του Αντώνη Δ. Μάντζιου, οικονομολόγου
Είναι απαραίτητη η προσφυγή στις κάλπες; Η προσφυγή είναι απαραίτητη γιατί η
κυβέρνηση έχασε την πλειοψηφία αφού μέρος των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε ή ψήφισε λευκό στα προαπαιτούμενα δηλώνοντας ότι θα καταψηφίσει τη νέα συμφωνία, τους εφαρμοστικούς νόμους αλλά και στην διαφαινόμενη πρόταση ψήφου εμπιστοσύνης της κυβέρνησης. Από την άλλη γιατί είχε εξαντληθεί η λαϊκή εντολή με την ψήφο του Γενάρη ή κατ άλλους η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να εφαρμόσει το προεκλογικό της πρόγραμμα.
κυβέρνηση έχασε την πλειοψηφία αφού μέρος των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε ή ψήφισε λευκό στα προαπαιτούμενα δηλώνοντας ότι θα καταψηφίσει τη νέα συμφωνία, τους εφαρμοστικούς νόμους αλλά και στην διαφαινόμενη πρόταση ψήφου εμπιστοσύνης της κυβέρνησης. Από την άλλη γιατί είχε εξαντληθεί η λαϊκή εντολή με την ψήφο του Γενάρη ή κατ άλλους η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να εφαρμόσει το προεκλογικό της πρόγραμμα.
Μπορούσε η παρούσα Βουλή να βγάλει νέα κυβέρνηση; Μια κυβέρνηση μειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ με την αλά καρτ υποστήριξη από την ομάδα Λαφαζάνη ή τα κόμματα Ν.Δ. -ΠΑΣΟΚ –ΠΟΤΑΜΙ θα καθιστούσε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όμηρο των άλλων κομμάτων ενώ δεν θα μπορούσε να εφαρμόσει την πολιτική της.
Ούτε μια νέα κυβέρνηση θα ήταν δυνατή από την παρούσα Βουλή αφού δεν συναινεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε συγκυβέρνηση με Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ – ΠΟΤΑΜΙ, ούτε τα υπόλοιπα κόμματα μπορούσαν ή ήθελαν να κάνουν κυβέρνηση χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι μικρή η προεκλογική περίοδος; Όχι. Με την έννοια ότι τον τελευταίο σχεδόν χρόνο πριν και μετά τις εκλογές και με το δημοψήφισμα ο Ελληνικός λαός είναι ενημερωμένος για τις πολιτικές θέσεις των κομμάτων και το διακύβευμα των εκλογών. Ακόμα περισσότερο μετά την υπογραφή της συμφωνίας από όπου βασικά ξεκινά και η προεκλογική περίοδος αφού με την καταψήφιση των προαπαιτούμενων από ομάδα βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ φάνηκε η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, η απώλεια της κυβερνητικής πλειοψηφίας και ως εκ τούτου η αναγκαιότητα προσφυγής στις κάλπες.
Οι συχνές εκλογές δεν βλάπτουν την οικονομία; Είναι ένα πρόβλημα αλλά με μια ασταθή κυβέρνηση η προεκλογική περίοδος παρατείνεται για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα με απρόβλεπτες συνέπειες αλλά και με την πιθανότητα τυχαίου λάθους. Αν όμως η ετυμηγορία του λαού οδηγήσει σε μια ισχυρή αυτοδύναμη του ΣΥΡΙΖΑ όπως είναι πιθανό ή κυβέρνηση συνεργασίας με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ τότε θα υπάρχει μια ισχυρή κυβέρνηση μέχρι και μετά την ολοκλήρωση της νέας συμφωνίας με ορίζοντα τετραετίας.
Είναι χειρότερη η νέα συμφωνία από τις προηγούμενες. Όχι. Επειδή όμως έρχεται σε συνέχεια και αθροιστικά στις δύο προηγούμενες θα είναι πάρα πολύ βαριά και δύσκολη. Όμως η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα: 1) Απομείωσης του χρέους με συζήτηση που θα ξεκινήσει μετά την πρώτη αξιολόγηση του Οκτώβρη και αποδοχή της από όλες τις πλευρές.2) Αξιοποίηση του πακέτου των 35 δις για την ανάπτυξη. 3)Δίκαιη κατανομή των βαρών σε βάρος των πλουσίων και όσων μέχρι σήμερα δεν υπέφεραν από τα μνημόνια και 4). Άσκηση κυβερνητικής πολιτικής με αριστερό πρόσημο με εκδημοκρατισμό, διαφάνεια, αξιοκρατία, κτύπημα της διαπλοκής και του πελατειακού κράτους, εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης και λογοδοσίας σε όλη την κλίμακα της εξουσίας.
Υπήρχε άλλη διέξοδος πλην της συμφωνίας της 12ης Ιούλη; Το σκληρό ερώτημα που τέθηκε στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στις 12 Ιούλη συμφωνία ή άτακτη χρεωκοπία και είχε μόνο μια απάντηση. Συμφωνία. Γιατί μια άτακτη χρεωκοπία θα οδηγούσε στάση πληρωμών, έξοδο από το ευρώ, εθνικό νόμισμα χωρίς αποθέματα σε χρυσό και συνάλλαγμα άρα σε νέα μνημόνια με το ΔΝΤ με χειρότερους όρους και σε μια απομονωμένη χώρα σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία.
Το σχέδιο Σόϊμπλε για συμφωνημένη έξοδο θα σήμαινε την διατήρηση του χρέους σε ευρώ και την Ελληνική Οικονομία με εθνικό νόμισμα πάλι όμως με την επιτήρηση των δανειστών αφού θα ήταν συμφωνημένη με αυτούς.
Όσον αφορά την προετοιμασία για έξοδο από το ευρώ να παρατηρήσουμε ότι δεν αποτελεί λύση ακόμα και για όσους δεν ήθελαν την ένταξη στο ευρώ αλλά δεν αποτελεί και πολιτική πρόταση κανενός κοινοβουλευτικού κόμματος μέχρι σήμερα.
Ποια λύση θα δώσουν οι εκλογές;
Εν κατακλείδι ο Τσίπρας και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το διάστημα που κυβερνούν έκαναν μια υπεράνθρωπη προσπάθεια να ανταποκριθούν στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και στις προεκλογικές τους διακηρύξεις. Η συμφωνία της 12ης Ιουλίου ήταν το κορύφωμα αυτής της πάλης που μπορεί να είναι μια ήττα σε ένα νικηφόρο πόλεμο ή που μπορεί να γίνει το Βατερλό της Αριστεράς και της πατρίδας μας αν επιχειρήσουμε να αποδράσουμε από την πραγματικότητα. Ο κυρίαρχος Ελληνικός λαός καλείται να κρίνει αν δόθηκε αυτή η μάχη, αν ορθώς επιλέξαμε τη συμφωνία αντί της άτακτης χρεωκοπίας και αν μας εμπιστεύεται να συνεχίσουμε τον αγώνα μας ανανεώνοντας στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα την λαϊκή εντολή.
Σε άλλη περίπτωση η εναλλακτική λύση είναι μια λύση από τα παλιά, μια λύση από το φθαρμένο και διαπλεκόμενο πολιτικό κατεστημένο των ΠΑΣΟΚ –Ν.Δ. και του αντιγράφου τους που είναι το ΠΟΤΑΜΙ.
Από την άλλη μια προτίμηση προς την ομάδα Λαφαζάνη θα οδηγούσε σε αδιέξοδο αφού ναι μεν έχουν τις προσδοκίες και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ( τον οποίο και διέσπασαν) ό τρόπος τους όμως για να καταφέρουν αυτά που θέλουν δεν είναι φανερός. Και αν οδηγεί στην έξοδο από το ευρώ, θα υποστεί η χώρα, ο λαός και η Αριστερά μια νέα συντριβή και μάλιστα πολύ φοβούμαι οριστική.
