Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Αν ο σκοπός ήταν να ξεχαστούν οι πραγματικοί λόγοι για τους οποίους διώκεται η Χρυσή Αυγή και η δολοφονία (του Παύλου Φύσσα) που έδωσε το έναυσμα να ξεκινήσει η έρευνα προκειμένου να διαπιστωθεί αν έχουμε να κάνουμε με μια εγκληματική οργάνωση, ο σκοπός αυτός, σε πρώτη φάση μπορούμε να πούμε ότι επιτεύχθηκε – και με τη συνδρομή του πρώην γενικού γραμματέα της κυβέρνησης, ο οποίος, ως φαίνεται είχε παρεξηγήσει τον ρόλο του, δεδομένου ότι η θέση του δόθηκε για τις νομικές του ικανότητες και όχι για να υποδύεται τον θεωρητικό της παράταξης της Νέας Δημοκρατίας.
Όλοι γνωρίζουν (και όφειλε να το γνωρίζει και ο άνευ λόγου και αρμοδιότητας συνομιλητής του χρυσαυγίτη βουλευτή) ότι η Χρυσή Αυγή δεν έχει πέσει θύμα σκευωρίας και αυτό προκύπτει από τη σωρεία στοιχείων που έχουν στη διάθεσή τους οι
ανακρίτριες.Όλοι γνωρίζουν (και όφειλε να το γνωρίζει και ο άνευ λόγου και αρμοδιότητας συνομιλητής του χρυσαυγίτη βουλευτή) ότι η Χρυσή Αυγή δεν έχει πέσει θύμα σκευωρίας και αυτό προκύπτει από τη σωρεία στοιχείων που έχουν στη διάθεσή τους οι
Όλοι γνωρίζουν πως οι διώξεις βουλευτών και στελεχών του συγκεκριμένου μορφώματος δεν ήλθαν όταν αυτό παρουσίαζε δημοσκοπική έκρηξη, αλλά μετά από μια δολοφονία, που οδήγησε στη συνένωση 32 φακέλων, ώστε η δράση της Χ.Α. να αξιολογηθεί συνολικά.
Όλοι αντιλαμβάνονται πως κάθε άλλο παρά τυχαία ένα παλιό βίντεο (με μια απαράδεκτη συνομιλία) δόθηκε στη δημοσιότητα χθες, μήνες μετά τις πρώτες συλλήψεις και την απόφαση να αφεθούν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους τρεις βουλευτές του «κόμματος».
Χθες, ήταν η ημέρα που η Ολομέλεια της Βουλής συζητούσε τις άρσεις ασυλίας μιας ακόμη ομάδας βουλευτών της Χρυσής Αυγής, μεταξύ των οποίων και ο «πρωταγωνιστής» του βίντεο βουλευτής.
Χωρίς αυτό να αθωώνει τον συνομιλητή του συγκεκριμένου προσώπου (που στην ανακοίνωση παραίτησής του περίπου υποστηρίζει πως τα είπε όλα αυτά για να ξεφορτωθεί τον Κασιδιάρη, απαλλασσόμενος από τις πιέσεις του, ενώ δουλειά του ήταν να αντιστέκεται στις πιέσεις), δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το βίντεο χρησιμοποιείται ως «ασπίδα», στο πλαίσιο της προσπάθειας να πέσει στα μαλακά.
Επομένως, ένα θέμα είναι η συμπεριφορά του πρώην γραμματέα, ο οποίος αποπέμφθηκε και υποχρεώθηκε σε παραίτηση από τον πρωθυπουργό και ένα άλλο θέμα είναι να τίθεται θέμα στάσης της κυβέρνησης – επηρεασμός της Δικαιοσύνης, σκευωρία σε βάρος της Χ.Α., προσπάθεια εξαφάνισής της και εξαφάνισης των ποσοστών της.
Όσοι αυτή τη στιγμή θέτουν τέτοιο θέμα, απλώς υιοθετούν τις απόψεις της Χ.Α. περί σκευωρίας, προκειμένου να εξυπηρετήσουν αντιπολιτευτικά και μικροκομματικά συμφέροντα. Προφανώς, δεν δυσκολεύονται να πράξουν κάτι τέτοιο.
Τις προηγούμενες μέρες, ο ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε την βοήθεια που του πρόσφεραν οι βουλευτές της Χ.Α. ψηφίζοντας μαζί του υπέρ των δύο απανωτών προτάσεων μομφής.
Και τέτοιες «συνεργασίες» υπήρξαν πολλές, τα τελευταία δύο χρόνια. Αναρίθμητες είναι οι περιπτώσεις κατά τις οποίες οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝ.ΕΛ και της Χ.Α. έχουν σηκωθεί μαζί στις ενστάσεις αντισυνταγματικότητας και μαζί έχουν ψηφίσει μέσα στο κοινοβούλιο.
Παλαιότερα, οι ΑΝ.ΕΛ. δεν είχαν διστάσει να ενώσουν τις υπογραφές των βουλευτών τους με αυτές των βουλευτών της Χ.Α., στήνοντας κάλπη μαζί.
Με χθεσινή ανακοίνωσή του, ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει «καιροσκοπική αντιμετώπιση» της Χρυσής Αυγής, από τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση.
Και δεν είναι καιροσκοπική αντιμετώπιση η αποδοχή των ψήφων και της συμπαράταξης-συμπαράστασης εκ μέρους της Χ.Α. σε πλείστες όσες περιπτώσεις.
Χθες, κατά την ονομαστική ψηφοφορία για τις άρσεις ασυλίας, οι ΑΝ.ΕΛ ψήφισαν «παρών», με τον πρόεδρό τους να αγορεύει και να δικαιολογεί τη στάση του και αυτή των βουλευτών του, λέγοντας ότι «δεν θα κάνουμε ήρωα τη Χρυσή Αυγή».
Και ο Βύρων Πολύδωρας είχε σπεύσει να αγορεύσει, μιλώντας «για διώξεις που κινούνται πολλαπλώς στα όρια της νομιμότητας και του συντάγματος» και προσθέτοντας ότι «οι ιδέες δεν διώκονται και η Χρυσή Αυγή έπρεπε να αντιμετωπιστεί πολιτικά» - αδιαφορώντας ουσιαστικά για τα εγκλήματα, με κορυφαίο αυτό του Παύλου Φύσσα.
Και βέβαια, στους ίδιους ρυθμούς γενίκευσης ενός περιστατικού για το οποίο οφείλουμε να δεχθούμε ότι παραπέμπει σε ατομική ευθύνη κινήθηκαν και άλλοι.
Για παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ στην ανακοίνωσή του ανέφερε πως «η άμεση παύση του κ. Μπαλτάκου είναι το λιγότερο».
Συγγνώμη, αλλά ποιο είναι το «περισσότερο» για το κόμμα που συγκυβερνά; Να πέσει η κυβέρνηση; Κάποιοι θέλουν να σφάξουν αρνιά πριν από το Πάσχα; Το ίδιο επιθυμεί και η ΔΗΜΑΡ όταν μιλά για «πολιτικά παιχνίδια με την Χρυσή Αυγή»;
Θέλει, δηλαδή, προκειμένου να μην μείνει πίσω από τις εύκολες καταγγελίες, να έλθει πιο νωρίς το Πάσχα και για τη ΔΗΜΑΡ;
Συμπέρασμα: Αν θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι για τη Δημοκρατία στην πατρίδα μας, οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε το περιστατικό ως μεμονωμένη ανοησία και απαράδεκτη ατομική συμπεριφορά.
Διαφορετικά, στην προσπάθειά τους κάποιοι να δουν το θέμα ως ευκαιρία να πλήξουν τη Νέα Δημοκρατία, θα επιφέρουν το τελευταίο μοιραίο πλήγμα στη Δημοκρατία.
Η Δημοκρατία δεν υπηρετείται προσπαθώντας να συναθροίσουμε στους εχθρούς της τους πολιτικούς της αντιπάλους.
Υπηρετείται με συσπείρωση των οπαδών της και απομόνωση των εχθρών της και όσων συμμαχούν με τους εχθρούς της.
Χθες, στη διακαναλική του συνέντευξη στα περιφερειακά μέσα, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας υποστήριξε (για άλλη μια φορά) ότι ο κ. Σαμαράς οδήγησε τη Χ.Α. ενώπιον του νόμου, όχι για να αντιμετωπίσει την εγκληματικής της δράση, αλλά για να μειώσει τα εκλογικά της ποσοστά.
Αλλά, η ενοχοποίηση μιας ολόκληρης παράταξης – και μάλιστα της παράταξης που πρωτοστάτησε στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας – αποτελεί έγκλημα καθοσιώσεως κατά της Δημοκρατίας.
Η ταύτιση μιας δημοκρατικής παράταξης ή τμήματος αυτής με τον ναζισμό, με σκοπό να τραυματιστεί και να απαξιωθεί στα μάτια του λαού, απλώς αθωώνει τα εγκλήματα των ναζί και τελικά ευνοεί τη Χρυσή Αυγή, δια της υιοθέτησης των επιχειρημάτων της.
Όλοι αντιλαμβάνονται πως κάθε άλλο παρά τυχαία ένα παλιό βίντεο (με μια απαράδεκτη συνομιλία) δόθηκε στη δημοσιότητα χθες, μήνες μετά τις πρώτες συλλήψεις και την απόφαση να αφεθούν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους τρεις βουλευτές του «κόμματος».
Χθες, ήταν η ημέρα που η Ολομέλεια της Βουλής συζητούσε τις άρσεις ασυλίας μιας ακόμη ομάδας βουλευτών της Χρυσής Αυγής, μεταξύ των οποίων και ο «πρωταγωνιστής» του βίντεο βουλευτής.
Χωρίς αυτό να αθωώνει τον συνομιλητή του συγκεκριμένου προσώπου (που στην ανακοίνωση παραίτησής του περίπου υποστηρίζει πως τα είπε όλα αυτά για να ξεφορτωθεί τον Κασιδιάρη, απαλλασσόμενος από τις πιέσεις του, ενώ δουλειά του ήταν να αντιστέκεται στις πιέσεις), δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το βίντεο χρησιμοποιείται ως «ασπίδα», στο πλαίσιο της προσπάθειας να πέσει στα μαλακά.
Επομένως, ένα θέμα είναι η συμπεριφορά του πρώην γραμματέα, ο οποίος αποπέμφθηκε και υποχρεώθηκε σε παραίτηση από τον πρωθυπουργό και ένα άλλο θέμα είναι να τίθεται θέμα στάσης της κυβέρνησης – επηρεασμός της Δικαιοσύνης, σκευωρία σε βάρος της Χ.Α., προσπάθεια εξαφάνισής της και εξαφάνισης των ποσοστών της.
Όσοι αυτή τη στιγμή θέτουν τέτοιο θέμα, απλώς υιοθετούν τις απόψεις της Χ.Α. περί σκευωρίας, προκειμένου να εξυπηρετήσουν αντιπολιτευτικά και μικροκομματικά συμφέροντα. Προφανώς, δεν δυσκολεύονται να πράξουν κάτι τέτοιο.
Τις προηγούμενες μέρες, ο ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε την βοήθεια που του πρόσφεραν οι βουλευτές της Χ.Α. ψηφίζοντας μαζί του υπέρ των δύο απανωτών προτάσεων μομφής.
Και τέτοιες «συνεργασίες» υπήρξαν πολλές, τα τελευταία δύο χρόνια. Αναρίθμητες είναι οι περιπτώσεις κατά τις οποίες οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝ.ΕΛ και της Χ.Α. έχουν σηκωθεί μαζί στις ενστάσεις αντισυνταγματικότητας και μαζί έχουν ψηφίσει μέσα στο κοινοβούλιο.
Παλαιότερα, οι ΑΝ.ΕΛ. δεν είχαν διστάσει να ενώσουν τις υπογραφές των βουλευτών τους με αυτές των βουλευτών της Χ.Α., στήνοντας κάλπη μαζί.
Με χθεσινή ανακοίνωσή του, ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει «καιροσκοπική αντιμετώπιση» της Χρυσής Αυγής, από τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση.
Και δεν είναι καιροσκοπική αντιμετώπιση η αποδοχή των ψήφων και της συμπαράταξης-συμπαράστασης εκ μέρους της Χ.Α. σε πλείστες όσες περιπτώσεις.
Χθες, κατά την ονομαστική ψηφοφορία για τις άρσεις ασυλίας, οι ΑΝ.ΕΛ ψήφισαν «παρών», με τον πρόεδρό τους να αγορεύει και να δικαιολογεί τη στάση του και αυτή των βουλευτών του, λέγοντας ότι «δεν θα κάνουμε ήρωα τη Χρυσή Αυγή».
Και ο Βύρων Πολύδωρας είχε σπεύσει να αγορεύσει, μιλώντας «για διώξεις που κινούνται πολλαπλώς στα όρια της νομιμότητας και του συντάγματος» και προσθέτοντας ότι «οι ιδέες δεν διώκονται και η Χρυσή Αυγή έπρεπε να αντιμετωπιστεί πολιτικά» - αδιαφορώντας ουσιαστικά για τα εγκλήματα, με κορυφαίο αυτό του Παύλου Φύσσα.
Και βέβαια, στους ίδιους ρυθμούς γενίκευσης ενός περιστατικού για το οποίο οφείλουμε να δεχθούμε ότι παραπέμπει σε ατομική ευθύνη κινήθηκαν και άλλοι.
Για παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ στην ανακοίνωσή του ανέφερε πως «η άμεση παύση του κ. Μπαλτάκου είναι το λιγότερο».
Συγγνώμη, αλλά ποιο είναι το «περισσότερο» για το κόμμα που συγκυβερνά; Να πέσει η κυβέρνηση; Κάποιοι θέλουν να σφάξουν αρνιά πριν από το Πάσχα; Το ίδιο επιθυμεί και η ΔΗΜΑΡ όταν μιλά για «πολιτικά παιχνίδια με την Χρυσή Αυγή»;
Θέλει, δηλαδή, προκειμένου να μην μείνει πίσω από τις εύκολες καταγγελίες, να έλθει πιο νωρίς το Πάσχα και για τη ΔΗΜΑΡ;
Συμπέρασμα: Αν θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι για τη Δημοκρατία στην πατρίδα μας, οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε το περιστατικό ως μεμονωμένη ανοησία και απαράδεκτη ατομική συμπεριφορά.
Διαφορετικά, στην προσπάθειά τους κάποιοι να δουν το θέμα ως ευκαιρία να πλήξουν τη Νέα Δημοκρατία, θα επιφέρουν το τελευταίο μοιραίο πλήγμα στη Δημοκρατία.
Η Δημοκρατία δεν υπηρετείται προσπαθώντας να συναθροίσουμε στους εχθρούς της τους πολιτικούς της αντιπάλους.
Υπηρετείται με συσπείρωση των οπαδών της και απομόνωση των εχθρών της και όσων συμμαχούν με τους εχθρούς της.
Χθες, στη διακαναλική του συνέντευξη στα περιφερειακά μέσα, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας υποστήριξε (για άλλη μια φορά) ότι ο κ. Σαμαράς οδήγησε τη Χ.Α. ενώπιον του νόμου, όχι για να αντιμετωπίσει την εγκληματικής της δράση, αλλά για να μειώσει τα εκλογικά της ποσοστά.
Αλλά, η ενοχοποίηση μιας ολόκληρης παράταξης – και μάλιστα της παράταξης που πρωτοστάτησε στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας – αποτελεί έγκλημα καθοσιώσεως κατά της Δημοκρατίας.
Η ταύτιση μιας δημοκρατικής παράταξης ή τμήματος αυτής με τον ναζισμό, με σκοπό να τραυματιστεί και να απαξιωθεί στα μάτια του λαού, απλώς αθωώνει τα εγκλήματα των ναζί και τελικά ευνοεί τη Χρυσή Αυγή, δια της υιοθέτησης των επιχειρημάτων της.
Με λίγα λόγια, τη Χρυσή Αυγή δεν την χτυπάς προσθέτοντας αντί να αφαιρείς από τη δύναμή της.
