φθινόπωρο.
Πρώτο και σημαντικότερο, θα έχουν διεξαχθεί οι γερμανικές εκλογές και ουδείς μπορεί να γνωρίζει ποια θα είναι η συμπεριφορά της νέας γερμανικής κυβέρνησης. Οι Γερμανοί ζήτησαν ησυχία από την Ελλάδα
για να μην διαταραχθεί το προεκλογικό τους κλίμα και ενισχυθούν φυγόκεντρες ευρωσκεπτικιστικές τάσεις, αφήνοντας να εννοηθεί πως μετά θα πάμε σε μια «τελική λύση».
για να μην διαταραχθεί το προεκλογικό τους κλίμα και ενισχυθούν φυγόκεντρες ευρωσκεπτικιστικές τάσεις, αφήνοντας να εννοηθεί πως μετά θα πάμε σε μια «τελική λύση».
Όποια κι αν είναι όμως αυτή η «τελική λύση» κάποιοι θα την υποστούν (εδώ παραμένει πάντα ορθάνοιχτο το ζήτημα του «κουρέματος» ελληνικών καταθέσεων) και πολύ δύσκολα θα μπορέσει η ελληνική κυβέρνηση να βάλει την υπογραφή της χωρίς να ζητήσει νωπή λαϊκή εντολή.
Εφόσον η Ε.Ε δεν δείχνει διατεθειμένη να βρει τρόπο και να «κόψει χρήμα» θα οδηγηθεί μοιραία σε οδυνηρές λύσεις. Ο τρόπος με τον οποίο τίθεται το ζήτημα του «κουρέματος» καταθέσεων στις συσκέψεις του Eurogroup είναι καθησυχαστικός και υπνωτιστικός. Στο παρασκήνιο οργιάζουν οι φήμες για σχέδια πανευρωπαϊκού «κουρέματος» μετά ασφαλώς από τις γερμανικές εκλογές, αλλά σε αυτό το ζήτημα θα επανέλθω αύριο.
Η δεύτερη παράμετρος είναι πως στα μέσα Οκτώβρη περίπου θα έχει ολοκληρωθεί η τουριστική σεζόν. Success story, δεν υπάρχει. Ασφαλώς θα γίνει μια μεγάλη επικοινωνιακή προσπάθεια να εμφανιστεί κάτι τέτοιο, αλλά όλοι όσοι γνωρίζουν την πραγματικότητα, γελάνε. Και μπορεί πέρσι να μην πήγε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ αλλά φέτος καλώς ή κακώς πρέπει να πάει. Και δεν θα έχει πολλά να πει. Μόνο για νέες προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ όταν θα φύγουν αυτοί που θα φύγουν και τον αγωγό TAP… Θα είναι λοιπόν υποχρεωμένος εκ των πραγμάτων να κινηθεί αμιγώς επικοινωνιακά και να διαμορφώσει το δημοψηφισματικό δίλλημα της επικείμενης αναμέτρησης. Άλλωστε κι ο Στουρνάρας που θα πάει την ίδια περίοδο στη διάσκεψη του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας θα έχει τίποτα να πει; Το πολύ πολύ να εκμεταλλευτεί το ταξίδι για να φτιάξει λίγο τις σχέσεις του με τους Αμερικάνους.
Τρίτη παράμετρο συνιστά η κοινωνική δυσαρέσκεια που διογκώνεται καθημερινά. Μπορεί οι Έλληνες να μην κατεβαίνουν στους δρόμους και τις πλατείες αλλά ενδυναμώνεται ένα κύμα ανυπακοής που εκφράζεται στο «δεν πληρώνω». Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα 6,5 εκ. φορολογικές δηλώσεις που πρέπει να υποβληθούν έχει υποβληθεί κάπου το 10% σύμφωνα με πηγές του Υπουργείου Οικονομικών που μάλλον ωραιοποιούν την πραγματικότητα, διότι από μεγάλους λογιστές διαρρέεται πως ο αριθμός είναι κατά πολύ μικρότερος. Ο πανικός που έχει πέσει εκφράστηκε με τους πρόχειρους αυτοσχεδιασμούς που μπαίνoυν σε εφαρμογή πάλι, όπως ο φόρος πολυτελείας για αυτοκίνητα από 2000 κυβικά και πάνω. Τα έσοδα τελούν υπό κατάρρευση. Αυτή είναι η αλήθεια που πλέον δεν κρύβεται.
Τέταρτη παράμετρος είναι οι απολύσεις στο δημόσιο. Ο Μητσοτάκης πήρε παράταση ως το τέλος του έτους για την υλοποίηση των συμφωνηθέντων από την περίοδο της κυβέρνησης Παπαδήμου. Η κινητικότητα στη δημοτική αστυνομία και τους σχολικούς φύλακες είναι η πιο ανώδυνη διαχείριση, ίσα – ίσα για να κλείσει η συμφωνία της δόσης. Είναι σαφές πως όταν οι απολύσεις θα επιχειρηθεί να γίνουν στον «σκληρό πυρήνα» του κράτους, οι αντιδράσεις θα είναι τεράστιες. Ήδη η δημόσια διοίκηση έχει κατεβάσει ρολά και πλην ελαχίστων και μετρημένων στα δάκτυλα εξαιρέσεων, δεν δουλεύει τίποτα. Η σύγκρουση για τις απολύσεις θα αποτελειώσει και ό,τι έχει μείνει όρθιο.
Πέμπτη παράμετρος είναι πως μετά τη συμφωνία του Eurogroup για «κουτσουρεμένη» δόση σε δόσεις, όπως παραδέχθηκε χθες βράδυ ο κ. Στουρνάρας τα χρήματα που θα εκταμιευθούν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες της χώρας μέχρι τέλος Οκτωβρίου. Μετά; Μετά, επιστρέφουμε στο σενάριο της γερμανικής «τελικής λύσης».
Από κάθε άποψη ο Οκτώβριος είναι μήνας εκλογών. Στη βάση των παραπάνω δεδομένων η σημερινή δικομματική κυβέρνηση θα αρχίσει να παρουσιάζει σοβαρούς τριγμούς που θα αφορούν το γιατί φτάσαμε ως εδώ και ποιες είναι οι ιστορικές ευθύνες ηγετικών προσωπικοτήτων της κάθε παράταξης. Οι δηλώσεις του Βορίδη για τον Ανδρέα από τη μια πλευρά και οι δημοσιογραφικές επιθέσεις στον Κώστα Καραμανλή από την άλλη, είναι μόνον ο πρόλογος.
Παραμονή της εθνικής επετείου του «ΟΧΙ» (και θα έχει ενδιαφέρον το πώς θα αξιοποιηθεί επικοινωνιακά) είναι το πιθανότερο να στηθούν κάλπες. Τώρα τι θα μας ξημερώσει με την παρέλαση, εδώ είμαστε και θα τα γράφουμε….
ΥΓ: Το να πας πάντως σε εκλογές με Υπουργό Οικονομικών τον Στουρνάρα είναι σαν να βγαίνεις στο γήπεδο έχοντας φάει ήδη τρία γκολ από τα αποδυτήρια.
Εφόσον η Ε.Ε δεν δείχνει διατεθειμένη να βρει τρόπο και να «κόψει χρήμα» θα οδηγηθεί μοιραία σε οδυνηρές λύσεις. Ο τρόπος με τον οποίο τίθεται το ζήτημα του «κουρέματος» καταθέσεων στις συσκέψεις του Eurogroup είναι καθησυχαστικός και υπνωτιστικός. Στο παρασκήνιο οργιάζουν οι φήμες για σχέδια πανευρωπαϊκού «κουρέματος» μετά ασφαλώς από τις γερμανικές εκλογές, αλλά σε αυτό το ζήτημα θα επανέλθω αύριο.
Η δεύτερη παράμετρος είναι πως στα μέσα Οκτώβρη περίπου θα έχει ολοκληρωθεί η τουριστική σεζόν. Success story, δεν υπάρχει. Ασφαλώς θα γίνει μια μεγάλη επικοινωνιακή προσπάθεια να εμφανιστεί κάτι τέτοιο, αλλά όλοι όσοι γνωρίζουν την πραγματικότητα, γελάνε. Και μπορεί πέρσι να μην πήγε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ αλλά φέτος καλώς ή κακώς πρέπει να πάει. Και δεν θα έχει πολλά να πει. Μόνο για νέες προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ όταν θα φύγουν αυτοί που θα φύγουν και τον αγωγό TAP… Θα είναι λοιπόν υποχρεωμένος εκ των πραγμάτων να κινηθεί αμιγώς επικοινωνιακά και να διαμορφώσει το δημοψηφισματικό δίλλημα της επικείμενης αναμέτρησης. Άλλωστε κι ο Στουρνάρας που θα πάει την ίδια περίοδο στη διάσκεψη του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας θα έχει τίποτα να πει; Το πολύ πολύ να εκμεταλλευτεί το ταξίδι για να φτιάξει λίγο τις σχέσεις του με τους Αμερικάνους.
Τρίτη παράμετρο συνιστά η κοινωνική δυσαρέσκεια που διογκώνεται καθημερινά. Μπορεί οι Έλληνες να μην κατεβαίνουν στους δρόμους και τις πλατείες αλλά ενδυναμώνεται ένα κύμα ανυπακοής που εκφράζεται στο «δεν πληρώνω». Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα 6,5 εκ. φορολογικές δηλώσεις που πρέπει να υποβληθούν έχει υποβληθεί κάπου το 10% σύμφωνα με πηγές του Υπουργείου Οικονομικών που μάλλον ωραιοποιούν την πραγματικότητα, διότι από μεγάλους λογιστές διαρρέεται πως ο αριθμός είναι κατά πολύ μικρότερος. Ο πανικός που έχει πέσει εκφράστηκε με τους πρόχειρους αυτοσχεδιασμούς που μπαίνoυν σε εφαρμογή πάλι, όπως ο φόρος πολυτελείας για αυτοκίνητα από 2000 κυβικά και πάνω. Τα έσοδα τελούν υπό κατάρρευση. Αυτή είναι η αλήθεια που πλέον δεν κρύβεται.
Τέταρτη παράμετρος είναι οι απολύσεις στο δημόσιο. Ο Μητσοτάκης πήρε παράταση ως το τέλος του έτους για την υλοποίηση των συμφωνηθέντων από την περίοδο της κυβέρνησης Παπαδήμου. Η κινητικότητα στη δημοτική αστυνομία και τους σχολικούς φύλακες είναι η πιο ανώδυνη διαχείριση, ίσα – ίσα για να κλείσει η συμφωνία της δόσης. Είναι σαφές πως όταν οι απολύσεις θα επιχειρηθεί να γίνουν στον «σκληρό πυρήνα» του κράτους, οι αντιδράσεις θα είναι τεράστιες. Ήδη η δημόσια διοίκηση έχει κατεβάσει ρολά και πλην ελαχίστων και μετρημένων στα δάκτυλα εξαιρέσεων, δεν δουλεύει τίποτα. Η σύγκρουση για τις απολύσεις θα αποτελειώσει και ό,τι έχει μείνει όρθιο.
Πέμπτη παράμετρος είναι πως μετά τη συμφωνία του Eurogroup για «κουτσουρεμένη» δόση σε δόσεις, όπως παραδέχθηκε χθες βράδυ ο κ. Στουρνάρας τα χρήματα που θα εκταμιευθούν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες της χώρας μέχρι τέλος Οκτωβρίου. Μετά; Μετά, επιστρέφουμε στο σενάριο της γερμανικής «τελικής λύσης».
Από κάθε άποψη ο Οκτώβριος είναι μήνας εκλογών. Στη βάση των παραπάνω δεδομένων η σημερινή δικομματική κυβέρνηση θα αρχίσει να παρουσιάζει σοβαρούς τριγμούς που θα αφορούν το γιατί φτάσαμε ως εδώ και ποιες είναι οι ιστορικές ευθύνες ηγετικών προσωπικοτήτων της κάθε παράταξης. Οι δηλώσεις του Βορίδη για τον Ανδρέα από τη μια πλευρά και οι δημοσιογραφικές επιθέσεις στον Κώστα Καραμανλή από την άλλη, είναι μόνον ο πρόλογος.
Παραμονή της εθνικής επετείου του «ΟΧΙ» (και θα έχει ενδιαφέρον το πώς θα αξιοποιηθεί επικοινωνιακά) είναι το πιθανότερο να στηθούν κάλπες. Τώρα τι θα μας ξημερώσει με την παρέλαση, εδώ είμαστε και θα τα γράφουμε….
ΥΓ: Το να πας πάντως σε εκλογές με Υπουργό Οικονομικών τον Στουρνάρα είναι σαν να βγαίνεις στο γήπεδο έχοντας φάει ήδη τρία γκολ από τα αποδυτήρια.
