Ο
πάτερ-Φάνης, ο πιο πιστός και αναγνωρίσιμος φίλαθλος του Ρήγα Φεραίου, ανοίγει
τα φτερά της ψυχής του, με πεφωτισμένη θρησκευτική ευλάβεια και
ποδοσφαιρική
λογική, στο δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση και στη Metrosport.gr, στη viral «συνέντευξη
της χρονιάς», καθιστώντας εαυτόν το «πρόσωπο-πρότυπο της χρονιάς», από το
πέταλο των οργανωμένων… της Θύρας του Ευαγγελίου, μετουσιώνοντας παράλληλα σε
πράξη και την προσφορά στον άνθρωπο λόγω και έργω.
Ποια
είναι η σχέση της Εκκλησίας με το ποδόσφαιρο στις μέρες μας και ποια η
προσωπική σας σχέση;
Έπαιξα
ποδόσφαιρο στο Ρήγα Φεραίο είκοσι χρόνια. Ήμουν αριστερό μπακ. Για την
ακρίβεια, μπακ, χαφ, εξτρέμ! Ξεκίνησα από τις ακαδημίες του Ρήγα, Αστέρας
Ριζομύλου στη συνέχεια, Χλόη, σοβαρός τραυματισμός και μετά το στρατιωτικό
έγινα ιερέας. Παράλληλα σήμερα είμαι στους παλαίμαχους του Ρήγα.
Η
θρησκευτική και η αθλητική σας δράση στο Βελεστίνο Μαγνησίας, εντός και εκτός
ομάδας.
Είμαι
ιερέας στον Άγιο Αθανάσιο Βελεστίνου, όχι στη μεγάλη εκκλησία, στον κεντρικό
ναό αλλά δίπλα σε μία μικρή ενορία, πλούσια και σε θρησκευτική και σε αθλητική
δράση. Έχουμε ακόμα ποδηλατικό σύλλογο, μπάσκετ και πινγκ πονγκ, που τους
μαθαίνω εγώ! Ό,τι σπέρνουμε, το βρίσκουμε μπροστά μας τελικά.
Έχουμε
τις καλύτερες ακαδημίες στο Βελεστίνο με 120 παιδιά. Είμαι καθημερινά στο
γήπεδο και στις προπονήσεις. Τα παιδιά μαθαίνουν να σέβονται τον εαυτό τους.
Έχουμε, εκτός των άλλων και Αλβανούς και Βούλγαρους. Προσπαθούμε και το έχουμε
πετύχει, χωρίς να επεμβαίνουμε στη θρησκεία τους, να προσαρμόζονται σ’ αυτό που
θέλουμε εμείς και πάνω απ΄όλα να γίνονται καλύτεροι άνθρωποι. Είμαι περήφανος
γι’ αυτό.
Είστε
ο πιο αναγνωρίσιμος φίλαθλος του Ρήγα Φεραίου, με συνεχή παρουσία εντός και
εκτός έδρας.
Ακολουθώ
πάντα την ομάδα και εκτός έδρας. Στ’ αποδυτήρια μπορείτε να διαπιστώσετε ότι
υπάρχει ηρεμία. Θέλουμε ν’ αποδείξουμε στις αντίπαλες ομάδες ότι το ποδόσφαιρο
είναι φιλία.
Ομοιότητες
και διαφορές του σύγχρονου ποδοσφαίρου με το ποδόσφαιρο της εποχής σας.
Στα
χρόνια μου παίζαμε ποδόσφαιρο με δύναμη. Υπήρχαν λίγοι και καλοί τεχνίτες. Τώρα
υπάρχουν πολλοί δεξιοτεχνίτες. Σήμερα το ποδόσφαιρο παίζεται με μυαλό. Τότε
κυριαρχούσε το πάθος και η δύναμη. Το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει. Ο μπακ, για
παράδειγμα, γίνεται εξτρέμ, για τις ανάγκες ενός αγώνα.
Πόσο
κοντά είναι οι νέοι στο Θεό και στην Εκκλησία σήμερα;
Είναι
περισσότερο κοντά, συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια. Αν βέβαια οι ιερείς
είναι κοντά τους. Αν οι ιερείς είναι μακριά, όχι. Αν έρθετε σε μία προπόνηση
της ομάδας, δε θα ακούσετε ούτε τη συνηθισμένη λέξη που χρησιμοποιείται ευρέως.
Η μαλάκυνση είναι λέξη του Ευαγγελίου. Δεν υπάρχουν αυτά στην ομάδα μας. Τα
έχουμε κόψει όλα. Βλέπουν τον ιερέα που παίζει δίτερμα μαζί τους με τις φόρμες.
Διώξαμε και καλούς παίκτες που έβριζαν τα θεία.
Ο
προπονητής μας, ο Λάκης ο Μπακάλης, κατάγεται από το Βελεστίνο, είναι
εξαιρετικός άνθρωπος και προπονητής και θα δυσκολευτούμε αν φύγει, κάτι που
ελπίζουμε και θέλουμε να μη γίνει ποτέ.
Ιερέας
σήμερα. Επιλογή προσφοράς και ιεροσύνης ή αναγκαστική βιοποριστική λύση;
Είχα
παππού, πατέρα και θείο ιερέα. Είμαι ο τέταρτος στη σειρά. Πολλοί ιερείς μπήκαν
για το βιοπορισμό και μόνο. Δεν έχω πάρει τυχερά ούτε στα κοιμητήρια. Ό,τι μας
δίνουν, το επιστρέφουμε στο πολλαπλάσιο στην ομάδα.
Η
προσωπική σχέση με τη Βόρεια Ελλάδα και τους ανθρώπους της.
Είμαι
Τρικαλινός στην καταγωγή, αλλά όταν ανεβαίνω προς τη Βόρεια Ελλάδα, νιώθω
μεγαλύτερη θρησκευτικότητα. Με τον προπονητή, Απόστολο Στύλο, για παράδειγμα,
είμαστε φίλοι από την πρώτη του χρονιά στη Νεοκαισάρεια. Με πολλούς ανθρώπους
στη Βόρεια Ελλάδα διατηρώ επικοινωνία και φιλική σχέση.
