Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

Ορέστης Αυλίδης:"Περπατώντας και σκοντάφτοντας"

Έπεσε στα χέρια μου ένα πολύ καλό βιβλίο του Αιγινιώτη Ορέστη Αυλίδη το "Περπατώντας και σκοντάφτοντας".
Το βιβλίο μου το προσέφερε ο καλός μου φίλος, ο Πασχάλης.
Αφού το ξεφύλλισα στα γρήγορα το μάτι μου έπεσε στα κείμενα που αναφερόταν στον Κολινδρό.
Αναρτώ ένα μικρό απόσπασμα από όσα αναφέρει για το χωριό μας στο βιβλίο του ο συγγραφέας και τον ευχαριστώ ιδιαίτερα για τις τελευταίες του κουβέντες.
Ελπίζω ψηλά από τον ουρανό όπου βρίσκεται να είναι ευχαριστημένος...
Διαβάστε το...


"Το Λιμπάνοβο, ως το 1922 που εγκαταστάθηκαν σ' αυτό οι πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης κι αργότερα το 1924 οι πρόσφυγες Καβακλιώτες της Ανατολικής Ρωμυλίας, ήταν ένα αρκετά μεγάλο χωριό και οι ντόπιοι κάτοικοι του καλοί άνθρωποι, όλοι τους φιλόπονοι, πάλευαν τα δύσκολα εκείνα χρόνια με τη σκληρή γη και την άγρια Φύση να κρατήσουν όρθιο το αγροτικό τους νοικοκυριό.
Βέβαια, τα πράγματα για μας ήταν ακόμα πιο δύσκολα, γιατί εκτός από τα κοινά προβλήματα που είχαμε ν' αντιμετωπίσουμε με τους συντοπίτες μας γηγενείς, είχαμε πρόσθετα ν' αντιμετωπίσουμε και τα προβλήματα που μας δημιούργησε η προσφυγιά. Με λίγο χώμα απ' την πατρογονική μας γη, δεμένο κόμπο στο μαντίλι και μια γλάστρα βασιλικό άρωμα της πατρίδας, ψάχναμε περιπλανώμενοι Ιουδαίοι να εγκατασταθούμε στο καινούριο μας τόπο και να ξαναστήσουμε το καινούριο μας νοικοκυριό. Το Λιμπάνοβο είναι ευλογημένος τόπος. Γόνιμη γη με όλων των ειδών τις καλλιέργειες, κλίμα εύκρατο και υγιεινό, κόμβος συγκοινωνιακός, οδικός και σιδηροδρομικός.
Ένας φιδωτός ανηφορικός δρόμος, με κατεύθυνση του προς τα δυτικά, το συνδέει με τον Κολινδρό, το μεγαλύτερο ως τότε κεφαλοχώρι της περιοχής του. Ύστερα απ' τη λίγο-πολύ οριστική μας εγκατάσταση, καιρός, είπαμε, είναι να κάνουμε μια επίσκεψη γνωριμίας στους δυτικούς μας γείτονες. Άξιζε τον κόπο και για τον πρόσθετο λόγο ότι άνθρωποι και τόπος είναι στοιχεία τα ίδια και τα δύο, σημαντικά κι ενδιαφέροντα."


Τα αισθήματα είναι αμοιβαία...
Αφιερωμένο ιδιαίτερα στη σημερινή τσιπουροπαρέα,με τον Πασχάλη και τον Άρη... αλλά και σε όλους τους φίλους Αιγινιώτες με πάρα πολλούς εκ των οποίων διατηρώ ισχυρούς φιλικούς δεσμούς και δε μπορώ να τους διαγράψω από τη ζωή μου με τίποτα ότι κι αν γίνει...


Για όλα τα παραπάνω της σημερινής ανάρτησης υπεύθυνος είναι ο:
Δούναβης Αθανάσιος