Μόλις μια ανάσα πριν τη πρώτη θέση στα ηλεκτρονικά μέσα της Πιερίας, - κάτι που θα γίνει τις επόμενες μέρες - έχουμε φτάσει σχεδόν στο τέρμα των μεταγενέστερων στόχων που μπήκαν στη πορεία και όχι στην
αρχή της δημιουργίας αυτού του μπλογκ...
Ήδη να σας ενημερώσουμε ότι για την Ελλάδα υποσκελίσαμε ότι Πιερικό μπλογκ και site υπήρχε μπροστά μας και μένει ακόμη ένα για τη παγκόσμια κατάταξη των ηλεκτρονικών μέσων της Πιερίας.
Σύμφωνα πάντα με την http://www.alexa.com.
Είναι πολύ δύσκολο έως απίθανο να φανταστεί κανείς όταν δημιουργεί ένα μπλογκ, πως μια μέρα θα βρεθεί σε περίοπτη θέση και θα αποτελεί μία πολύ σημαντική πηγή διασκέδασης, ενημέρωσης και ψυχαγωγίας των συνανθρώπων του....
Το συναίσθημα είναι φοβερό, η χαρά μεγάλη, αλλά τα πανηγύρια εδώ σε μας διαρκούν όσο διαρκεί και η ευτυχισμένη στιγμή του μέσου σύγχρονου Έλληνα...
Πολύ λίγο....
Διότι η ευθύνη είναι μεγαλύτερη από τη χαρά.
Αν έχεις ένα καλό μπλογκ που περνάνε χιλιάδες επισκέπτες ανά την ημέρα, οφείλεις να το διατηρήσεις και να το βελτιώσεις όσο μπορείς καλύτερα...
Πιστεύω ότι αυτό έγινε σε μας...
Δε μείναμε στάσιμοι, εξελιχτήκαμε, βελτιωθήκαμε, εργαστήκαμε παρά τα όσα μας έλεγαν για "το μπλογκάκι σας" και να τώρα τα αποτελέσματα...
Αυτό μας πήρε περίπου 16 μήνες για να επιτευχθεί...
Πολύ ή λίγο,μικρή σημασία έχει.
Η ουσία είναι ότι είσαι στη κορυφή.
Δε θέλω να γράψω πολλά ούτε να απολαύσω αυτή τη στιγμή.
Απλώς θέλω να σας ενημερώσω ότι απόλαυσα και απολαμβάνω κάθε στιγμή του μπλογκ, καλή και κακή...
Τώρα που διαισθάνομαι ότι φτάνουμε στο τέλος μιας εποχής, βλέπω μπροστά μας δύο δρόμους:
Ο ένας έχει να κάνει με τη καταξίωση και την αναγνώρισή μας από κάποιους που βλέπουν λίγο παραπέρα από ότι βλέπουμε οι υπόλοιποι, κάτι που θα σημάνει και την αναγκαστική αποχώρηση από το μπλογκ.
Οπότε θα έρθει και το τέλος αυτού του μέσου και το ξεκίνημα ενός άλλου ή άλλων πολύ μεγαλύτερου ή μεγαλύτερων και με διαφορετικούς στόχους...
Ο άλλος δρόμος έχει να κάνει με τα ΚΟΛΙΝΔΡΙΝΑ ΜΑΣΛΑΤΙΑ, σε άλλη μορφή...αλλά με μεγαλύτερους στόχους....
Ποτέ δε μένουμε στα ίδια.
Αν είναι να μείνουμε στάσιμοι, το κλείνουμε εδώ και τώρα...
Κάποτε σας είχα γράψει ότι τα ΚΟΛΙΝΔΡΙΝΑ ΜΑΣΛΑΤΙΑ αλλάζουν....
Άλλαξαν.
Ίσως δεν άλλαξαν καθόλου εξωτερικά.... μα εσωτερικά άλλαξαν πολύ....
Κι αυτή η αλλαγή δεν έχει να κάνει μόνο με τη δική μας νοοτροπία που δεν είναι η ίδια με τη πρώτη μέρα λειτουργίας μας....
Αλλαγή βλέπεις όταν διαπιστώνεις ότι η συμπεριφορά των ανθρώπων που σε γνωρίζουν, δεν είναι η ίδια.
Ασχέτως αν είναι καλή ή κακή(που είναι πολύ καλή κατά 99%).
Αλλαγή βλέπεις όταν διαπιστώνεις ότι οι ευθύνες σου στο μπλογκ είναι πολλαπλάσιες και οι ηθικοί φραγμοί σε φέρνουν σε δύσκολη θέση με τη πραγματικότητα.
Νομίζω όμως ότι η μεγαλύτερη αλλαγή είναι όταν υπάρχουν συνάνθρωποί μας που δίχως να σε γνωρίζουν καλά, σου εμπιστεύονται μυστικά τους μιας ζωής...
Αυτό λέει πολλά για τη σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα σε μας και σε σας...
Κλείνω με τις ευχαριστίες μας προς όλους εσάς που μας φέρατε σε περίοπτη θέση του ιντερνετικού χώρου....
Eπισκέπτες και όσους μας βοήθησαν με ατέλειωτο υλικό...
Δεν υπάρχουν λόγια να σας ευχαριστήσουμε όλους...
ΥΓ
Και για μια ακόμη φορά να κάνω την ίδια διευκρίνηση:
Ο blogger δεν είναι δημοσιογράφος...
Οπότε να μην επιμένετε να καλύπτουμε θέματα δεξιά αριστερά και να υποκαθιστούμε τους δημοσιογράφους.
Δε το θέλουμε, ούτε μπορούμε....
Καλύπτουμε και γράφουμε αυτά που θέλουμε, αυτά που μπορούμε(επειδή τυγχάνει να είμαστε εκεί ή μας αρέσουν), και αυτά που μας στέλνετε...
Και προπαντός ερασιτεχνικά, ασχέτως αν πολλές φορές το αποτέλεσμα είναι καλύτερο από των ΜΜΕ.
Αυτό όμως δε μπορεί να συμβαίνει πάντα...διότι πολύ απλά δεν είναι η δουλειά μας,ούτε έχουμε τη κατάλληλη τεχνική και τεχνολογική υποστήριξη....
Στο επανειδήν...
