Θ. Παπαγεωργίου:
Να πιεστούν οι τράπεζες για να ενισχύσουν την ρευστότητα στην αγορά
«Θα πρέπει να πιεστούν οι τράπεζες – ιδιαίτερα οι κρατικές – να μπουν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας να αντλήσουν κεφάλαια και να ενισχύσουν την ρευστότητα στην
αγορά» τόνισε ο Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Πιερίας κ. Θ. Παπαγεωργίου στην ομιλία του στη Βουλή κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών. «Ενισχυμένα μέτρα εποπτείας και εξυγίανσης των Πιστωτικών Ιδρυμάτων – Ρύθμιση θεμάτων χρηματοπιστωτικού χαρακτήρα - Κύρωση της Σύμβασης - Πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και των τροποποιήσεών της και άλλες διατάξεις».
Όπως είπε ο κ. Παπαγεωργίου «είναι επείγον το ζήτημα της ενίσχυσης του εποπτικού ελέγχου και των μηχανισμών για έλεγχο των χρηματοοικονομικών αγορών», αφού όπως τόνισε, «το μεγαλύτερο πρόβλημα τα τελευταία χρόνια που αντιμετώπισε η παγκόσμια κοινωνία είναι η απομείωση του ελέγχου και της εποπτείας του τραπεζικού συστήματος και των χρηματαγορών γενικότερα.
Είναι η έλλειψη εποπτείας και ελέγχου που μας οδήγησε στη μεγάλη χρηματοοικονομική κρίση του Αυγούστου του 2007 και εντεύθεν, με χρεοκοπία μεγάλων τραπεζικών ομίλων και ιδιαίτερα της Lehman, που πυροδότησε την αστάθεια, που οδήγησε στη συνέχεια στο δημοσιονομικό εκτροχιασμό πολλών χωρών και ιδιαίτερα της χώρας μας.
Η αλλαγή αυτή, δηλαδή η πλήρης εξαφάνιση των ελεγκτικών μηχανισμών και η αποδυνάμωση στις χρηματαγορές συνετελέστη το 1980, με αποτέλεσμα να μετατραπούν οι τράπεζες από επιχειρήσεις αγοράς και πώλησης χρήματος σε επιχειρήσεις αμιγώς κερδοσκοπικές, οι οποίες επένδυσαν σε προϊόντα σύνθετα και επικίνδυνα, επένδυσαν σε φούσκες, επένδυσαν σε τιτλοποιήσεις οι οποίες δεν είχαν κανένα αντίκρισμα. Έτσι, κυρίες και κύριοι, μετετράπη αυτή η αγορά σε μια κόλαση και μας οδήγησε σαν παγκόσμια κοινωνία σ’ αυτήν την περιπέτεια και την αστάθεια.
Υπ’ αυτή την έννοια, πιστεύω ότι όποιο μέτρο -και χαιρετίζω την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης- δίδει τη δυνατότητα στην ενίσχυση των εποπτικών και ελεγκτικών μηχανισμών στο τραπεζικό σύστημα, είναι στη σωστή κατεύθυνση. Χαιρετίζω, λοιπόν, το μέτρο, αλλά πρέπει να σας πω, κύριε Υπουργέ, ότι δυστυχώς η συνεννόηση και η διεθνής εποπτεία είναι αυτή που θα πρέπει να πάρει τη θέση των εθνικών ελεγκτικών και εποπτικών μηχανισμών των τραπεζικών συστημάτων.
Τώρα πια επειδή γιγαντώθηκαν τόσο πολύ οι χρηματοοικονομικοί όμιλοι, τώρα πια επειδή το κεφάλαιο έχει αποκτήσει φοβερή ισχύ -υπάρχει μία μελέτη που λέει ότι οι υπεραξίες που έχουν στα χέρια τους είναι εκατό φορές μεγαλύτερες από το παγκόσμιο ΑΕΠ ετησίως- τώρα νομίζω, μα στο G7, μα στο G20 -δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί που συγκεντρώνονται και με ποια μορφή συγκεντρώνονται ή μάλλον ξέρω αλλά δεν έχει σημασία, παρέλκει να τους αναφέρουμε σήμερα- ότι πρέπει να ανοίξουν την ατζέντα.
Για το πρόβλημα της ύφεσης στην ελληνική αγορά και την συμπεριφορά των ελληνικών τραπεζών ο κ. Παπαγεωργίου επεσήμανε:
«Κύριε Υπουργέ, είναι φανταστικό ότι στη χώρα μας το ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας είχε 10 ή και 30 δισεκατομμύρια και αυτά τα χρήματα δεν αξιοποιούνται από τις τράπεζες. Είναι χρήματα τα οποία κάθονται όταν η αγορά στενάζει, όταν η αγορά πάσχει από ρευστότητα.
Φυσικά, κύριε Υπουργέ, τώρα πια πρέπει να πούμε το εξής: Ωραία, οι ιδιωτικές τράπεζες έχουν το ρόλο τους, έχουν το φόβο τους και δεν μπαίνουν στο ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Δεν αντλούν κεφάλαια επειδή θα αλλάξει η μετοχική σύνθεση των τραπεζών τους. Πιθανόν θα χάσουν το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς. Ελάτε όμως που στη Μέκκα του καπιταλισμού, στην Αμερική, στη Γερμανία, στην Αγγλία υπήρξε αυτό το μοντέλο, όπου ενισχύθηκαν κεφαλαιακά οι τράπεζες, άλλαξε το ιδιοκτησιακό καθεστώς και σε λίγα χρόνια οι τράπεζες ξαναβγήκαν σε πώληση και πέρασαν πάλι σε χέρια ιδιωτών!
Γιατί αυτός ο φόβος, ιδιαίτερα των ιδιωτικών τραπεζών, ότι θα χάσουν τις τράπεζες, θα χάσουν τα ιδιωτικά τους κεφάλαια, θα χάσουν την ιδιοκτησία τους; Όμως το τραγικότερο όλων, κύριε Υπουργέ, είναι ότι οι κρατικές τράπεζες δεν μπαίνουν στο ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.
Θέλω να πω ότι πρέπει να πιεστούν οι τράπεζες. Τι φοβούνται; Τι φοβάται η Αγροτική, η Εθνική, το Ταμείο Παρακαταθηκών; Πρέπει να μπουν για να αντλήσουν ρευστότητα.
Θα σας έλεγα δε το εξής. Έχουμε στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων 7,5 δισεκατομμύρια, χρήματα για να ενισχυθεί η οικονομία. Και λέω λοιπόν ότι κάθονται τα 10 δισεκατομμύρια. Γιατί δεν τα αντλούν να τα βάλουν στο μετοχικό τους κεφάλαιο και αυτά στη συνέχεια προγραμματισμένα και συνεννοημένα με την Κυβέρνηση να τα ρίξουν στην αγορά; Δηλαδή θα πέσει ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων στην αγορά. Δεν το αντιλαμβάνομαι ειλικρινά, γιατί ιδιαίτερα οι κρατικές τράπεζες έχουν το φόβο που έχουν και οι εργαζόμενοι ότι αν μπει επόπτης, αν μπει ελεγκτής θα αλλάξει το εργασιακό καθεστώς. Αυτή η ανασφάλεια είναι φοβερή.
Μα, εδώ στενάζουμε από ρευστότητα. Εδώ η αγορά δεν έχει χρήματα. Εδώ οι τράπεζες -και σωστά- δεν έχουν ρευστότητα. Ας μπουν λοιπόν στο ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας να αντλήσουν κεφάλαια για να δώσουν στην αγορά. Όμως όταν αντλήσουν, κύριε Υπουργέ, θα πρέπει να τις βάλετε στο τραπέζι -ιδιαίτερα τις κρατικές τράπεζες- και να πείτε: Έχουμε δέκα μεγάλα έργα. Αυτά θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν με αυτά τα κεφάλαια. Αν θέλουμε να πάμε στην αναστροφή και στο φρενάρισμα της ύφεσης. Αλλιώς, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Καμία, μα καμία τράπεζα δεν χρηματοδοτεί, όχι τον ιδιωτικό τομέα, δεν χρηματοδοτεί δημόσιες επενδύσεις.
Θέλετε να σας πω μεγάλη κρατική τράπεζα που έχει να συνεδριάσει το πιστωτικό της συμβούλιο από τον Ιούνιο; Κρατική τράπεζα. Αυτό σημαίνει ότι δεν δίνει δραχμή στην αγορά. Και τα λεφτά του ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας κάθονται. Είναι τραγικό. Πήγαν οι ιδιωτικές τράπεζες της Αμερικής και πήραν από το ταμείο. Πήγαν της Αγγλίας, της Γερμανίας και οι δικοί μας δεν μπαίνουν γιατί φοβούνται ότι θα χαλάσει το στάτους.
Τώρα όμως, κύριε Υπουργέ, που μπήκε η εταιρεία αυτή, η Black Rock, που απεκαλύφθη ότι η Τράπεζα της Ελλάδος είχε ελλείμματα, τώρα λοιπόν που θα αποκαλυφθούν σκελετοί στις τράπεζες –μακάρι να μην αποκαλυφθούν μεγάλοι- θα τρέξουν υποχρεωτικά στο ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.
Γι’ αυτό χαιρέτησα την πρώτη αλλαγή, αυτή της ενίσχυσης του εποπτικού ελέγχου, όπου όταν αποκαλύπτεται από τον έλεγχο ότι έχεις μειωμένα κεφάλαια, όταν τα εποπτικά σου κεφάλαια χάνονται, είσαι υποχρεωμένος να μπεις, η Τράπεζα της Ελλάδος σου επιβάλει να μπεις.
Όμως ρωτάω: Πρέπει να περιμένουμε την Black Rock για να μας δείξει ότι έχουν πρόβλημα τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών σήμερα; Δεν το ξέρουμε ότι έχουν πρόβλημα, ότι έχουν τοποθετήσει κεφάλαια τα οποία τα έχουν χάσει; Δεν το ξέρουμε ότι έχουμε πρόβλημα με τα μετοχοδάνεια, ότι πάρα πολλοί μέτοχοι πήραν δάνεια για να συμμετέχουν στις αυξήσεις του μετοχικού κεφαλαίου και τώρα θα αποδειχθεί ότι είναι σκελετοί;
Άρα λοιπόν, κύριε Υπουργέ, πρέπει να φωνάξετε –το λέω τόσο απλά- τις τράπεζες και να πείτε: «Κοιτάξτε κύριοι, εδώ είναι 30 δισεκατομμύρια τα οποία κάθονται». Να φωνάξετε ιδιαίτερα τις κρατικές τράπεζες που δεν φοβούνται τη μεταβολή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και να τους πείτε: «Πάρτε τα και θα τα πάτε σ’ αυτούς τους τομείς». Αν θέλουμε να θεραπεύσουμε το πρόβλημα της ύφεσης που είναι το μεγάλο πρόβλημα γιατί οδηγεί την οικονομία με μαθηματικό τρόπο στην πλήρη απαξία, στην πλήρη καθήλωση της χώρας μας.
Λέω, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, ότι είναι ευκαιρία, μετά τους ελέγχους που θα γίνουν και από την εταιρεία Black Rock, αλλά και από την Τράπεζα της Ελλάδος, να πάτε σε διαρθρώσεις, να υποχρεώσετε αυτές τις εταιρείες να γίνουν μεγάλες.
Οι δύο ιδιωτικές τράπεζες το προέβλεψαν. Ήξεραν ότι θα έχουν πρόβλημα και πήγαν και συγχωνεύθηκαν. Έβαλαν και μετοχικό κεφάλαιο και ενισχύθηκαν. Να το κάνουν και άλλες τράπεζες. Όχι, όμως, σαν αυτά τα σενάρια που ακούω εδώ, δηλαδή να πάει μια κρατική τράπεζα, η ΕΘΝΙΚΗ, με μια μικρή ιδιωτική. Να βρούμε μεγάλους στρατηγικούς συμμάχους, ώστε να ενισχυθούν κεφαλαιακά οι τράπεζες, για να μπορούν να υποστηρίξουν την οικονομία».
