Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

Ντάνιελ Ουέλινγκτον: «Η καλύτερη μου στιγμή όταν κερδίσαμε τον Ολυμπιακό με τον Απόλλωνα» - Του Νίκου Κολίτση (Metrosport.gr)

«Η καλύτερη μου στιγμή όταν κερδίσαμε τον Ολυμπιακό με τον Απόλλωνα»

Του Νίκου Κολίτση (Metrosport.gr)

Ο Ντάνιελ Ουέλινγκτον με μακρά θητεία σε ομάδες της Superleague (Aπόλλων Καλαμαριάς, Θρασύβουλος, Διαγόρας Ρόδου, Αναγέννηση Καρδίτσας, Αγροτικός
Αστέρας, Τρίκαλα, Πανθρακικός, Δόξα Δράμας, Νίκη Βόλου, Πανελευσινιακός, Δωτιέας Αγιάς, ΓΑΣ Ροδοχωρίου) άνοιξε νέα σελίδα στην ποδοσφαιρική του καριέρα, καθώς υπέγραψε στη Νάουσα (Α' ΕΠΣ Ημαθίας). Με αφορμή αυτό ο Νίκος Κολίτση παραχώρησε συνέντευξη στον Βραζιλιάνο άσο που έχει φάει με το κουτάλι τα ελληνικά γήπεδα.

Αναλυτικά όσα είπε:

«Όταν ήρθα στην Ελλάδα ήταν μία χώρα που γνώριζα μόνο μέσα από το σχολείο στη Βραζιλία και το μάθημα των αρχαίων ελληνικών. Δεν είχα ποτέ στο μυαλό μου ότι θα ερχόμουν στην Ελλάδα, θα μιλούσα ελληνικά και θα είχα φίλους εδώ.

Το όνειρό μου ήταν πάντα να γίνω ποδοσφαιριστής, αυτό έγινε πραγματικότητα, αλλά δεν περίμενα αυτή η σχέση με την Ελλάδα να γίνει μόνιμη και να μην έχω στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή να γυρίσω στη Βραζιλία. Αυτό είναι πολύ ευχάριστο για μένα. Η Ελλάδα είναι η δεύτερη πατρίδα μου. Για τη ζωή μας ξέρει μόνο ο Θεός, οπότε εμείς πρέπει ν' ακολουθήσουμε αυτά που θα μας φέρει μπροστά μας.

Δεν ξέρω αν έχει περάσει καλύτερο επιθετικό δίδυμο από τον Απόλλωνα Καλαμαριάς μαζί με τον Κλέιτον, όπως λέτε, αλλά μαζί με τον Κλέιτον είμαστε φίλοι από δέκα χρονών. Δώσαμε χαρά στον κόσμο της Καλαμαριάς. Θα θέλαμε πάντα να είμαστε συμπαίκτες, αλλά αυτό πολλές φορές δε γίνεται. Κάθε μέρα μιλάμε στο τηλέφωνο. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος μου στο σχολείο. Τα Χριστούγεννα που πήγε στη Βραζιλία, συναντήθηκε με τον πατέρα μου και η σχέση μας είναι αδερφική. Είναι πολύ σταθερός χαρακτήρας και του εύχομαι πάντα τα καλύτερα.

Δεν ήταν λάθος η επιλογή να πάω στο Θρασύβουλο. Ήταν ομάδα Α' εθνικής και αν γύριζα το χρόνο πίσω, δε θα άλλαζα καμία από τις επιλογές μου. Πριν πέντε χρόνια έχασα τη μητέρα μου, η ψυχολογία μου έπεσε, καθώς ήμουν και μόνος στην Ελλάδα και αυτό με σημάδεψε στην πορεία μου. Ο Θεός όμως μας καθοδηγεί και ό,τι πρέπει να γίνει, αυτό θα γίνει.

Δεν  έχω δει κανέναν ποδοσφαιριστή, μετά το τέλος της καριέρας του, να μην ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο. Αυτό θα κάνω και εγώ, απλώς δεν ξέρω με τι ακριβώς θα είναι αυτό.

Η καλύτερη μου στιγμή είναι στα επαγγελματικά πρωταθλήματα είναι όταν κερδίσαμε τον Ολυμπιακό με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς και όταν ήρθαμε ισοπαλία με την ΑΕΚ με το Θρασύβουλο με δύο προσωπικά μου γκολ στο 3-3.

Προπονητές που κρατάω από τις επαγγελματικές κατηγορίες, είναι ο Κατσαβάκης, ο Τσιώλης που είχα στο Θρασύβουλο και ο Βαζάκας, επειδή ήταν πολύ καλοί προπονητές αλλά και άνθρωποι. Τους θυμάμαι πάντα με αγάπη.

Οι δυσκολότεροι αντίπαλοι που είχα αντιμετωπίσει ήταν ο Μπασινάς, ο Στολτίδης και ο Κυριάκος του ΠΑΟ και της ΑΕΚ, που ήταν πολύ δυνατοί και στο ψηλό παιχνίδι.

Μπρίτο, Σουμπίνιο και Λεοζίνιο είναι Βραζιλιάνοι ποδοσφαιριστές που μπορούν ν' ακολουθήσουν στην Ελλάδα την καριέρα του Τζιοβάνι».