Με μας όμως τι θα γίνει?
Πώς θα βρούμε μια λύση που να είναι κοινά αποδεχτή από
τη πλειοψηφία των Ελλήνων?
Ποιος θα μας κυβερνήσει?
Αν είναι να έχουμε πάλι τους ίδιους ή τα παιδιά τους καλύτερα να κάτσουμε στα αβγά μας...
Διότι ας μη ξεχνάμε ότι μετά τη λαίλαπα αυτών των πολιτικών, δε θα έχουν μείνει και πάρα πολλά όρθια στη χώρα μας.
Οπότε θα χρειαστούν - πέρα από νέα και εντελώς άφθαρτα πρόσωπα - ξανά υπομονή,κουράγιο,σφίξιμο κι άλλο το ζωνάρι κοκ.
Απελπίζομαι όταν σκέφτομαι ότι ντε και καλά πρέπει κάποιος να βρεθεί και να ηγηθεί των ονείρων μας...
Αυτών που κάνουμε για μια πατρίδα καλύτερη κι όχι αυτών που μας κάνουν να ονειροβατούμε...
Δε μπορώ να δω ακόμη το φως στο τούνελ...
Ίσως δε μπορώ να δω μακριά...
