Ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας που μας επαναφέρει στην τάξη. Αρχή της Ινδίκτου, η Διεθνής Έκθεση της Θεσσαλονίκης, πλήθος εκδηλώσεων που φέρνουν τον κόσμο κοντά για να
ανταλλάξουν χαρούμενα χαμόγελα για όσα έζησαν το καλοκαίρι.Για τους πιο ψαγμένους όμως, υπάρχει κάτι που θα το λατρέψεις:
Η εμποροπανήγυρις του Αιγινίου, ή με άλλα λόγια το πανηγύρι του Αιγινίου ενόψει της γιορτής του Τιμίου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου.
Αν δεν πήγες δε κατάλαβες τι σε περιμένει… Μιλάμε για το μέγιστο των πανηγυριών της περιοχής. Μόνο εκεί θα καταλάβεις την φράση- γίναμε για τα πανηγύρια ή είσαι για τα πανηγύρια, κατανοώντας τι σημαίνει πανηγύρι -με την καλή έννοια φυσικά. Μια τεράστια υπαίθρια κατασκευή με μικροπωλητές, ταβέρνες, λούνα πάρκ και ό,τι μπορεί να βάλεις ο νους σου!
Η διάρκειά του είναι γύρω στις δέκα μέρες. Ξεκινάει λίγο πριν την γιορτή του Τιμίου Σταυρού και τερματίζει το Σαββατοκύριακο αμέσως μετά. Εννοείται πως οι ώρες επίσκεψης είναι οι βραδινές.
Ξεκινάμε από τον άσπρο καπνό που σε καλωσορίζει από μακριά. Είναι ο καπνός της τσίκνας. Λίγο πιο πέρα έρχεται και η μυρωδιά από τα σουβλάκια και τα κρεατάκια που χορεύουν πάνω στα κάρβουνα. Ακολουθεί το τεράστιο παρκινγκ που αν δεν έχεις βάλει σημάδι από πριν είναι πιθανό να ψάχνεις το αυτοκινητάκι σου για ώρα- για την περίσταση υπάρχουν και παρκαδόροι- Αν σκέφτεσαι να το αφήσεις κάπου αλλού την πάτησες! Δεν υπάρχει αλλού. Ίσως μόνο πάνω στις στέγες .
Υπάρχει κόσμος παντού. Πλανόδιοι μικροπωλητές έξω από την είσοδο πουλώντας τα γνωστά. Πατάτες, μαλλί της γριάς, καλαμπόκι, χαλιά, σκεύη. Αυτοί είναι οι ανένταχτοι.!
Η είσοδος ξεκινά με τα δύσκολα!(υπόψιν πως πριν πας έχεις μείνει νηστικός όλη μέρα για να έχεις φυλάξει χώρο στο στομάχι). Από τη μία πλευρά λουκουμάδες με μέλι, σοκολάτα και ό,τι άλλο σκαρφίζεται ένα εμπορικό μυαλό για να πουλήσει. Αντιστέκεσαι; Από την άλλη τα ταψιά με χαλβά Φαρσάλων. Πολλά ταψιά στη σειρά και εσύ θέλεις να χωθείς σε όλα και κολυμπήσεις ανάμεσα στα αμυγδαλάκια και τα καρυδάκια. Τα φώτα σε θαμπώνουν… Θυμάσαι τις οδηγίες των διαιτολόγων –όχι λιπαρά!- αλλά τι πειράζει να φας λίγο; Λίγο ίσον καθόλου. –Βάλε μισό κιλό για το δρόμο!
Στη συνέχεια αρχίζουν οι διάδρομοι..Δεξιά, αριστερά ή ευθεία; Ότι και να διαλέξεις το μάτι σου χάνεται στο βάθος χωρίς να φαίνεται το τέλος. Αν δε χαθείς στα δρομάκια δεν γύρισες στην εμποροπανήγυρη. Και μη κάνεις ζαβολιές να πάς από τον ίδιο δρόμο. Όλες οι ηλικίες, όλες οι σιλουέτες βολτάρουν, κοιτώντας λαίμαργα τους πάγκους.
Πράγματα υπάρχουν, λεφτά;
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
