Το παρόν της νέας γενιάς είναι ζοφερό και το μέλλον της αβέβαιο. Οι υψηλοί δείκτες της ανεργίας στους νέους εργαζόμενους, η αφαίμαξη του νεανικού επιστημονικού δυναμικού με το συνεχές brain drain, η περιστασιακή και ανασφάλιστη εργασία για μεγάλα τμήματα της νέας γενιάς συνθέτουν την πολύπτυχη εικόνα της πολιτικής και κοινωνικής συγκυρίας. Και το κυριότερο όλων είναι ότι η διαρκής αβεβαιότητα “τρώει τα σωθικά” της ελληνικής νεότητας και δημιουργεί ηττοπάθεια στο πιο δυναμικό τμήμα του λαού μας, σε αυτούς που αποτελούν το άμεσο μέλλον του. Και αυτό δεν είναι καθόλου καλός οιωνός. Σε παρόμοιες ιστορικές στιγμές πρώτιστο μέλημα μιας υπεύθυνης πολιτικής τάξης και της οργανικής διανόησης ενός τόπου είναι να “μαθαίνει” το λαό της (κυρίως τους νέους) να ελπίζει.
Η ιστορική εμπειρία μας προειδοποιεί ότι με τις ελπίδες ζωής ενός ολόκληρου λαού δεν επιτρέπονται παιχνίδια. Σε συνθήκες εθνικής ήττας η ελπίδα δεν πρέπει να συρρικνώνεται σε ένα απλό προεκλογικό σύνθημα, αλλά να αποτελεί κινητήριο μοχλό των αποφάσεων και των δράσεων του κοινωνικού συνόλου. Και η ελπίδα ενός λαού καταγράφεται ιστορικά πάντοτε ως μέριμνα για τις νέες γενιές του. Αυτές πρέπει να μαθαίνουν να ελπίζουν για να μπορούν να ανταποκρίνονται στα παροντικά και στα μελλούμενα. Αλλά σήμερα οι νεότερες γενιές των Ελλήνων και των Ελληνίδων αισθάνονται προδομένες και δεν έχουν άδικο. Κληρονομούν ως καλωσόρισμα στον ενήλικο βίο τους, το βίο του πολίτη της Ελληνικής Δημοκρατίας, τα ερείπια που άφησε πίσω του το πολιτικό καθεστώς της οικογενειοκρατίας και της κλεπτοκρατίας.
Αυτή την ιστορική φάση, τους επόμενους μήνες, τα αμέσως επόμενα χρόνια, θα ληφθούν αποφάσεις με μακροπρόθεσμες συνέπειες για το μέλλον της κοινωνίας μας, για το μέλλον της πατρίδα μας. Και δε μπορεί να νοηθεί μέλλον σε μια χώρα όταν το μεγαλύτερο μέρος του νεανικού της πληθυσμού βρίσκεται εγκλωβισμένο στην ανεργία, όταν η ίδια η χώρα είναι παγιδευμένη στο χρέος και τις συνέπειές του και όταν η πολιτική της τάξη αδυνατεί να εκπονήσει ένα συνεκτικό και ρεαλιστικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, όταν δεν μπορεί να απαντήσει σε καίρια ζητήματα εκσυγχρονισμού της δημόσιας διοίκησης, του συστήματος εκπαίδευσης, της ανανέωσης και αναζωογόνησης των βασικών πυλώνων λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος, όπως είναι η τοπική αυτοδιοίκηση, τα συνδικάτα, τα πολιτικά κόμματα και οι συνθήκες λειτουργία τους.
Η “Σοσιαλιστική Προοπτική” ως πολιτικός φορέας που ξεκίνησε “από τα κάτω”, από την καρδιά της ελληνικής κοινωνίας, καλεί, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των νέων, τις νέες και τους νέους της Ελλάδας, να μπουν μπροστά στον αγώνα για την ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας, την αναδιαμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας, για την συστηματική ανατροπή του κλεπτοκρατικού πολιτικού καθεστώτος, την εξάλειψη της οικογενειοκρατίας από το δημόσιο βίο της χώρας, για την εκπόνηση ενός μακροϊστορικού σχεδίου ανάπτυξης και εξόδου από την οικονομική, πολιτική και ηθική κρίση που βάζει σε κίνδυνο την ιστορική ύπαρξη του ίδιου του ελληνικού λαού. Υπενθυμίζουμε ότι η δημογραφική διάσταση του σημερινού ελληνικού προβλήματος καθιστά τη νέα γενιά ιστορικό φορέα κάθε εθνικά βιώσιμης και κοινωνικά αποδεκτής προοπτικής για την πατρίδα μας.
Σε μια εποχή, κατά την οποία οι δυνάμεις του κεφαλαίου, επιτίθενται ανοικτά εναντίον της κοινωνίας και στρέφονται με χυδαίο και κυνικό τρόπο σε μορφές κατάργησης θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων, αμφισβητώντας ακόμη και αυτή την ίδια τη δημοκρατία στην Ευρώπη, η “Σοσιαλιστική Προοπτική” επιχειρεί την εκ βάθρων ανανέωση του πολιτικού λόγου και την άμεση αλλαγή της ατζέντας των πολιτικών αναζητήσεων στη χώρα μας, στο πλαίσιο των δημοκρατικών και κοινωνικών παραδόσεων του ελληνικού λαού. Η συμβολή της νέας γενιάς σε αυτόν τον αναπροσανατολισμό της ελληνικής κοινωνίας μπορεί και θα είναι καθοριστικός για το μέλλον της χώρας.
Οι δημοκρατικές πατριωτικές σοσιαλιστικές δυνάμεις της πατρίδας μας είναι η μοναδική πολιτική δύναμη που μπορεί σε αυτή τη φάση να αναχαιτίσει την επιθετικότητα του κεφαλαίου, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τα ιδεολογήματα και τις πολιτικές πρακτικές του νεοφιλελευθερισμού, γιατί είναι αυτές οι δυνάμεις που μπορούν να εκπονήσουν ένα πολιτικά και κοινωνικά αποδεκτό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, το οποίο θα στηρίζεται στις ιδιαιτερότητές και τη θέση της στο οικονομικό περιβάλλον που διαμορφώνει η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση. Οι δημοκρατικές σοσιαλιστικές δυνάμεις είναι η μοναδική πολιτική δύναμη που μπορεί να διατυπώσει έναν οραματικό πολιτικό λόγο, ο οποίος θα αντιστρατεύεται ευθέως τις νέες μορφές ιμπεριαλιστικής πολιτικής των “ισχυρών” και θα συναρτάται με το διεθνοπολιτικό περιβάλλον στην ευρύτερη περιοχή που βρίσκεται η χώρα μας, στο πλαίσιο ενός συνεργατικού πατριωτισμού.
Η “Σοσιαλιστική Προοπτική” - ένας πολιτικός φορέας που έρχεται “από τα κάτω” της ελληνικής κοινωνίας - καλεί τους νέους και τις νέες να ενταχθούν στις γραμμές της και να αγωνιστούν με σχέδιο και περίσκεψη, χωρίς υπερβολές και μεγαλοστομίες, για ένα καλύτερο αύριο. Είμαστε βέβαιοι ότι η αγωνία των παλαιότερων γενιών για το μέλλον των παιδιών τους, μπορεί να γίνει “ιστορική” αγωνία για το μέλλον αυτού του τόπου. Και είμαστε ακόμη πιο βέβαιοι ότι η αγωνία της νέας γενιάς για το δικό της μέλλον, το δικό της “υπαρξιακό” πρόβλημα, μπορεί να γίνει εφαλτήριο για τη δημιουργία μιας νέας Ελλάδας.
