Πρόεδρος Δικαστηρίου: Καταδίκη της Ελλάδας για το βέτο
Η Ελλάδα παραβίασε τις προβλέψεις της παραγράφου 1 του άρθρου 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας εκφράζοντας αντιρρήσεις που "εμπόδισαν" την ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ, σύμφωνα με την
απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.
Η ετυμηγορία του ΔΔΧ ανακοινώθηκε από τον πρόεδρο του Δικαστηρίου κ. Χισάσι Οβάντα.
"Το Δικαστήριο δεν κρίνει σκόπιμο να ζητήσει από την Ελλάδα να απέχει απ' οποιαδήποτε έκφραση αντίρρησης στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ στο μέλλον", αποφάνθηκε ο Ιάπωνας δικαστής.
Με τον τρόπο αυτό, η Χάγη δικαίωσε το ένα σκέλος της προσφυγής των Σκοπίων, απέρριψε όμως τη δεύτερη και σημαντικότερη αξίωση της κυβέρνησης του Νίκολα Γκρούεφσκι.
Επί της ουσίας, οι 15 δικαστές που απαρτίζουν το ΔΔΧ αποφάνθηκαν ότι τον Απρίλιο του 2008, εκφράζοντας αντιρρήσεις στην είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας.
Η επίδικη παράγραφος αναφέρει ότι "το Πρώτο Συμβαλλόμενο Μέρος (Ελλάδα) συμφωνεί να μην αντιταχθεί στην αίτηση εισδοχής ή στη συμμετοχή του Δευτέρου Συμβαλλομένου Μέρους(FYROM) ως μέλους σε διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς οργανισμούς και θεσμούς στους οποίους η Ελλάδα είναι μέλος. Η Ελλάδα, εν τούτοις , διατηρεί το δικαίωμα να αντιταχθεί σε οποιαδήποτε συμμετοχή από τις, προαναφερθείσες εάν, και στο μέτρο που, η FYROM πρόκειται να αναφέρεται σε τέτοιους οργανισμούς ή θεσμούς διαφορετικά από ό,τι στην παράγραφο 2 της αποφάσεως 817 (1993) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών".
"Η παράγραφος 1 του άρθρου 11 υποχρεώνει την Ελλάδα να μην φέρει αντιρρήσεις στην ένταξη της πΓΔΜ σε διεθνείς οργανισμούς" παρατήρησε ο κ. Οβάντα. Ερμηνεύοντας το άρθρο της Ενδιάμεσης Συμφωνίας που υπέγραψαν το 1995 οι Κάρολος Παπούλιας και Στέβο Τσερβένκοφσκι, ο πρόεδρος του Δικαστηρίου της Χάγης σημείωσε ότι "τίποτα δεν περιορίζει την υποχρεώση της Ελλάδας να μην φέρει αντιρρήσεις" και επικαλούμενος το αποδεικτικό υλικό που υπέβαλλαν οι αντιπροσωπείες της Ελλάδας και των Σκοπίων επισήμανε ότι "η Ελλάδα έκανε σαφές πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ τον Απρίλιο του 2008 στο Βουκουρέστι ότι η επίλυση του θέματος της ονομασίας ήταν το βασικό κριτήριο για να συναινέσει". Σύμφωνα με το σκπετικό που υιοθέτησε το ΔΔΧ, η ελληνική πλευρά δεν εξέφρασε αντιρρήσεις αλλά παρατηρήσεις. Άλλωστε, όπως παραδέχτηκε ο κ. Οβάντα, η απόφαση του Βουκουρεστίου ήταν συλλογική απόφαση των ηγετών των χωρών μελών του ΝΑΤΟ και ελήφθη με ομοφωνία.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, "η Ελλάδα δεν δικαιολογείται να εμποδίσει την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ με επιχείρημα ότι -μετά την είσοδό τους στον Οργανισμό- τα Σκόπια θα χρησιμοποιούν το συνταγματικό τους όνομα".
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, η Ελλάδα έπρεπε να αποδείξει ότι οι αντιρρήσεις της ήταν εύλογες και ότι εξέφρασε αντιρρήσεις στην είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ ως αντίδραση σε προηγούμενη συμπεριφορά των Σκοπίων.
http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=163480
