορμή την υπερψήφιση του Μεσοπροθέσμου.
Παρά το γεγονός, όμως, πως όλοι σχεδόν ήταν σε θέση να παραθέσουν τα επώδυνα για τον λαό μέτρα, λίγοι έδειξαν διατεθειμένοι να αναφερθούν στη διόρθωση τρομερών παθογενειών, που είναι ντροπή, αλλά έπρεπε να έλθουν οι ξένοι για να τις εντοπίσουν και να τις καταργήσουν.
Ψάχνοντας για το ποιοι δεν διάβασαν ούτε το δεύτερο μνημόνιο, θα βρούμε πολλούς…
Η ειρωνεία είναι ότι πια μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.
Η ειρωνεία είναι πως μαζί με την κατάργηση των παθογενειών που συνέβαλαν στην χρεοκοπία μας, σαρώνεται και η ζωή μας.
Απίστευτοι περιορισμοί στην οικονομική δραστηριότητα, συστηματική υπόθαλψη συντεχνιακών συμπεριφορών, συνδικαλιστικές συντάξεις, θηριώδη εφάπαξ κάθε άλλο παρά ανταποδοτικά, υπερδιπλάσιοι - από τον μέσο εθνικό – μισθοί στις ΔΕΚΟ, που δεκαετίες τώρα δανείζονται με εγγυήσεις του ελληνικού Δημοσίου, δηλαδή του ελληνικού λαού.
Πόσοι γνωρίζουν πως με το Μεσοπρόθεσμο καταργούνται αναγκαστικοί νόμοι του 1948 (δηλαδή του... εμφυλίου), που συνέχισαν να ισχύουν μέχρι σήμερα;
Πόσοι γνωρίζουν πως ένας τέτοιος νόμος επέβαλλε εισφορά 0,5% επί τις αξίας όλων των εισαγομένων εμπορευμάτων, υπέρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (διότι τότε… δεν το έλεγαν Αριστοτέλειο) και της Ακαδημίας Αθηνών;
Δηλαδή, είχε στο μεταξύ εισαχθεί η δωρεάν παιδεία, αλλά η εισφορά που στρέβλωνε την αγορά συνεχιζόταν!
Πόσοι γνωρίζουν πως εδώ και πάνω από δέκα χρόνια διάφοροι επιχειρηματίες χρεοκοπούσαν τις επιχειρήσεις τους, έβγαζαν τα χρήματα στο εξωτερικό και φόρτωναν τους εργαζομένους τους σε όλον τον υπόλοιπο λαό, καθώς με διάφορους νόμους τους παρέχονταν επιδόματα ανεργίας… ως την συνταξιοδότησή τους;
Αν μάλιστα ήσαν 35 και 40 χρονών, αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε – με βάση αυτή την απαράδεκτη κατάσταση – να επιδοτούνται μέχρι να βγουν στη σύνταξη και όχι να αναζητήσουν μια άλλη δουλειά!
Πόσοι γνωρίζουν πως αντιμετωπίζεται το πρόβλημα των υψηλών εργοδοτικών εισφορών – το οποίο όλοι έθεταν κάποτε, αλλά τώρα θρηνούν επειδή θα μειωθούν τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων;
Πόσες θυγατέρες έμειναν άγαμες (αν και έκαναν οικογένεια) για να συνεχίσουν να λαμβάνουν την πατρική σύνταξη;
Πόσες γυναίκες αποκλείστηκαν μ’ αυτόν τον τρόπο από την αγορά εργασίας – και μάλιστα σε εποχές που δεν υπήρχε τόσο σοβαρό πρόβλημα ανεργίας;
Τώρα γίνεται φασαρία για την διαθεσιμότητα και τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί τους υπαλλήλους του το Δημόσιο εκεί όπου πραγματικά τους χρειάζεται.
Ναι, αλλά σύμφωνα με το μεσοπρόθεσμο, κρίνονται επιβεβλημένες οι προσλήψεις από τους δήμους υπαλλήλων ΠΕ και ΤΕ, προκειμένου η τοπική αυτοδιοίκηση να αποκτήσει εξειδικευμένο προσωπικό.
Το γνωρίζουν αυτό εκείνοι που χρόνια τώρα έκρυβαν τα πανεπιστημιακά τους διπλώματα, προκειμένου να προσληφθούν;
Πόσοι γνωρίζουν πως από τους περιορισμούς προσλήψεων εξαιρούνται τα νησιά λόγω ιδιαιτέρων συνθηκών, όπως προβλέπει το Άρθρο 101 του Συντάγματος;
Ναι, αλλά χρόνια τώρα προκηρύσσονται θέσεις ειδικά για τα νησιά, προσλαμβάνονται εργαζόμενοι και μετά τρέχουν όλοι στα βουλευτικά γραφεία για να αποσπαστούν στην πρωτεύουσα, αφήνοντας ουσιαστικά χωρίς προσωπικό τα νησιά μας.
(Επειδή μιλάμε για ήρωες και προδότες, είναι πατριωτική αυτή η συμπεριφορά;)
Πόσοι γνωρίζουν πως για να πάρει άδεια πώλησης εφημερίδων ένα μαγαζάκι, έπρεπε να περάσει από… Ιερά Εξέταση και έτρεχαν όλοι να βρουν «μέσο» για να κάνει (η Ιερά Εξέταση) τα στραβά μάτια;
Ξέρω πως αυτά δεν ευχαριστούν πολλούς.
Αλλά είναι η πραγματικότητα. Και είναι ντροπή που χρειάστηκε να έλθει η τρόικα να μας υποδείξει τα του οίκου μας.
Κι’ αν δεν κοιτάξουμε κατάματα την αλήθεια, τότε πάντα θα μας φταίνε οι άλλοι για την κακοδαιμονία μας…
Υ.Γ. Όταν ο κ. Τσίπρας λέει πως θα καταργήσει τα Μνημόνια με ένα άρθρο, εννοεί ότι θα επαναφέρει και τις παραπάνω παθογένειες; Αν ναι, πρέπει να το πει. Αν όχι, και πάλι πρέπει να το πει.
