του δρόμου .
Η μηχανή έγινε σμπαράλια, τα σίδερα λυγίσανε, μα ο Βασίλης σώθηκε με....λίγο μόνο ελαφρύ τραυματισμό.
«Την στιγμή που έπεσα» όπως μας αναφέρει, «έλεγα από μέσα μου τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου και μάλιστα βρισκόμουν απ’ότι θυμάμαι στο σημείο «Σώσαι θέλων τον κόσμον»».
Το ακόμη όμως συγκλονιστικό είναι ότι, το βράδυ της παραμονής του ατυχήματος, είδε η μητέρα του σε όνειρο, ότι σκοτώθηκε ο Βασίλης με την μηχανή και ότι κατόπιν ήρθε ο Γέροντας Παίσιος και τον επανέφερε στην ζωή.
Μάλιστα ο Βασίλης έφερε την στιγμή του ατυχήματος μαζί με την ευλάβειά του προς τον π.Παίσιο και ένα σταυρουδάκι δοσμένο από τα χέρια του, τρείς ημέρες πριν κοιμηθεί στην Ι.Μ. Σουρωτής.
Να που οι Αγίοι είναι οι καλύτεροι φίλοι μας, προνοητές και προστάτες, με την χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Την ευχή και την σκέπη του Γέροντος Παίσίου να έχουμε .
π.Διονύσιος Ταμπάκης.
Ι.Ν.Παναγίας Ναυπλίου
ksipnistere.blogspot.com
http://pikri-sokolata.blogspot.com/2011/10/blog-post_1777.html
