Να αναγνωρίσει κανείς στον Γιώργο Παπανδρέου τη συγκινησιακή φόρτιση ενός ηγέτη που δεν τον θέλει το ίδιο το κόμμα του. Να αναγνωρίσουμε επίσης ότι έχασε μέσα σε μερικούς μήνες την
πρωθυπουργία και την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, σε ένα ιδιότυπο, προσωπικό-πολιτικό… PSI. Και φυσικά, το μέλλον που παραμένει εκεί, μέσω της προεδρίας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Μέχρι εκεί όμως. Η αποψινή ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, έδειξε ότι… δεν πέρασε μια μέρα, από την αντίστοιχη ομιλία του στην πρόσφατη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου. Όπως τότε, που επικαλέστηκε τον Ανδρέα, αλλά όπως και απόψε, που προσπάθησε να τον… θυμίσει, ξέχασε ότι ο πατέρας του και ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ εισήγαγε στην πολιτική ορολογία την έννοια του «mea culpa». Και μάλιστα πλήρως απενοχοποιημένη, ώστε… να αποθεώνεται για τα λάθη του, επειδή απλώς τα αναγνώρισε δημοσίως. Έστω κι αν δεν διόρθωσε ποτέ καμία από τις παρενέργειές τους.
Ο Γιώργος Παπανδρέου αγκάλιασε μια πολιτική ρητορική, που παραπέμπει στην αντίστοιχη συμπεριφορά, του ηγέτη που… δεν κυβέρνησε ποτέ τη χώρα. Λες και δεν έφταιξε για τίποτα. Λες και δεν ήταν εκείνος ο οποίος καταδίκασε την Ελλάδα στην εθνική συμφορά του Μνημονίου. Λες και δεν ήταν δική του ιδέα η απειλή του δημοψηφίσματος, που λίγο έλειψε να θέσει την Ελλάδα εκτός…. Πλανήτη.
Απόψε, ο Γιώργος Παπανδρέου έγινε… Μιχάλης Χρυσοχοϊδης. Προσπάθησε ουσιαστικά να μας πείσει ότι δεν είχε διαβάσει καμία από τις πολιτικές αποφάσεις τις οποίες προσυπέγραψε ως πρωθυπουργός. Αδιάβαστος. Δυστυχώς…
http://www.statesmen.gr/
