Από τα χρόνια κιόλας του Βυζαντίου, οι οικογένειες στο Σουφλί επεξεργάζονταν το κουκούλι του μεταξοσκώληκα και παρήγαγαν το πολυπόθητο μετάξι. Στις αρχές του 1900
πραγματοποιείται, για πρώτη φορά στην περιοχή, επαγγελματική νηματοποίηση. Μέχρι τότε, το νήμα του μεταξιού φτιάχνονταν αποκλειστικά σε σπίτια, όπου και υφαίνονταν. Παραδοσιακά δεν υπήρχε νοικοκυριό στο Σουφλί, που να μην ασχολούνταν με την εκτροφή μεταξοσκωλήκων.
Η Μεταξουργία Τσιακίρης ξεκίνησε, από τα τέλη του 1800, με τη μορφή οικοτεχνίας, όταν η προγιαγιά της οικογένειας έκτρεφε μεταξοσκώληκες, στη συνέχεια ύφαινε το μετάξι σε χειροκίνητους αργαλειούς και έπειτα το πουλούσε για να μπορέσει να συντηρήσει την οικογένειά της.
Το 1954 στήθηκε για πρώτη φορά η βιοτεχνία Γεωργίου Τσιακίρη, από τα δυο αδέλφια, τον Ευάγγελο και τον Ιωάννη Τσιακίρη. Η επιχείρηση αυτή ξεκίνησε με δυο χειροκίνητους αργαλειούς. Αργότερα, προστέθηκαν και μερικοί μηχανοκίνητοι και σιγά σιγά η παραγωγική διαδικασία άρχισε να εκσυγχρονίζεται.
Στις αρχές του 1970 η επιχείρηση Τσιακίρη γιγαντώνεται, καθώς στήνεται νέα μονάδα και ενισχύεται με μηχανοκίνητους αργαλειούς, αλλά και με τα απαραίτητα μηχανήματα για την παραγωγή μεταξωτού νήματος και υφάσματος.
Το 1981 ιδρύεται η Μεταξουργία Τσιακίρη Α.Ε., η οποία παραμένει με την ίδια επωνυμία μέχρι και σήμερα. Η Μεταξουργία Τσιακίρη Α.Ε. αποτελεί την πιο πλήρη, καθετοποιημένη μονάδα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα και έχει περάσει στα χέρια της τέταρτης κατά σειράς γενιάς. "Εμείς έχουμε προβεί στην πειραματική εκτροφή του μεταξοσκώληκα, κυρίως για να καταλήξουμε στο ποιες ποικιλίες είναι οι πιο κατάλληλες και οι πιο παραγωγικές. Το κομμάτι στο οποίο ειδικευόμαστε κυρίως, είναι μετά την εκτροφή, στη νηματοποίηση, την ύφανση και την επεξεργασία των υφασμάτων", μας είπε ο κος Γιώργος Τσιακίρης.
Η Mεταξουργία Τσιακίρη Α.Ε. έχει επιδοτηθεί κατά καιρούς από διάφορα αναπτυξιακά προγράμματα, αλλά και προγράμματα Leader. To 1996-97 το ύψος της επένδυσης άγγιξε το 1 δις δραχμές, καθιστώντας την ως τη μεγαλύτερη επένδυση που έλαβε χώρα εκείνο τον καιρό στην επαρχία. Όπως επισήμανε ο κος Τσιακίρης "Τα μηχανήματα για την επεξεργασία του μεταξωτού υφάσματος, τη βαφή, το φινίρισμα και το τύπωμα, ήταν ιδιαίτερα ακριβά, αλλά είχαμε και τις κτιριακές εγκαταστάσεις που ήταν απαραίτητες για να στεγάσουμε αυτές τις μονάδες".
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
