Η μαύρη τρύπα της Μόρνας
Του Αντώνη Νταγλιούδη
Το φράγμα της Μόρνας: Μαζί με τον Βιολογικό Καθαρισμό Νότιας Πιερίας αποτελούν τα δύο πιο κραυγαλέα παραδείγματα μαύρης τρύπας του Νομού μας, όπου χάθηκαν εκατοντάδες
εκατομμύρια χωρίς αποτέλεσμα. Αυτά με τη σειρά τους, μαζί με άλλα εκατοντάδες (ή χιλιάδες;) παρόμοια έργα στη χώρα αθροίζονται σε μια τεράστια μαύρη τρύπα χωρίς πάτο, παράλογης και αναποτελεσματικής σπατάλης πόρων, ύψους πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. Αν μπορούσε να υπάρξει μια έγκυρη έρευνα (που δεν θα γίνει ποτέ) θα προέκυπτε ποσόν ίσο ή μεγαλύτερο του χρέους της Ελλάδας, μόνο ως σπατάλη, χώρια η στέρηση εισοδημάτων και οι αρνητικές κοινωνικές συνέπειες της μη υλοποίησης αναγκαίων αναπτυξιακών υποδομών.
εκατομμύρια χωρίς αποτέλεσμα. Αυτά με τη σειρά τους, μαζί με άλλα εκατοντάδες (ή χιλιάδες;) παρόμοια έργα στη χώρα αθροίζονται σε μια τεράστια μαύρη τρύπα χωρίς πάτο, παράλογης και αναποτελεσματικής σπατάλης πόρων, ύψους πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. Αν μπορούσε να υπάρξει μια έγκυρη έρευνα (που δεν θα γίνει ποτέ) θα προέκυπτε ποσόν ίσο ή μεγαλύτερο του χρέους της Ελλάδας, μόνο ως σπατάλη, χώρια η στέρηση εισοδημάτων και οι αρνητικές κοινωνικές συνέπειες της μη υλοποίησης αναγκαίων αναπτυξιακών υποδομών.
Το φράγμα της Μόρνας λοιπόν. Ας μείνουμε λίγο μόνο σ’ αυτό, για να το σχολιάσουμε. Είναι ένα έργο – σημαία για τις Διοικήσεις της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Πιερίας, επί πολλές δεκαετίες. Προορισμένο να δώσει άφθονο νερό ύδρευσης στην μισή Πιερία, κατασκευάστηκε με εθνικούς πόρους, αφού υπήρξαν πολλές παρατυπίες στην μελέτη και υλοποίησή του (όπως το Νοσοκομείο μας και σε πολλά άλλα). Χάθηκαν δηλαδή εκατοντάδες εκατομμύρια από τη μη ένταξη σε Ευρωπαϊκά προγράμματα. Κάποτε όμως τελείωσε. Έγιναν τα διυλιστήρια και ετοιμάστηκε η εκκίνηση. Όμως συνέβη μια δυνατή νεροποντή (κακώς … έβρεξε, δεν έπρεπε) και γέμισε το φράγμα με λάσπη. Με επείγουσες – πανάκριβες διαδικασίες έφυγε η λάσπη και το νερό πήγε να κυλήσει. Όμως τότε ξεκίνησαν οι βλάβες. Το δίκτυο έσπασε σε πολλά σημεία, προφανώς για λόγους κακοτεχνίας. Ο πρώην Νομάρχης μίλησε για υποψίες δολιοφθοράς χωρίς καμιά δημοσιευμένη έρευνα ποτέ να αποδείξει κάτι τέτοιο.
Για να μην πολυλογούμε όμως, ας δούμε σήμερα που βρίσκεται το έργο. Κατ’ αρχήν υπάρχει απόφαση της Περιφέρειας για διάθεση της θερινής ροής του ρέματος στην άρδευση. Αυτό σημαίνει ότι το καλοκαίρι για ύδρευση θα διατίθεται μόνο το αποθηκευμένο νερό, δηλαδή θα φτάνει για μια – δυο βδομάδες.
Η διαχείριση του έργου δόθηκε στον αρμόδιο Σύνδεσμο Δήμων (Κατερίνης και Πύδνας – Κολινδρού) με πολυμελές Διοικητικό Συμβούλιο και …έναν (1) υπάλληλο! Ο Σύνδεσμος χρωστάει 250.000 €, του οφείλονται από πρώην Δήμους περίπου 1.000.000 € και έχει απολύτως άδειο ταμείο. Και το πιο σημαντικό: Νερό δεν πηγαίνει στους οικισμούς.
Τι είναι αυτονόητο να γίνει; Έγκυρη τεχνική έρευνα για την ποιότητα του έργου, μελέτη και κοστολόγιο των απαραίτητων παρεμβάσεων, διερεύνηση της σκοπιμότητας λειτουργίας του Συνδέσμου, αποφάσεις για το αν, πότε και με τι πόρους θα υπάρξουν δράσεις και φυσικά έρευνα και καταλογισμός ευθυνών για το χαμένο χρήμα, τον χαμένο χρόνο, την χαμένη ευκαιρία.
Από ποιόν θα πρέπει να γίνει; Από τους Δήμους Πύδνας – Κολινδρού και Κατερίνης σε συνεργασία με την Περιφέρεια.
Τι θα γίνει; Τίποτα. Το φράγμα δεν θα λειτουργήσει ως υδρευτικό, το θέμα θα οδηγηθεί στη λήθη και κανείς δεν θα φταίει γι’ αυτό.
19 – 03 – 2012
Δια χειρός Ισιδώρας Παραλυκίδου
Δια χειρός Ισιδώρας Παραλυκίδου