Οι Πόντιοι δεν έχουν ανάγκη
από πατριδοκάπηλους «προστάτες»
Ξαναξύπνησε το τέρας της ακροδεξιάς και, με την επικουρία
των συστημικών ΜΜΕ που κόβουν και ράβουν (κατά πώς τους βολεύει) τις δηλώσεις
των πολιτικών τους αντιπάλων, ζητά την κεφαλή του υπουργού Παιδείας επί πίνακι.
Όχι γιατί αμφισβήτησε (πώς θα μπορούσε άλλωστε!) την άγρια σφαγή, τη γενοκτονία
των Ελλήνων του Πόντου, παρά γιατί εξέφρασε μια προσωπική άποψη επί της επιστημονικής-ιστορικής
ορολογίας αυτής της αποτρόπαιης σφαγής και του βίαιου ξεριζωμού τους.
Δεν ήξεραν άραγε οι πολιτικοί που έσπευσαν να
αξιοποιήσουν το δημοσιογραφικό «λαυράκι» ότι απασφαλίζουν τον πέλεκυ του
φασισμού; Και βέβαια το ήξεραν. Απλά πίστευαν ότι αυτοί, όχι μόνο θα τη
γλυτώσουν, αλλά θα μαζέψουν και πολιτικά λάφυρα.
Αλλά δε γλύτωσαν. Παρά την ιδεολογική συγγένεια που
συνδέει το ναζιστικό μόρφωμα της Χ.Α με ορισμένους πρωτοκλασάτους της Ν.Δ, οι
συνοδοιπόροι του Χίτλερ βιαιοπράγησαν άγρια και εναντίον βουλευτών της αξιωματικής
αντιπολίτευσης, στο πλαίσιο του φασιστικού τσουβαλιάσματος όλων των πολιτικών,
στο πλαίσιο της ιδεολογικής αλλεργίας των ναζιστών απέναντι στη δημοκρατία και
τους θεσμούς της.
Παρ’ όλα αυτά η ηγεσία της Ν.Δ συνεχίζει να τροφοδοτεί το
τέρας με δηλώσεις περί ηθικής αυτουργίας του υπουργού για τους τραμπουκισμούς
των χρυσαυγιτών και των οπαδών τους. Κάνοντας πως δεν καταλαβαίνει ότι έτσι ορίζει
τους ναζί (γνωστούς για εθνοκαθάρσεις, ολοκαυτώματα και γενοκτονία) ως «φύλακες-προστάτες»
της πατρίδας μας και της ιστορίας της, στρώνοντας το δρόμο σε καταστάσεις ολοκληρωτισμού.
Θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε αν έπρεπε ή δεν έπρεπε ο
υπουργός Παιδείας να παραθέσει και την προσωπική του άποψη σε μια δημόσια, με
την ιδιότητα του υπουργού, εμφάνισή του. Δεν ξέρω αν
έπρεπε διπλωματικά να σταθεί μόνο στην επίσημη θέση της Πολιτείας.
Ξέρω όμως πως τα συστημικά ΜΜΕ μπορούν και καταφέρνουν να
χειραγωγούν με θαυμαστό τρόπο την κοινή γνώμη, ελαχιστοποιώντας (ή κρύβοντας)
το μείζον και μεγαλοποιώντας το έλασσον.
Όπως ξέρω πολύ καλά κι ότι οι Πόντιοι δεν έχουν ανάγκη από
«προστάτες». Το αίμα που χύσανε στον Πόντο και τη Μικρασία είναι ακόμη πολύ
νωπό (όπως και ο ιδρώτας τους για την επιβίωση στην Ελλάδα, η αγωνία και οι
αγώνες τους ενάντια στο σωβινισμό και τη μισαλλοδοξία και ομοεθνών τους) για να
το ρίχνουν βορά σε πατριδοκάπηλους φαρισαίους και υποκριτές.
