 |
| Η τοποθέτηση του πομπού στην Μπέλα, στην Κερκίνη, στις 12/12/2016 |
Άτυχο τέλος είχε πριν από μερικές μέρες στο Δέλτα του Αξιού η Μπέλλα, ένας
από τους αργυροπελεκάνους που δακτυλιώθηκαν τα προηγούμενα χρόνια στην Ελλάδα με την ευθύνη της Εταιρείας Προστασίας Πρεσπών (ΕΠΠ). Κατόπιν αιτήματος της ΕΠΠ, το προσωπικό του Φορέα Διαχείρισης Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα πραγματοποίησε «αποστολή» με το σκάφος σε δύσβατα σημεία του Αξιού, προκειμένου να εντοπίσει το πουλί και να ανασύρει τον πομπό. Η Μπέλλα είχε ελάχιστη μυική μάζα, πράγματα που σημαίνει ότι πιθανότατα δεν άντεξε την κακοκαιρία και τις δυσκολίες στην εύρεση τροφής του φετινού χειμώνα.
Η ιστορία της Μπέλλας
Η Μπέλλα δακτυλιώθηκε στην Κερκίνη πέρσι τον Φεβρουάριο, οπότε και της τοποθετήθηκε ο πομπός. Είναι αξιοσημείωτο ότι στη συνέχεια ο πελεκάνος αυτός φώλιασε στην Κερκίνη, πάνω στην ξύλινη πλατφόρμα. Περί τα μέσα Μαΐου μετακινήθηκε στη Βόλβη όπου έμεινε μέχρι τα τέλη Ιουνίου. Στη συνέχεια πήγε στη Χειμαδίτιδα για λίγες μέρες και κατόπιν στον ταμιευτήρα Πολυφύτου, όπου έμεινε ενάμιση μήνα περίπου, μέχρι τις αρχές Αυγούστου. Στη συνέχεια επέστρεψε στη Χειμαδίτιδα όπου και παρέμεινε μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου, μετακινήθηκε προς τον Αξιό για να καταλήξει τελικά στη Δοϊράνη, όπου και παρέμενε μέχρι τις αρχές Γενάρη 2017 που ήρθαν οι παγωνιές.
Μετά τις παγωνιές στις αρχές του έτους μετακινήθηκε από τη Δοϊράνη στον Αξιό, όπου και έβγαλε όλο το Γενάρη και το Φλεβάρη, ενώ στις αρχές Μαρτίου μετακινήθηκε νοτιότερα στο Δέλτα του Αξιού. Εδώ και μερικές μέρες το σήμα της Μπέλλας παρέμενε σταθερό, «ενημερώνοντας» τους επιστήμονες της ΕΠΠ ότι το πουλί πιθανότατα δεν ζει πια.
Οι μετακινήσεις της Μπέλλας απός τις αρχές του έτους
Τι μας λένε οι πομποί
Ο αργυροπελεκάνος είναι ένα είδος παγκοσμίου ενδιαφέροντος που χρήζει προστασίας. Η ΕΠΠ εκπονεί ερευνητικό πρόγραμμα από το 2012 για τη μελέτη των μετακινήσεων του αργυροπελεκάνου, με τη βοήθεια πομπών. Με τη χρήση των πομπών συλλέγονται επίσης στοιχεία για την περιοχή ενδημίας του είδους, τους τόπους διαχείμασης και για τις αίτιες θνησιμότητας. Μέχρι σήμερα έχουν τοποθετηθεί πομποί σε 24 αργυροπελεκάνους. Η ανάλυση των δεδομένων των πομπών είναι σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή. Ένα αξιόλογο στοιχείο που προκύπτει είναι η μεγάλη θνησιμότητα από την οποία υποφέρει το είδος. Οι αιτίες θνησιμότητας περιλαμβάνουν σύγκρουση με ηλεκτροφόρα καλώδια και πυροβολισμούς τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Τουρκία, όπου μέρος του πληθυσμού περνάει σημαντικό χρόνο.
