Τα επιβατηγά αεροσκάφη του μέλλοντος θα μπορούν να καίνε άχυρο, ή να πετούν χάρη σε καύσιμα από πριονίδι μέσα στα επόμενα χρόνια, καθώς επιταχύνονται οι επιτακτικές πλέον έρευνες για
΅καθαρότερα’Α καύσιμα εναλλακτικά της κηροζίνης, τονίζουν Γάλλοι επιστήμονες.
Το πρόγραμμα ProBio3, που ξεκίνησε στις αρχές Ιουλίου και συγχρηματοδοτείται από το πρόγραμμα της γαλλικής κυβέρνησης για την επιχειρηματική αναθέρμανση, αποβλέπει στη χρήση της παραδοσιακής τροφής των ιπποειδών για την ανάπτυξη ενός νέου βιοκαυσίμου που θα μπορούσε να αναμειχθεί κατά 50% με την κηροζίνη.
«Αύριο, τα αεροσκάφη θα πετούν χρησιμοποιώντας γεωργικά και δασικά υποπροϊόντα», δήλωσε η Καρόλ Μολινά-Ζουβ, καθηγήτρια στο Εθνικό Ινστιτούτο Εφηρμοσμένων Επιστημών (INSA) της Τουλούζης, η οποία συντονίζει τις έρευνες για το ProBio3.
«Ήδη γνωρίζουμε πώς να οργανώσουμε μία βασική γραμμή παραγωγής, όμως θα πρέπει να κάνουμε βήματα προς την κατεύθυνση μίας βιομηχανικής γραμμής. Θα πρέπει να μετουσιώσουμε ό,τι γίνεται μέσα στα εργαστήρια στο πραγματικό περιβάλλον, βελτιώνοντας συνάμα την αποτελεσματικότητα και την κερδοφορία του».
Ο προσανατολισμός στη χρήση υλικών παραγομένων από το άχυρο, ή από υποπροϊόντα της ξυλείας, αποτελεί την τελευταία τάση στην εξερεύνηση εναλλακτικών βιοκαυσίμων, που στόχο έχουν τη μείωση της ρύπανσης και τους κόστους.
Έως σήμερα, οι προσπάθειες έχουν εστιαστεί σε καλλιεργούμενα προϊόντα, τα οποία όμως έχουν αυξήσει τους φόβους για ελλείψεις σε τρόφιμα σε περίπτωση ξηρασίας, όπως συνέβη πρόσφατα, λόγω μείωσης στα καλλιεργήσιμα είδη τροφίμων.
Μολαταύτα, η ευρωπαϊκή αεροπορική βιομηχανία Airbus, ένας από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες του προγράμματος, πιστεύει ακράδαντα πως το πριονίδι και τα γεωργικά υποπροϊόντα δύνανται να αποτελέσουν εναλλακτικές πηγές καυσίμων για το μέλλον.
Με προϋπολογισμό 24,6 εκατ. ευρώ για την επόμενη 8ετία, το ProBio3 στοχεύει στην οργάνωση μίας επικερδούς βιομηχανικής γραμμής παραγωγής για υδροεπεξεργαζόμενα καύσιμα, ένα είδος βιοκαυσίμου που έχει εγκριθεί από τον διεθνή οργανισμό πιστοποίησης ΑSTM ως ασφαλές, ως συμβατό, για χρήση του σε συνδυασμό με την κηροζίνη στην αεροπλοΐα.
Ένα καύσιμο παρασκευασμένο από ξύλο και άχυρο ναι μεν μπορεί να φανεί παράξενο για τις συνθήκες που επικρατούν σε έναν κινητήρα αεροσκάφους, όπου οι θερμοκρασίες φθάνουν έως και τους 1.600 βαθμούς Κελσίου, όμως οι επιστήμονες διαβεβαιώνουν πως γνωρίζουν ήδη τις βασικές αρχές που διέπουν τη διαδικασία.
Τα βιομηχανικά, ή γεωργικά, υποπροϊόντα διασπώνται σε σάκχαρα μέσω ενζύμων και εν συνεχεία αναμειγνύονται με μικροοργανισμούς, όπως η μαγιά, για να μετατραπούν σε λιπίδια στη διάρκεια των αντιδράσεων της ζύμωσης. Τα λίπη που προκύπτουν τροποποιούνται κατόπιν για να δώσουν ένα είδος υδρογονάνθρακα, οι οποίος έχει παρόμοιες ιδιότητες με τα ορυκτά καύσιμα.
Η Airbus, η Boeing και η βραζιλιάνικη αεροπορική βιομηχανία Embraer συμφώνησαν φέτος να συνεργαστούν για την ανάπτυξη εναλλακτικών καυσίμων, ενώ η ολλανδική αεροπορική εταιρεία KLM υπήρξε η πρώτη, που τον Ιούλιο 2011, πραγματοποίησε μία πτήση με αεροσκάφος της Boeing 737-800 με 171 επιβάτες από το ‘Αμστερνταμ στο Παρίσι, χρησιμοποιώντας ως καύσιμο ένα μείγμα μαγειρικών ελαίων και καυσίμου Jet-A.
