του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου
1. Την πρώτη μέρα του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, στις 10 Ιουλίου, διαβάσαμε στο κύριο άρθρο της “Καθημερινής”:
“Ένα σημαντικό κομμάτι της κοι νής γνώμης περιμένει από τον ΣΡΙΖΑ ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα διακυβέρνησης, μακριά από
λαϊ
Και αναρωτηθήκαμε: Καλά, ο συντάκτης του άρθρου, πριν μ ας κάνει κοινωνούς των –δικών του– ελπίδων για “ένα ρεαλιστι κό πρόγραμμα διακυβέρνησης” κα ι “μια στροφή” του ΣΥΡΙΖΑ δεν διάβασε τα προσυνεδριακά του κ είμενα;
2. Αν τα είχε διαβά σει –και αν τα είχε συγκρίνει με παλιότερα επίσημα κείμενα τ ου ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ (Απόφαση της 4ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του Ιουλίου 2011, Εκλογικό πρ όγραμμα του Απριλίου 2012, Δια κήρυξη του Οκτωβρίου 2012)– θα είχε διαπιστώσει πως όχι “στρ οφή” αλλά ούτε καν η παραμικρή αλλαγή στους στόχους, τις υπο σχέσεις και το “Πρόγραμμά” του δεν διαφαίνεται σ’ αυτά.
Πράγματι, το “Σχέδιο Πολιτικής Απόφασης του 1ου Συνεδρίου το υ ΣΥΡΙΖΑ” επαναλαμβάνει σχεδόν κατά λέξη αυτά που και τα προ ηγούμενα κείμενά του αναφέρουν για:
- ακύρωση των μνημονίων και τω ν εφαρμοστικών τους νόμων,
- επαναδιαπραγμάτευση των δανε ιακών συμβάσεων και ακύρωση τω ν επαχθών όρων τους,
- διαγραφή του μεγαλύτερου μέρ ους του χρέους, μετά από λογισ τικό έλεγχο (όπως ήθελε να συμ πυκνώσει το σύνθημα “καμιά θυσ ία για το ευρώ”),
- θέση του τραπεζικού συστήματ ος υπό την ιδιοκτησία και τον έλεγχο του δημοσίου,
- ακύρωση των προβλεπόμενων ιδ ιωτικοποιήσεων και επαναφορά υ πό δημόσιο έλεγχο των επιχειρή σεων στρατηγικής σημασίας που έχουν ιδιωτικοποιηθεί ή βρίσκο νται σε διαδικασία ιδιωτικοποί ησης,
- καθιέρωση ελάχιστου εγγυημέν ου εισοδήματος για όλους τους πολίτες,
- σταδιακή αποκατάσταση των όρ ων αξιοπρεπούς διαβίωσης, με τ ους ανάλογους μισθούς και συντ άξεις, με πρώτο βήμα την αποκα τάσταση στα προ του μνημονίου επίπεδα του κατώτερου μισθού, της κατώτερης σύνταξης, του επ ιδόματος ανεργίας και των οικο γενειακών επιδομάτων.
- αντιμετώπιση των ενδεχόμενων απειλών και των εκβιασμών των δανειστών με όλα τα δυνατά όπ λα και ετοιμότητα αναμέτρησης με τη δυσμενέστερη εξέλιξη.
3. Όταν το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ τέλειωσε, δεν μάθαμ ε αν οι ελπίδες του συντάκτη τ ου κύριου άρθρου της “Κ” της 10ης Ιουλίου δικαιώθηκαν ή όχι .
Μάθαμε, όμως , από τον κ. Δ. Τσιόδρα, συνεργάτη της “Κ” και του ΣΚΑΪ, πως “στις θέσεις που ενέκρινε το Συνέδριο αποτ υπώνεται η ιδεολογικοπολιτική μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ”! (άρθρο του στην “Κ” της 16ης Ιουλίου ).
Ως τέτοιες “θέσεις”, ο καλός δ ημοσιογράφος ανακάλυψε τις εξή ς…δύο, τις οποίες παραθέτει κα ι σχολιάζει:
- Τη θέση “Ακυρώνουμε τα μνημό νια και τους εφαρμοστικούς νόμ ους. Εφαρμόζουμε ένα πρόγραμμα (…) το οποίο (…) θα αποκαθιστ ά σταδιακά τους όρους ασφαλούς εργασίας και αξιοπρεπούς διαβ ίωσης”, την οποία, με αξιοσημε ίωτο, ομολογουμένως, θάρρος, α ξιολογεί ως εξής:
“Η τοποθέτηση αυτή θα μπορούσε να παραπέμπει ακόμη και στο Ε θνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης γι α το οποίο μιλούν ακόμη και κυ βερνητικά στελέχη. Η λέξη ‘σταδιακά’ ακυρώνει την προσμονή για άμεση επαναφορά στην κατάσταση που υπήρχε πριν από το 2010”!!!
- Τη θέση “Επαναδιαπραγματευόμ αστε τις δανειακές συμβάσεις κ αι ακυρώνουμε τους επαχθείς όρ ους τους, θέτοντας ως πρώτο θέ μα τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, πραγματοπο ιώντας λογιστικό έλεγχο”, για την οποία σπεύδει να μας πληρο φορήσει:
“Από την παράγραφο που αφορά τ ον χειρισμό του χρέους απουσιά ζουν πλέον οι παραπομπές σε μο νομερείς ενέργειες”.
Δυστυχώς για τον κ. Τσιόδρα, τ όσο το “σταδιακά” όσο και το “ διαγραφή του μεγαλύτερου μέρου ς του χρέους, με λογιστικό έλε γχο και μετά από διαπραγμάτευσ η”, δεν πρωτοεμφανίστηκαν στα κείμενα του πρόσφατου συνεδρίο υ, αλλά αποτελούν θέσεις του Σ ΥΡΙΖΑ καταγραμμένες και στα πα λιότερα κείμενά του.
Δεν συνιστούν λοιπόν “μετατόπι ση” από αλλά, αντίθετα, “εμμονή” σε πάγιες θέσεις.
4. Ας μας πουν τελικ ά, ο συντάκτης του κύριου άρθρου της “Καθημερινής” της 10ης Ιου λίου ή ο κ. Δ. Τσιόδρας, αν οι “Προγραμματ ικοί στόχοι” του ΣΥΡΙΖΑ, που κ αταγράφονται στην Πολιτική Από φαση του 1ου Συνεδρίου του, απ οτελούν “αξιόπιστες εναλλακτικ ές επιλογές” και “ένα ρεαλιστι κό πρόγραμμα διακυβέρνησης”.
Γιατί αυτό είναι που ενδιαφέρε ι τον λαό και όχι οι ελπίδες, ή οι επιθυμίες, αρθρογράφων ή των εφημερίδων τους για “μια σ τροφή” του ΣΥΡΙΖΑ!