του Ευθύμιου Τσίρκου*
Ξεκινώ με το υστερόγραφο παλαιότερου άρθρου… «Ελπίζω να έχουμε φτάσει στο σημείο να ξεχωρίζουμε την προεκλογική κινητικότητα από την ουσιαστική παρουσία και τη συνεχή δράση». Διατυπωμένο λίγο περισσότερο από δύο χρόνια
πριν, δυστυχώς σήμερα, ακόμη το ελπίζουμε και δεν είμαστε πεπεισμένοι για αυτό.
πριν, δυστυχώς σήμερα, ακόμη το ελπίζουμε και δεν είμαστε πεπεισμένοι για αυτό.
Από το μικρότερο χωριό μέχρι και το μεγαλύτερο «προεκλογικό πεδίο», της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο χρόνος, ο τρόπος και η ουσία των επιχειρημάτων που εκφράζονται (πρέπει να) προκαλούν προβληματισμό. Πολλοί είναι αυτοί, υποψήφιοι και ψηφοφόροι, που τα βασικά τους επιχειρήματα στηρίζονται στο τι δεν (!) έγινε. Πολίτες, απλοί ή πιο επιφανείς, σε θέσεις εκπροσώπησης και ευθύνης ή όχι, περιμένουν στη γωνία το λάθος, την παράλειψη ή την αδιαφορία του «αντιπάλου» τους για να το εκμεταλλευτούν στις συνηθισμένες ανούσιες διαμάχες σε επίπεδο παρέας, πάνελ, συμβουλίου, δυστυχώς και Βουλής. Αναμφίβολα όταν γίνεται ένα καλό και εντοπίζονται ή εφευρίσκονται δέκα εμπόδια για αυτό, κανείς δεν μπορεί να πειστεί ότι υπάρχει ομοψυχία και κοινή προσπάθεια για βελτίωση των συνθηκών της ζωής μας. Και ακόμη χειρότερα, όταν αυτά τα εμπόδια, οι αστοχίες, οι παραλείψεις και τα λάθη αναδεικνύονται με συγκεκριμένο timing – προεκλογικά – και όχι έγκαιρα, ώστε να διορθωθούν άμεσα για το κοινό συμφέρον, όλοι πρέπει να υποψιαστούμε και να κατανοήσουμε τα κίνητρα και τις προθέσεις των αντιδρώντων.
Η κοινή προσπάθεια για το καλύτερο, ειδικά σε αυτές τις δύσκολες ημέρες για τη χώρα μας και για κάθε τόπο της ξεχωριστά, είτε απουσιάζει, είτε εμποδίζεται από άτομα και ομάδες που επιθυμούν το «αντίθετο» ή έστω το «διαφορετικό», όταν το πρώτο δεν πουλάει τόσο. Συνήθως είναι αυτοί που δεν αναδείχθηκαν από την κοινωνία για να φέρουν το «νέο», όπως κηρύττουν, ούτε επέδειξαν ιδιαίτερη φροντίδα και ανησυχία για την κοινωνία τους στο παρελθόν, έστω ως απλοί πολίτες. Αντιθέτως για ακόμη μια φορά κινούνται προεκλογικά με τον ίδιο τρόπο που σπάνια κινούνταν και σε περιόδους χωρίς εκλογικό ενδιαφέρον, αντιπαραγωγικά, οπισθοδρομικά, χωρίς προτάσεις, χωρίς αισιοδοξία και με το βλέμμα σε κάποιο προσωπικό συμφέρον.
Για την πορεία του τόπου μας συνολικά πρέπει, ιδιαίτερα εμείς οι νεότεροι, να είμαστε αισιόδοξοι, να προσπαθούμε για το καλύτερο και να δείχνουμε περισσότερο ενδιαφέρον για τη γειτονιά μας, την πόλη μας, την ευρύτερη κοινωνία στην οποία ζούμε. Nα είμαστε αυστηροί απέναντι σε όσους εκφράζουν και ενισχύουν την ανώριμη αντίδραση και την αδιαφορία, που αποδείχθηκαν κακοί σύμβουλοι αποφάσεων στην πρόσφατη ελληνική ιστορία. Ας προσπαθήσουμε να κρίνουμε σωστά, αυστηρά, αλλά καλοπροαίρετα, μελετώντας διαφορετικές απόψεις και κρίνοντας κάθε μια με την ίδια αυστηρότητα για το πότε, από ποιον και γιατί εκφράζεται. Οι μέρες που έρχονται είναι κρίσιμες και καλούμαστε για ακόμη μια φορά να προσεγγίσουμε ώριμα την κατάσταση και τις εξελίξεις σε κάθε επίπεδο, τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό και να είμαστε προσεκτικοί και υπεύθυνοι στις επιλογές μας και τις πράξεις μας.
