Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Ποίημα από τον Καφετζή: ΞΥΠΝΑ



Διακόσια χρόνια λευτεριά μα και σκλαβιά συνάμα

τη μιά με το μαστίγιο την άλλη με το νάμα.

Της ιστορίας γίγαντες μας κουμαντάρουν νάνοι
σερνόμαστε ξοπίσω τους οι πιό λευκοί Βουσμάνοι.

Αρχαίο πνεύμα αθάνατο τελειώσαν τα ψωμιά σου
οι απόγονοί σου πούλησαν πιά την κληρονομιά σου.

Φτιασιδωμένη εποχή μ' υπομονή και πόνο
μην αρνηθείς μη σηκωθείς να υποφέρεις μόνο.

Προκάτ απογοήτευση και απειλές γιά πείνα
σου λένε μόνο δούλευε πίστευε και προσκύνα.

Συμβούλια κι επιτροπές βυζαίνουν την καρδιά σου
κι εγγύηση στο δάνειο γυρεύουν τα παιδιά σου.

Τα όνειρά σου πιά κι αυτά μαγνητοσκοπημένα
αγάπη σπίτι και ζωή είν' υποθηκευμένα.

Ξύπνα! κι απ' την παλιά μαγιά κάτι θα έχει μείνει
την άπνοιά τους χάλασε και γίνε ένα μπουρίνι.

Ο ένας είναι τίποτα μα οι πολλοί τα πάντα
ας βγούμε μπρος κι ας γίνουμε του λυτρωμού η μπάντα...



http://www.supercomments.gr/2011/12/blog-post_6047.html