ΤΟ ΦΡΑΓΜΑ….. ΤΗΣ ΜΟΡΝΑΣ……
ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΑΡΓΑΣ!!
7Ο Μέρος
Γράφει ο Α. Π. ΤΕΡΖΗΣ
Στη συνέχεια, μεταφέρουμε ολόκληρο το κείμενο του σημειώματός μας που δημοσιεύτηκε στη στήλη αυτή στις 15.12.2007.
«Με την αναδημοσίευση όλων αυτών των λεπτομερειών, εύλογο είναι, οι πολίτες της Πιερίας να ανησυχούν, να αμφισβητούν και έντονα να προβληματίζονται, για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η διαχείριση ορισμένων έργων, όταν μάλιστα είναι της σημαντικότητας του φράγματος της Μόρνας! Ο τελικός προϋπολογισμός του οποίου, προφανώς, παραμένει σήμερα άγνωστος! Παράλληλα όμως απορούν και διερωτώνται:
1. Γιατί δόθηκε ο χαρακτηρισμός του έργου: Διευθέτηση ορεινού χειμάρρου «Μορνιώτικου» και δεν χαρακτηρίστηκε από την αρχή: «Κατασκευή Φράγματος Μόρνας»; Πολλοί λένε πως υπήρξε σκοπιμότητα, ώστε το έργο να ανατεθεί στις Δασικές Υπηρεσίες, γι’αυτό και στις αρχές του έτους 1997 ζητήθηκε η έγκριση του από το Γενικό Διευθυντή Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικών Πόρων του Υπουργείου Γεωργίας. Από τις ίδιες βέβαια υπηρεσίες δημοκρατήθηκε και επιβλέφθηκε η κατασκευή του, από τις Δασικές.
2. Γιατί – ενώ ήταν γνωστό – πως σε κάθε φάκελο, που ζητείται η ένταξή του στα προγράμματα της κοινότητας, απαραίτητα, πρέπει να συνοδεύεται και με μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, γαιτί δεν υπήρξε η μελέτη αυτή; Δεν υπάρχουν ευθύνες; Είναι άραγε παράλειψη ανεπάρκειας, προχειρότητας, επιπολαιότητας ή σκοπιμότητας;
3. Η παράλειψη όμως αυτή αποτέλεσε την κύρια και αποκλειστική αιτία της απένταξης του έργου από την ενίσχυση του με κοινοτικά κονδύλια! Με αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί – στο ολόκληρο της δαπάνης – ο κρατικός προϋπολογισμός, δηλαδή οι Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες! Και όσοι συμμετείχαν – με οποιοδήποτε τρόπο – ή συνήργησαν στην τεράστια αυτή ζημιά από τη στέρηση των κοινοτικών κονδυλίων, καμία ευθύνη δεν έχουν; Μα στ’αλήθεια, είναι δυνατόν κάποιος να ζημιώνει τον τόπο αυτό, τους πολίτες και να μην λογοδοτεί;
4. Είναι ακόμη σαφές ότι τόσο η Ελληνική Νομοθεσία όσο και η κοινοτική απαγορεύουν την εκτέλεση έργων που συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς να έχει δοθεί πρώτα έγκριση περιβαλλοντικών όρων και επιπτώσεων. Δικαιολογείται άραγε τόση άγνοια ή λειτούργησαν άλλοι λόγοι; Υπάρχει στ΄ αλήθεια τόση αναπηρία σε κάποιες δημόσιες αρχές;
5. Οι ευθύνες βέβαια έχουν φαίνεται μεγάλη «διασπορά» και έκταση. Από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση της εποχής εκείνης, την Περιφέρεια, τις Δασικές Υπηρεσίες, το Υπουργείο Γεωργίας κ.λπ. Αυτό όμως, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι τελικά δεν υπήρξαν ευθύνες σε όλους όσοι συνέπραξα, συνεργάστηκαν ή καθ’οιονδήποτε τρόπο συνέργησαν να περιληφθεί το έργο αυτό, στον πίνακα των συγχρηματοδοτούμενων από την Ευρωπαϊκή Ένωση!
6. Έτσι, ως συγχρηματοδοτούμενο έργο, η αρμόδια επιτροπή, που εποπτεύει την κατηγορία των έργων αυτών, επισκέφθηκε το έργο το Σεπτέμβρη του 2002, και έμεινε εμβρόντητη κι άφωνη από την εικόνα που αντίκρισαν οι ελεγκτές της! Κανένας δεν γνώριζε την κατάσταση στην οποία ήταν το έργο! Η έκθεση της επιτροπής ήταν πραγματικός καταπέλτης αλλά ταυτόχρονα και μομφή κατά της Ελληνικής Πολιτείας, την οποία εξέθεσαν όλοι οι συνεργήσαντες και συμπράξαντες. Το έργο απεντάχθηκε με τις γνωστές συνέπειες για τους Έλληνες πολίτες και ιδιαίτερα για τους κατοίκους της Δυτικής και Βόρειας Πιερία, που παραμένουν στο όνειρο!
Ελπίζω, τα μηνύματα που λογικά και αναγκαστικά βγαίνουν, να αφορούν πολλούς αποδέκτες, ώστε η συνέχεια να καταδείξει και τους υπεύθυνους αλλά κυρίως να προστατέψει τους θεσμούς και να μην αποδειχθεί ότι ο πιο ισχυρός δεσμός μεταξύ των ανθρώπων είναι η συνενοχή και όχι η συγγένεια εξ αίματος! ή ότι το πολίτικό μας σύστημα, που διαχειρίζεται τη ζωή του Ελληνικού λαού, και τα σημαντικά και πολύ σοβαρά εθνικά θέματα και προβλήματα της πατρίδας μας χαρακτηρίζεται από συνενοχή και συμψηφισμό!
Πρέπει να διευκρινιστεί, για την προστασία της αξιοπιστίας των δημοσιευμένων, ότι τις απόψεις και κρίσεις της Επιτροπής Ελέγχου που περιέχονταν στην έκθεσή της (κατά την επίσκεψη της το μήνα Σεπτέμβριο 2002) είχε δημοσιεύσει το πρώτον η έγκυρη εφημερίδα των Αθηνών «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» σε κάποια Κυριακάτικη έκδοσή της, εκείνης της περιόδου. Καμία αντίδραση δεν είχε εκδηλωθεί όπως και διάψευση ή διευκρίνιση.
(Συνεχίζεται)
Βρείτε και διαβάστε τα προηγούμενα μέρη εδώ
