μίλησε για τη Θητεία στον Έρωτα καθώς και για τα νέα του σχέδια και το νέο μυθιστόρημα που ετοιμάζει. "Η πόλη των νεκρών γυναικών", ένα
πολιτικό μυθιστόρημα που θα καυτηριάζει τα κακώς κείμενα της εποχής...
"Ο Αλέξανδρος εργάζεται σαν δημοσιογράφος. Αρθρογράφος. Και λίγο συγγραφέας. Ακόμα ένας μαλάκας της εποχής δηλαδή. Άνθρωπος κατά τα άλλα ελεύθερος, πνεύμα ισχυρώς ανήσυχο, που από τότε που θυμάται τον εαυτό του, έχει ταχθεί ενάντια σε κάθε πολιτικό και μη, κατεστημένο. Υιός βουλευτή - πρώην υπουργού - ( καταλαβαίνετε περί τίνος ανθρώπου μιλάμε ). Με τον πατέρα του δε μιλάνε συχνά. Δε μιλάνε σχεδόν καθόλου.
Φιλαρέτη. Ανησυχητικά μίζερη ως χαρακτήρας, επικίνδυνα δυστυχισμένη ως άνθρωπος, μια απλή ποιήτρια μα εξαιρετική στιχουργός που ζει πλέον στην αφάνεια. Ευτυχισμένη στη δυστυχία της. Δυστυχισμένη στην ευτυχία των άλλων.
Ένα ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ, μετά από ένα τυχαίο ζάπινγκ, στο οποίο περιγράφεται η ζωή των κατοίκων της Juarez στο Μεξικό μέσα από το πρίσμα μιας μεσοαστικής οικογένειας, με δύο αγόρια, η οποία κάποτε έχασε το πρωτότοκό της κορίτσι. Το όνομά του κοριτσιού; Λορένα Μέντεζ.
Φίλιππος. Ταλαντούχος, αριστούχος, βραβευμένος πλην όμως ψωνισμένος και κουλτουριάρης αριστερός ηθοποιός. Ένας άνδρας από αυτούς που η κοινωνία επιβραβεύει αδίκως και δικαίως εκείνοι αυτοπροβάλλονται. Έτσι απλά.
Αλκμήνη, η γυναίκα του. Personal image maker πολιτικών και όχι μόνο προσώπων. Μια γυναίκα που από χαρακτήρες ανθρώπων και κυρίως ανδρών έχει δει πολλούς και τους απέρριψε σχεδόν όλους. Kατά καιρούς, όταν οι συγκυρίες το επιβάλλουν καυτηριάζει την επικαιρότητα στα κανάλια.
Οι τέσσερίς τους θα κάνουν ένα ταξίδι ανακαλύπτοντας τυχαία ο ένας τον άλλο και όλοι μαζί ξανά τους εαυτούς τους. Ένα κυνήγι σκέψεων, ιδεών και μαγευτικών εικόνων με φόντο το άγνωστο Μεξικό και την επιβλητική Ιταλία, τα πλούσια παζάρια της φτωχής Συρίας και το μαγευτικό και πάντα μυστηριώδες Ναύπλιο... Ένα πολιτικό παραμύθι με συμπεράσματα που θα πρέπει να μας βάλουν σε σκέψεις . και ψυχές ανθρώπων οι οποίες περιτριγυρίζονται από ερινύες. Καμιά φορά όμως στη ζωή καλύτερα να έχεις τύψεις για λόγια που είπες ή που έγραψες παρά απωθημένα για πράγματα που όφειλες να κάνεις μα δεν τόλμησες ποτέ. Αξίζει άραγε να θυσιάσεις τα πιστεύω σου; Αξίζει να μάθεις να λες την αλήθεια με κάθε κόστος; Η αλήθεια δε βρίσκεται ποτέ κάπου στη μέση όταν έχεις να πραγματευτείς την ανθρώπινη υπόσταση. "
