Του Λεωνίδα Παπαδόπουλου,
μέλους του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων στο Γενικό Νοσοκομείο Πατησίων και υποψήφιου στη Α΄Αθήνας με το ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ
Στη συγκυρία της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης στην ιστορία του καπιταλιστικού συστήματος
καθώς και του μεγαλύτερου πολιτικού αδιεξόδου στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, σημασία έχει πώς απαντάει η κάθε οργάνωση, κόμμα ή κίνημα στα κύρια πολιτικά ζητήματα που προκύπτουν, πώς παλεύει τις απαντήσεις του στην κοινωνία και με ποιο σχέδιο κατεβαίνει στις εκλογές. Εμείς, το Κίνημα Δεν Πληρώνω, θεωρούμε καταρχάς ότι το κύριο επίδικο είναι αν την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος θα την πληρώσει τελικά το 99% της ελληνικής κοινωνίας ή το 1% αυτής. Με λίγα λόγια, αν θα εφαρμόζονται από τις κυβερνήσεις μνημόνια επί μνημονίων προκειμένου να χρηματοδοτούνται οι τράπεζες, πραγματοποιώντας μια βίαιη αναδιανομή του πλούτου από το λαό προς αυτές, ή αν την κρίση την πληρώσουν οι ίδιες οι τράπεζες οι οποίες δημιούργησαν την κρίση, μαζί με όλους τους μεγαλοκαρχαρίες. Το σίγουρο είναι οτι κάποιος πρέπει να πληρώσει την κρίση προκειμένου να μπορούν να πληρωθούν οι μισθοί, οι συντάξεις η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ. Πολλά κόμματα εξουσίας και μη, κοινοβουλευτικά και όχι λένε οτι την κρίση πρέπει να την πληρώσει ο λαός και να εφαρμοστούν μέτρα, μνημόνια, λιτότητα κλπ, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί το τραπεζικό σύστημα. Κάποιοι άλλοι λαϊκίζουν εξαπολύοντας στα λόγια μύδρους απλά κατά του μνημονίου και αδιαφορώντας ουσιαστικά για το κύριο ζήτημα το οποίο είναι η κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ενώ στην ουσία αποτελούν κομμάτι του προβλήματος και φιλαράκια των τραπεζιτών και των μεγαλοεργολάβων. Κάποιοι άλλοι όπως ο Σύριζα, καθ'εφαπτομένη με τις... αυταπάτες του λαού μας κοροϊδεύει, λέγοντας ότι θα καταγγείλει το μνημόνιο ενώ μετά στέλνει επιστολές στην τρόικα οτι θέλει αναδιαπραγμάτευσή του και καθησυχάζει τον ελληνικό λαό ότι με ένα μαγικό τρόπο θα μείνει η Ελλάδα εντός της ευρωζώνης, υποσχόμενος ένα σκληρό νόμισμα. Φυσικά οι πολιτικές κολοτούμπες διαδέχονται η μια την άλλη και προτείνει υπηρεσιακό πρωθυπουργό τον πάλαι ποτέ μακελάρη της δημόσιας παιδείας Γεράσιμο Αρσένη και ως δεύτερο τον αρχιτραπεζίτη Παπαδήμ(ι)ο. Ανακοινώνει δε στον δημοσιογράφο Κούλογλου, ότι αν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ αλλάξουν ηγεσίες και ζητήσουν δημόσια συγγνώμη για τα μνημόνια τότε μπορεί να συγκυβερνήσει μαζί τους. Σα να μη φτάνει αυτό κατηγορεί όποιους κάνουν κριτική στις πολιτικές κολοτούμπες του, ότι είναι εχθροί του λαού και δάκτυλοι σκοτεινών συμφερόντων, κάτι που θυμίζει τα μαύρα χρόνια του σταλινισμού στη Σοβιετική Ένωση... Εμείς αυτό που λέμε είναι οτι οι εκλογές δε θα αλλάξουν τα πράγματα για τη ζωή του λαού. Θα καταφέρουν απλώς να ανακηρύξουν τους επίσημους διαπραγματευτές της φτώχειας μας και της εξαθλίωσής μας. Μόνο η δημιουργία ενός λαϊκού κινήματος, με ξεκάθαρους πολιτικούς στόχους, το οποίο θα παλεύει για όλα τα καθημερινά προβλήματα αλλά και για το συνολικό ζήτημα της ανατροπής αυτού του σάπιου πολιτικού συστήματος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, μπορεί να δώσει τη λύση. Στις εκλογές κατεβαίνουμε χρησιμοποιώντας τες σαν ένα εργαλείο προκειμένου να γίνει γνωστό το Κίνημα Δεν Πληρώνω και οι θέσεις του σε όλη την επικράτεια. Να μπορέσουμε να διευρύνουμε την κοινωνική μας βάση και να συσπειρώσουμε όλες εκείνες τις δυνάμεις οι οποίες θέλουν να παλέψουν προς αυτή την κατεύθυνση στην πρώτη γραμμή, καθώς και εκείνους που συμφωνούν με αυτό τον αγώνα και για διάφορους λόγους δεν είναι ακόμα έτοιμοι να μπουν στην πρώτη γραμμή αλλά μας δίνουν την "έγκριση" να συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε! Στις συγκεκριμένες δε εκλογές της 17ης Ιουνίου, το δίλημμα δεν είναι απλά μνημόνιο ή αντιμνημόνιο. Το δίλημμα είναι ένα μνημονιακό μπλοκ ή ένα κόμμα που μιλάει στο όνομα του λαού σκορπώντας αυταπάτες και κοροϊδία υποσχόμενο τη γη της επαγγελίας, με το λαό στον καναπέ ακοπίαστα να απολαμβάνει τα επιτεύγματα της ψήφου του. Εμείς είμαστε αποφασισμένοι να συμμετέχουμε στον κοινωνικό διάλογο που έχει ανοίξει στη βάση της ελληνικής κοινωνίας και να δώσουμε τη δική μας απάντηση διαλύοντας τις αυταπάτες που κάποιοι καλλιεργούν. Εμείς δείχνουμε έναν τρίτο δρόμο! Δύσκολο και κοπιαστικό. Το δρόμο του αγώνα, της οργάνωσης και της σύγκρουσης με όλους αυτούς που μας πίνουν το αίμα. Έναν δρόμο ανηφορικό, τον οποίον ήδη έχουμε ανοίξει εδώ και τρία χρόνια και ήδη μετράμε τις πρώτες νίκες. Δε ζητάμε ψήφο ανάθεσης, δε ζητάμε να εκπροσωπήσουμε κανέναν, δεν καλλιεργούμε αυταπάτες οτι μέσω της εκλογικής διαδικασίας θα δοθούν λύσεις. Άλλωστε ιστορικά οι λαοί έχουν κερδίσει ότι έχουν κερδίσει με κοινωνικούς αγώνες και αίμα και όχι δια αντιπροσώπων. Θεωρούμε σε αυτή τη βάση ότι η ψήφος σε οποιοδήποτε κόμμα προκρίνει την διαμεσολάβηση και την διαπραγμάτευση της φτώχειας ενός ολόκληρου λαού είναι ΧΑΜΕΝΗ ΨΗΦΟΣ και θα προδοθεί όπως σε τόσες και τόσες εκλογικές αναμετρήσεις. Αντίθετα, η ψήφος στο Κίνημα Δεν Πληρώνω είναι μια ψήφος συμπαράταξης και εμπιστοσύνης σε ένα Κίνημα που εδώ και τρία χρόνια κάνει κάθε μέρα αντιπολίτευση σοβαρή υπεύθυνη, έμπρακτη με αποτελέσματα και ταξικά ταγμένη με τα συμφέροντα του 99% της ελληνικής κοινωνίας. Ψήφος συμπαράταξης στο Κίνημα που παλεύει τις θέσεις του όχι στα λόγια αλλά στην πράξη με σχέδιο και όραμα. Είναι μία ψήφος εμπιστοσύνης στους κοινωνικούς αγώνες, μία ψήφος που ενδυναμώνει το ρεύμα της ανατροπής της επόμενης μέρας, χωρίς συμβιβασμούς, προδοσίες και κολοτούμπες.