Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Λοιπόν…

Από τότε που γεννήθηκα ακούω και ζω μέσα στα ψέματα και πλέον με ενοχλούν.

Καταρχήν με ενοχλούν πάρα πολύ τα ψέματα που είπαν στη γενιά μου. Έβαλαν ανθρώπους να ανοίγουν τις σαμπάνιες… δημιούργησαν όνειρα σε μικρούς και μεγάλους, εννοώ μαθητές και γονείς… διαβάστε να περάσετε στο Πανεπιστήμιο… γονείς ξεσκιστείτε στη δουλειά για να συντηρήσετε τους φοιτητές σας, κάντε αν χρειαστεί δύο και τρείς δουλειές γιατί το μεταπτυχιακό θα πρέπει να γίνει σε μεγάλο Πανεπιστήμιο του εξωτερικού… πανάκριβα τα δίδακτρα.. αλλά σίγουρο το μέλλον των παιδιών. Εξασφάλιση σίγουρη, δουλειές, καριέρα, χρήμα, ποιότητα στη ζωή…. Οι γονείς, ήταν εντάξει στις υποχρεώσεις τους απέναντι στη καινούργια προοπτική και το καλύτερο μέλλον. Οι φοιτητές γύρισαν πίσω στην Ελλάδα, φορτωμένοι με πτυχία και προσόντα…. Εεεε και;;;

Η ανεργία ξεπερνά κάθε προηγούμενο, με τόσους σπουδαγμένους η χώρα θα έπρεπε να είναι παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή. Δεν φταίνε όμως τα παιδιά εκείνα, οι φοιτητές, φταίνε αυτοί που τους παραμύθιασαν και τους δημιούργησαν ψεύτικες ελπίδες. Που επίτηδες μας οδήγησαν εδώ. Στην απόλυτη παρακμή.

Από την ημέρα που γεννήθηκα τα θυμάμαι και εκνευρίζομαι.

Είναι γελοίο αυτό που συμβαίνει εδώ… μα δεν υπάρχει ένας «κιμπάρης» πολιτικός να αναλάβει την ευθύνη και να παραιτηθεί;

Δεν έτυχε κανείς από τους 300 να περάσει τα χαράματα 4-5 το πρωί, έξω από κανένα υποκατάστημα του ΙΚΑ; Να δει τα γερόντια παρατεταγμένα σε ουρά; Να περιμένουν τα αυτονόητα; Το κεκτημένο τους δικαίωμα, μετά από τόσα χρόνια δουλειάς, στην υγεία;

Αναρωτιέμαι αν αυτοί κοιμούνται ήσυχα το βράδυ……

Αναρωτιέμαι και κάτι ακόμα ….. αυτοί οι πολιτικοί που ταξιδεύουν στο εξωτερικό μάλλον για επαγγελματικούς λόγους.. δεν ντρέπονται όταν γυρίζουν πίσω στα χάλια; Δεν ζηλεύουν τις υποδομές που έχουν εκεί που ταξιδεύουν; Δεν ντρέπονται όταν γυρίζουν στην Ελλάδα;

Η ελπίδα μας είναι οι νέοι άνθρωποι. Μόνο τα νέα παιδιά που είναι γεμάτα όνειρα θα αλλάξουν τα πράγματα. Νέοι άνθρωποι όχι μόνο στην ηλικία αλλά κυρίως στο μυαλό. Που δεν θα συμβιβάζονται, θα χαράξουν τη πορεία τους και θα ακολουθήσουν πιστά το όραμα τους.

Εμείς νομίζω βάλαμε τα χέρια μας και βγάλαμε τα μάτια μας και τώρα είμαστε αναγκασμένοι να το ανεχτούμε.

Ξέρετε πιστεύω ότι όλοι αυτοί οι «ξένοι», ποντάρουν στη διχόνοια μας.

Να είμαστε ενωμένοι για να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους. Για να βγούμε από το αδιέξοδο.

Όλοι οι Έλληνες ενωμένοι και στο τέλος θα τα καταφέρουμε.

Γρηγόρης Αρναούτογλου.

ΠΗΓΗ:http://www.newsday.gr/blog/3356/loipon%E2%80%A6#comments