Στον εικοστό αιώνα οι παραγωγικές δυνατότητες των κοινωνιών ήταν μεγάλες!
Στον εικοστό πρώτο αιώνα οι παραγωγικές δυνατότητες των κοινωνιών είναι μεγαλύτερες!
Στον εικοστό αιώνα μπορούσαμε να δουλεύουμε πολύ και να παράγουμε πολλά!
Στον εικοστό πρώτο μπορούμε να δουλεύουμε λιγότερο και να παράγουμε περισσότερα!
Στον εικοστό αιώνα είχαμε οι περισσότεροι εδώ στην Ευρώπη μισθούς και συντάξεις για να ζούμε αξιοπρεπώς!
Στον εικοστό πρώτο έχουμε μισθούς και συντάξεις μικρότερους και μικρότερες που δεν φτάνουν ουσιαστικά για να ζήσεις!
Στον εικοστό αιώνα πηγαίναμε όταν υπήρχε ανάγκη στο γιατρό!
Στον εικοστό πρώτο πρέπει να κλείσουμε ραντεβού για να μπούμε στη λίστα!
Στον εικοστό αιώνα είχαμε δουλειά!
Στον εικοστό πρώτο έχουμε ανεργία!
Στον εικοστό αιώνα είχαμε οχτάωρο!
Στον εικοστό πρώτο έχουμε μερική απασχόληση, ελαστικό και ευέλικτο ωράριο, εκ περιτροπής εργασία και ανασφάλιστη εργασία!
Στον εικοστό αιώνα είχαμε συλλογικές συμβάσεις εργασίας!
Στον εικοστό πρώτο έχουμε ατομικές συμβάσεις εργασίας και πρέπει να παρακαλάς για 500 ευρώ, ακόμα και για 300! Ο κύριος Τόμσεν μας είπε πριν λίγο καιρό πως για το καλό μας πρέπει να παίρνουμε 150 έως 300 ευρώ, έτσι θα γίνουμε ανταγωνιστικοί και θα "εξασφαλίσουμε" τη "σωτηρία" μας! Όσο χαμηλότερα, τόσο καλύτερα, αυτή είναι η λογική τους και η πολιτική τους!
Στον εικοστό αιώνα οι δημόσιοι υπάλληλοι είχαμε σίγουρη δουλειά!
Στον εικοστό πρώτο αντιμετωπίζουμε το φάσμα της απόλυσης και της ανεργίας!
Στον εικοστό αιώνα παίρναμε σύνταξη στα εξήντα πέντε ή ακόμα και μικρότεροι, όπως για παράδειγμα οι γυναίκες!
Στον εικοστό πρώτο αύξησαν το όριο και θέλουν να μας δίνουν σύνταξη στα εβδομήντα πέντε κι όποιος μπορέσει και την πάρει κι αυτή, όποιος αντέξει, γιατί δεν θα είναι εύκολο να συμπληρώσεις την απαραίτητη υπηρεσία!
Στον εικοστό αιώνα υπήρχε η μεσαία τάξη και κάποιοι ζούσαν καλύτερα!
Στον εικοστό πρώτο η μεσαία τάξη καταστρέφεται και κυριαρχούν μέχρι πλήρους κυριαρχίας τα μονοπώλια!
Στον εικοστό αιώνα υπήρχαν οι χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού και μας έδιναν κάτι παραπάνω εδώ στην Ευρώπη για να μην τους φύγουμε από το μαντρί και πάμε κατά κει!
Στον εικοστό πρώτο είναι μόνοι τους και νομίζουν πως μπορούν να μας κάνουν ό,τι θέλουν!
Στον εικοστό αιώνα φροντίζαμε να δώσουμε κάποια εφόδια στα παιδιά μας για να ζήσουν αυτά καλύτερα από μας!
Στον εικοστό πρώτο είμαστε ανήμποροι να κάνουμε οτιδήποτε για την επιβίωσή τους και την αποτροπή της εξαθλίωσής τους! Όταν συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει θα στοιχειώσει τη ζωή μας η αγωνία τι θα γίνουν τα παιδιά μας, όταν θα λείπουμε εμείς!
Στον εικοστό αιώνα σκεφτόμασταν πως η αυριανή μέρα θα ήταν καλύτερη!
Στον εικοστό πρώτο είμαστε βέβαιοι πως η αυριανή μέρα θα είναι χειρότερη!
Και για όσους επιμένουν να σκέφτονται πως όλα αυτά γίνονται γιατί εδώ στην Ελλάδα ήμασταν διεφθαρμένοι και σπάταλοι και πως τρώγαμε το ψωμί των παιδιών μας (αν είναι δυνατόν, τι άλλο παραλογισμό θα ακούσουμε, όλα όσα καταναλώναμε είχαν παραχθεί και προορίζονταν για τα παιδιά μας και δεν το ξέραμε; δηλαδή αν δεν τα καταναλώναμε τα παιδιά μας θα μπορούσαν να ζήσουν χωρίς να δουλεύουν;) ας κοιτάξουν να δουν τι γίνεται και στις άλλες χώρες της Ευρώπης, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Βέλγιο, ακόμα και Ολλανδία, ακόμα και Σουηδία με το περίφημο «σκανδιναβικό μοντέλο» όπου όλα ήταν ιδανικά και οι εργαζόμενοι απολάμβαναν τα αγαθά από την εργασία τους! Κι εκεί σε όλες τις χώρες της Ευρώπης τηρουμένων των αναλογιών τα ίδια γίνονται, όπως εδώ!
Τι θα κάνουμε; Τι πρέπει να κάνουμε; Θα επιτρέψουμε να οδηγηθούμε εμείς και τα παιδιά μας ως πρόβατα στο σφαγείο και να λέμε από πάνω κι ευχαριστώ γιατί με τη θυσία μας θα σωθεί η χώρα και θα γίνουμε επιτέλους ανταγωνιστικοί; Θα συνεχίσουμε να ψηφίζουμε αυτούς που προωθούν αυτές τις «μεταρρυθμίσεις» και τις ανατροπές των κατακτήσεων του εικοστού αιώνα, που έχουν μάλιστα το θράσος να μας λένε πως όλα αυτά που έκαναν μέχρι τώρα και όλα αυτά που πρέπει να γίνουν από δω και μπρος για να μας αποτελειώσουν έπρεπε να τα είχαν κάνει νωρίτερα; Θα συνεχίσουμε να έχουμε την αυταπάτη πως αν αλλάξουν το μνημόνιο, που μπορεί κάτι να αλλάξουν για να μας ξεγελάσουν, θα αλλάξει η κατάσταση και θα ανακοπεί η πορεία προς την εξαθλίωση; Θα πέσουμε στην παγίδα του διλήμματος αν θα μας ξεκάνει η κεντροδεξιά ή η κεντροαριστερά ή η αριστερά; Μήπως ήρθε η ώρα να αποφασίσουμε ως λαός να βάλουμε ένα τέλος στην κυριαρχία των μονοπωλίων και των πολιτικών τους, να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας και με τους αγώνες μας να επιβάλουμε
διαγραφή του χρέους,
έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και εθνικό νόμισμα,
κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και
κεντρικό, επιστημονικό σχεδιασμό της Οικονομίας σύμφωνα με τις δυνατότητές μας και τις ανάγκες μας;
Προκόπης Κωφός
Τμήμα Χημείας ΑΠΘ
