Ο ελληνικός τύπος στην πλειοψηφία του έγραφε πρωτοσέλιδα τις προηγούμενες ημέρες, ότι αποφασίζουμε δηλ. η Βουλή των Ελλήνων υπό την απειλή των διαγραφών, για το μέλλον τής Ελλάδας, ότι το άθροισμα των
ψήφων για την επικύρωση της τρίτης κατά σειρά μνημονιακής σύμβασης θα επικαθορίσει το μέλλον των επόμενων γενεών, απαιτώντας έτσι από το ελληνικό Κοινοβούλιο να υπερψηφίσει αυτό το νομοθετικό έκτρωμα πού παραβιάζει ευθέως διατάξεις τού Συντάγματος. Ελάχιστοι διάβασαν επαρκώς αυτήν την επαχθή, υπέρμετρα δεσμευτική σύμβαση, αγνοώντας την ευθύνη που ανελάμβαναν έναντι του ελληνικού λαού οι εκπρόσωποι μας στην εθνική αντιπροσωπεία μας, τις δεσμεύσεις έναντι των ασύδοτων και άπληστων δανειστών μας, άσκησαν υπό καθεστώς ωμού εκβιασμού το εκλογικό τους δικαίωμα, μη έχοντας επίγνωση ποια δεινά θα φέρει στους δοκιμαζόμενους πολίτες. Αντιμετώπισαν το δίλημμα ότι αν δεν υπερψήφιζαν την κατάπτυστη σύμβαση, δεν θα εκταμίευε η χώρα μας την δόση των 31,5 δις ευρώ από την τρόικα και θα επανερχόταν ο κίνδυνος αποπομπής μας από την ευρωζώνη , απειλή που επαναλαμβάνεται στερεότυπα τούς τελευταίους μήνες από τους ευρωπαίους εταίρους μας, αν δεν συμμορφωθούμε στις υποδείξεις τους και δεν εκπληρώσουμε στο ακέραιο τις αναληφθείσες δεσμεύσεις μας. Τα ελληνικά Μ.Μ.Ε. εμφάνισαν αυτήν την επιλογή της επικύρωσης του Μνημονίου ΙΙΙ ως την μοναδική διέξοδο για αντιμετώπιση της παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης και παραμονής στην ευρωζώνη , που έχει πλέον μετατραπεί στον χειρότερο εφιάλτη για τους Έλληνες φορολογούμενους.Ουσιαστικά δεν είχαμε σαν έθνος άλλη επιλογή, αν απορρίπταμε την σύμβαση αυτή θα μας έδειχναν την έξοδο από το ενιαίο νόμισμα, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, όσο και αν αυτό συνεπάγεται κατά έγκυρους οικονομικούς αναλυτές ισχυρότατη δόνηση στα θεμέλια της ευρωζώνης και ενδεχομένως απαρχή της διαφαινόμενης διάλυσης της, Οι τεχνοκράτες λοιπόν μας επέβαλαν αυτήν την λύση με καταναγκασμό, όσο και αν ο Αντώνης Σαμαράς αγωνιωδώς επεχείρησε να αιτιολογήσει την εθνική αναγκαιότητα τής επιβολής αυτής της αποικιοκρατικής, εξευτελιστικής και επονείδιστης σύμβασης, αποκρύπτοντας από τον ελληνικό λαό, ότι με αυτήν την σύμβαση ισοπεδώνονται εργασιακά δικαιώματα , συρρικνώνονται περαιτέρω μισθοί και συντάξεις, και ότι μαθηματικά οι Έλληνες οδηγούνται σε ακόμη πιο επώδυνη εξαθλίωση και φτώχεια ανάλογη τής μεταπολεμικής περιόδου. Κατόρθωσε αυτή η Κυβέρνηση συνεργασίας να ψηφιστούν αυτά τα αντικοινωνικά , βάρβαρα μέτρα αψηφώντας βέβαια το πολιτικό κόστος, με την ίδια τακτική ψηφίστηκε ο ελλειμματικός, αναποτελεσματικός και προβληματικός προϋπολογισμός υπερέβη όμως ο κ Σαμαράς τις κόκκινες γραμμές , τις προεκλογικές εξαγγελίες του, υποχώρησε έναντι των απαιτήσεων των δανειστών μας, άλλωστε είχε αναλάβει προεκλογικά τις δεσμεύσεις αυτές πού θα υλοποιούσε ως ελληνική Κυβέρνηση , δεν θα μπορούσε να αποκλίνει, αδιαφόρησε για τις δεσμεύσεις του έναντι ολόκληρου του ελληνικού λαού, με τις οποίες υφάρπαξε δόλια, πολιτικάντικα την ψήφο του. Δεν συνειδητοποίησε όμως παρά το εκλογικό στραπάτσο, την πανωλεθρία των διπλών εκλογών , ότι αυτές οι μνημονιακές συμβάσεις θα απορριφθούν στην πράξη από τούς Έλληνες που θα εξεγερθούν , θα επαναστατήσουν σύντομα, δεν θα να δεχτούν τη μετατροπή της χώρας ,μας σε οικονομικό προτεκτοράτο και Ειδική Οικονομική Ζώνη των δανειστών, μπορεί να εξασφάλισε ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφικά
ο Πρωθυπουργός , όμως δεν διαθέτει ευρύτερη λαϊκή πλειοψηφία , μπορεί να φέρθηκε με απόλυτη πειθαρχία στους δανειστές και με υπακοή, όμως οι πολίτες μη αντέχοντας άλλο τις περικοπές και την περιθωριοποίηση, θα αποτινάξουν τον οικονομικό ζυγό, θα ανατρέψουν την απόφαση του Πρωθυπουργού να παραδώσει την χώρα στους ξένους, θα εκδιώξει το υποτελές αυτό πολιτικό σύστημα και προκαλέσει εκλογές , την επόμενη ημέρα για την πατρίδα μας.
