Στις δώδεκα το μεσημέρι της Κυριακής αρχίζει η τέταρτη φάση της διερευνητικής προσπάθειας για τον σχηματισμό κυβέρνησης, αυτή τη φορά όμως υπό και από τον
Πρόεδρο της Δημοκρατίας.Ο κ. Παπούλιας συγκάλεσε σύσκεψη των αρχηγών των τριών πρώτων κομμάτων στη Βουλή, δηλαδή, τους Αντώνη Σαμαρά, Αλέξη Τσίπρα και Ευάγγελο Βενιζέλο στις 12:00 της Κυριακής. Θα ακολουθήσουν ραντεβού κατά μόνας με τους υπολοίπους αρχηγούς με την σειρά αριθμού βουλευτών ενός εκάστου των κομμάτων τους. Δηλαδή, τον Πάνο Καμμένο, την Αλέκα Παπαρήγα, τον Νίκο Μιχαλολιάκο και τον Φώτη Κουβέλη.
Η καταγραφή των προθέσεων των πολιτικών δυνάμεων που συγκροτούν το πολιτικό σκηνικό δείχνει επαναληπτικές εκλογές.
Παρόλα αυτά το μείζον ζήτημα το οποίο προφανώς θα συζητηθεί κατά κόρον στο προεδρικό μέγαρο κατά την διάρκεια του Συμβουλίου των αρχηγών των κοινοβουλευτικών κομμάτων, θα είναι το κατά πόσο ακόμη και μετά από τις επόμενες εκλογές η χώρα θα έχει βιώσιμη κυβέρνηση ώστε να αντιμετωπισθούν οι εκκρεμότητες η διαχείριση των οποίων δεν χωρά άλλη αναβολή.
Οι εναλλακτικές είναι περιορισμένες από την στιγμή που όλοι θεωρούν (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και Ανεξάρτητοι Έλληνες) πώς η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι απαραίτητη σε ένα κυβερνητικό σχήμα. Ωστόσο ο Αλέξης Τσίπρας ξεκαθάρισε πώς κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο αν εξαρχής και στη βάση προγραμματικών δηλώσεων, δεν θιγεί (ακυρωθεί) άμεσα, ένα μέρος του σκληρού πυρήνα του Μνημονίου. Ο πυρήνας αυτός θα πρέπει να αφορά ζητήματα όπως η Μετενέργεια επί παραδείγματι (εργασιακό καθεστώς) είτε το ζήτημα της περικοπής μισθών και συντάξεων.
Επιπροσθέτως τίθεται άμεσα το ζήτημα της αλλαγής του εκλογικού νόμου με την υιοθέτηση της απλής αναλογικής καθώς και του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
Ένα δεύτερο σενάριο το οποίο διαθέτει τουλάχιστον τον χαρακτήρα του εφικτού λόγω «απλής αριθμητικής» αφορά τον σχηματισμό κυβέρνησης μεταξύ ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ. Αυτή η εκδοχή έχει απορριφθεί από τον πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς παρά τις αφόρητες πιέσεις που δέχτηκε από όλες τις κατευθύνσεις ώστε να συναινέσει.
Και μετά τις επόμενες εκλογές τι;
Αναπόφευκτα λοιπόν η συζήτηση στο προεδρικό μέγαρο θα περιστραφεί και στις προοπτικές σχηματισμού βιώσιμης κυβέρνησης και μετά τις επαναληπτικές εκλογές η διεξαγωγή των οποίων εντός του Ιουνίου παρουσιάζεται μέχρι αυτή τη στιγμή ως το πιθανότερο ενδεχόμενο.
Ο πολιτικός χάρτης όπως προέκυψε μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου δεν διευκολύνει την λύση του γρίφου αν και εφόσον τα αποτελέσματα των εκλογών του Ιουνίου, επιβεβαιώσουν ή ακόμη και επιτείνουν την διασπορά των ψήφων και βεβαίως την αδυναμία ανάδειξης αυτοδύναμης κυβέρνησης, που είναι και το πιθανότερο.
Έτσι λοιπόν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα επιχειρήσει να δεσμεύσει τους πολιτικούς αρχηγούς να συνεργαστούν μετεκλογικά δεδομένου ότι οι επαναληπτικές εκλογές θα είναι το ύστατο και όπως δηλώνουν οικονομικοί παράγοντες το απόλυτα τελευταίο χρονικό όριο ώστε να αποφευχθεί το «μείζον ατύχημα» εντός Ευρωζώνης με την Ελλάδα να αναγκάζεται να εξέλθει του ευρώ.
Σε αυτό το σκηνικό οφείλει κανείς να προσθέσει και την εικόνα που παρουσιάζουν τα δύο κόμματα του μνημονιακού μετώπου. Η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται σε αναβρασμό με τον Αντώνη Σαμαρά να επιχειρεί ελιγμούς επιβίωσης και διάσωσης του ,ανοίγοντας σε λεκτικό επίπεδο το ζήτημα της επανόδου όλων των κατά καιρούς αποσκιρτησάντων νεοδημοκρατών. Το ζήτημα δεν είναι απλό και τόσο η Ντόρα Μπακογιάννη όσο και ο Στέφανος Μάνος αλλά και ο Γ. Καρατζαφέρης θέτουν όρους και προϋποθέσεις. Δεν είναι λίγες οι ενδείξεις ότι στλε΄χη τυης ΝΔ επιχειρούν τα τελευταία εικοσιτετράωρα να «πλησιάσουν» βουλευτές των Ανεξαρτήτων Ελλήνων προκειμένου να τους πείσουν να επανέλθουν στο κομματικό μαντρί της Νέας Δημοκρατίας. Για το λό9γο αυτό ο Πάνος Καμμένος «εξόρκισε» αυτή την διαδικασία μιλώντας για «Σιμπιλίδηδες» παραπέμποντας έτσι στα γεγονότα του 1993 και την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Στο ΠΑΣΟΚ τα πράγματα είναι ενδεχομένως χειρότερα με τον Ευάγγελο Βενιζέλο να επιχειρεί ηρωική έξοδο προς τα εμπρός .Ήδη ωστόσο επώνυμα στελέχη του Πρώην ενιαίου ΠΑΣΟΚ έχουν αποφασίσει να εγκαταλείψουν το πλοίο εδώ και τώρα και αναμένουν απλά την διεξαγωγή των επαναληπτικών εκλογών για να αποφύγουν την ρετσινιά του «αποστάτη»
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναμένεται να αλλάξει στάση αφού θεωρείται από όλους ότι θα εισπράξει ακόμη μεγαλύτερα πολιτικά κέρδη από τις επαναληπτικές εκλογές. Μετρήσεις και παρατηρητές βλέπουν τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι το πρώτο κόμμα μετά τις εκλογές του Ιουνίου. Παρόλα αυτά εντός της Κουμουνδούρου, τα επιτελικά στελέχη δεν συμφωνούν πάντα και πολλά από αυτά διαφώνησαν με την δημόσια εικόνα του έντονου ριζοσπαστισμού που επέδειξε η ηγεσία και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές. Στελέχη όπως οι Δραγασάκης και Σταθάκης αντιλαμβάνονται άριστα τα περιθώρια ελιγμών που διαθέτει η Αθήνα έναντι του ζητήματος «Αναδιαπραγμάτευση» της δανειακής συμφωνία και του Μνημονίου και γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις πραγματικές δυνατότητες που θα έχει μία ελληνική κυβέρνηση να συζητήσει με τις Βρυξέλες και το Βερολίνο.
Όλα τα διαθέσιμα στοιχεία συγκλίνουν στην άποψη πώς αν οι επαναληπτικές εκλογές δεν καταλήξουν σε ξεκαθάρισμα της εικόνας ,τότε θα πρέπει από σήμερα κιόλας οι πολιτικοί αρχηγοί να δεσμευθούν με ξεκάθαρο τρόπο ότι θα συνεργαστούν για τον σχηματισμό βιώσιμης κυβέρνησης. Πρόκειται για ένα στοίχημα με αβέβαιη κατάληξη.
Επιπροσθέτως τίθεται άμεσα το ζήτημα της αλλαγής του εκλογικού νόμου με την υιοθέτηση της απλής αναλογικής καθώς και του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
Ένα δεύτερο σενάριο το οποίο διαθέτει τουλάχιστον τον χαρακτήρα του εφικτού λόγω «απλής αριθμητικής» αφορά τον σχηματισμό κυβέρνησης μεταξύ ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ. Αυτή η εκδοχή έχει απορριφθεί από τον πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς παρά τις αφόρητες πιέσεις που δέχτηκε από όλες τις κατευθύνσεις ώστε να συναινέσει.
Και μετά τις επόμενες εκλογές τι;
Αναπόφευκτα λοιπόν η συζήτηση στο προεδρικό μέγαρο θα περιστραφεί και στις προοπτικές σχηματισμού βιώσιμης κυβέρνησης και μετά τις επαναληπτικές εκλογές η διεξαγωγή των οποίων εντός του Ιουνίου παρουσιάζεται μέχρι αυτή τη στιγμή ως το πιθανότερο ενδεχόμενο.
Ο πολιτικός χάρτης όπως προέκυψε μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου δεν διευκολύνει την λύση του γρίφου αν και εφόσον τα αποτελέσματα των εκλογών του Ιουνίου, επιβεβαιώσουν ή ακόμη και επιτείνουν την διασπορά των ψήφων και βεβαίως την αδυναμία ανάδειξης αυτοδύναμης κυβέρνησης, που είναι και το πιθανότερο.
Έτσι λοιπόν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα επιχειρήσει να δεσμεύσει τους πολιτικούς αρχηγούς να συνεργαστούν μετεκλογικά δεδομένου ότι οι επαναληπτικές εκλογές θα είναι το ύστατο και όπως δηλώνουν οικονομικοί παράγοντες το απόλυτα τελευταίο χρονικό όριο ώστε να αποφευχθεί το «μείζον ατύχημα» εντός Ευρωζώνης με την Ελλάδα να αναγκάζεται να εξέλθει του ευρώ.
Σε αυτό το σκηνικό οφείλει κανείς να προσθέσει και την εικόνα που παρουσιάζουν τα δύο κόμματα του μνημονιακού μετώπου. Η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται σε αναβρασμό με τον Αντώνη Σαμαρά να επιχειρεί ελιγμούς επιβίωσης και διάσωσης του ,ανοίγοντας σε λεκτικό επίπεδο το ζήτημα της επανόδου όλων των κατά καιρούς αποσκιρτησάντων νεοδημοκρατών. Το ζήτημα δεν είναι απλό και τόσο η Ντόρα Μπακογιάννη όσο και ο Στέφανος Μάνος αλλά και ο Γ. Καρατζαφέρης θέτουν όρους και προϋποθέσεις. Δεν είναι λίγες οι ενδείξεις ότι στλε΄χη τυης ΝΔ επιχειρούν τα τελευταία εικοσιτετράωρα να «πλησιάσουν» βουλευτές των Ανεξαρτήτων Ελλήνων προκειμένου να τους πείσουν να επανέλθουν στο κομματικό μαντρί της Νέας Δημοκρατίας. Για το λό9γο αυτό ο Πάνος Καμμένος «εξόρκισε» αυτή την διαδικασία μιλώντας για «Σιμπιλίδηδες» παραπέμποντας έτσι στα γεγονότα του 1993 και την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.Στο ΠΑΣΟΚ τα πράγματα είναι ενδεχομένως χειρότερα με τον Ευάγγελο Βενιζέλο να επιχειρεί ηρωική έξοδο προς τα εμπρός .Ήδη ωστόσο επώνυμα στελέχη του Πρώην ενιαίου ΠΑΣΟΚ έχουν αποφασίσει να εγκαταλείψουν το πλοίο εδώ και τώρα και αναμένουν απλά την διεξαγωγή των επαναληπτικών εκλογών για να αποφύγουν την ρετσινιά του «αποστάτη»
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναμένεται να αλλάξει στάση αφού θεωρείται από όλους ότι θα εισπράξει ακόμη μεγαλύτερα πολιτικά κέρδη από τις επαναληπτικές εκλογές. Μετρήσεις και παρατηρητές βλέπουν τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι το πρώτο κόμμα μετά τις εκλογές του Ιουνίου. Παρόλα αυτά εντός της Κουμουνδούρου, τα επιτελικά στελέχη δεν συμφωνούν πάντα και πολλά από αυτά διαφώνησαν με την δημόσια εικόνα του έντονου ριζοσπαστισμού που επέδειξε η ηγεσία και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές. Στελέχη όπως οι Δραγασάκης και Σταθάκης αντιλαμβάνονται άριστα τα περιθώρια ελιγμών που διαθέτει η Αθήνα έναντι του ζητήματος «Αναδιαπραγμάτευση» της δανειακής συμφωνία και του Μνημονίου και γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις πραγματικές δυνατότητες που θα έχει μία ελληνική κυβέρνηση να συζητήσει με τις Βρυξέλες και το Βερολίνο.
Όλα τα διαθέσιμα στοιχεία συγκλίνουν στην άποψη πώς αν οι επαναληπτικές εκλογές δεν καταλήξουν σε ξεκαθάρισμα της εικόνας ,τότε θα πρέπει από σήμερα κιόλας οι πολιτικοί αρχηγοί να δεσμευθούν με ξεκάθαρο τρόπο ότι θα συνεργαστούν για τον σχηματισμό βιώσιμης κυβέρνησης. Πρόκειται για ένα στοίχημα με αβέβαιη κατάληξη.
