· Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται εμβάθυνση της διαφάνειας και της δημοκρατίας και όχι όργανα χωρίς θεσμική συγκρότηση και δημοκρατική λογοδοσία, όπως
το Eurogroup.
το Eurogroup.
· Ερώτηση-Παρέμβαση Δημήτρη Παπαδημούλη σε Κομισιόν και Συμβούλιο.
Την ανάγκη για μεγαλύτερη εμβάθυνση της διαφάνειας, της λογοδοσίας και της δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σημειώνει με ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης.
Πιο συγκεκριμένα, ο Δ. Παπαδημούλης στην ερώτησή του ασκεί κριτική στις πολιτικές, οικονομικές και θεσμικές πρωτοβουλίες που έχει πάρει η ηγεσία της ΕΕ για τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης από το 2010, οι οποίες «όχι μόνο δεν βοήθησαν στο ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης και στη σταθεροποίηση των ευρωπαϊκών οικονομιών, αλλά οδήγησαν στην καταστρατήγηση θεμελιωδών κανόνων της Ένωσης και στην πολιτική οπισθοδρόμηση του ευρωπαϊκού πειράματος» και τονίζει ότι «η ηγεσία της ΕΕ βασίστηκε σε κατά περίπτωση εξωθεσμικές λύσεις, εκτός του κοινοτικού πλαισίου,αναγορεύοντας όργανα χωρίς θεσμική συγκρότηση, όπως το Eurogroup, σε καθοριστικής σημασίας θεσμούς και μάλιστα με εκτελεστικές εξουσίες».
Στη συνέχεια της ερώτησής του ο Έλληνας ευρωβουλευτής, αφού υπογραμμίζει ότι «η ΕΕ βασίζεται σε θεμελιώδεις δημοκρατικές και θεσμικές αρχές -όπως αυτές καταγράφονται και στις Συνθήκες- και πως κάθε απόφαση που αφορά τις ζωές των Ευρωπαίων πολιτών θα πρέπει να λαμβάνεται από δημοκρατικά εκλεγμένους θεσμούς», ρωτά την Κομισιόν και το Συμβούλιο εάν θα εκμεταλλευτούν «την οικονομική και πολιτική κρίση της ΕΕ, ώστε να προχωρήσουμε στην εμβάθυνση της διαφάνειας, της λογοδοσίας και της δημοκρατίας στις διαδικασίες λήψης όλων των αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο», καθώς επίσης εάν θα περιορίσουν «τον ρόλο και τις de facto εξουσίες εξωκοινοτικών και μη δημοκρατικά εκλεγμένων οργάνων, που λειτουργούν στο εσωτερικό της ΕΕ».
Ακολουθεί η πλήρης ερώτηση:
Από το ξέσπασμα της κρίσης χρέους το 2010 η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει λάβει συγκεκριμένες πολιτικές, οικονομικές και θεσμικές πρωτοβουλίες, με διακηρυγμένο στόχο την προστασία του Ευρώ και της οικονομικής σταθερότητας και ευημερίας των Ευρωπαίων πολιτών. Ωστόσο, οι πρωτοβουλίες αυτές όχι μόνο δεν βοήθησαν στο ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης και στη σταθεροποίηση των ευρωπαϊκών οικονομιών, αλλά οδήγησαν στην καταστρατήγηση θεμελιωδών κανόνων της Ένωσης και στην πολιτική οπισθοδρόμηση του ευρωπαϊκού πειράματος. Πιο συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της διαχείρισης της οικονομικής κρίσης, η ηγεσία της ΕΕ βασίστηκε σε κατά περίπτωση εξωθεσμικές λύσεις, εκτός του κοινοτικού πλαισίου, αναγορεύοντας όργανα χωρίς θεσμική συγκρότηση, όπως το Eurogroup, σε καθοριστικής σημασίας θεσμούς και μάλιστα με εκτελεστικές εξουσίες. Με δεδομένο ότι η ΕΕ βασίζεται σε θεμελιώδεις δημοκρατικές και θεσμικές αρχές -όπως αυτές καταγράφονται και στις Συνθήκες- και πως κάθε απόφαση που αφορά τις ζωές των Ευρωπαίων πολιτών θα πρέπει να λαμβάνεται από δημοκρατικά εκλεγμένους θεσμούς, ερωτάται η Επιτροπή:
1. Θα εκμεταλλευτεί την οικονομική και πολιτική κρίση της ΕΕ, ώστε να προχωρήσουμε στην εμβάθυνση της διαφάνειας, της λογοδοσίας και της δημοκρατίας στις διαδικασίες λήψης όλων των αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο;
2. Θα περιορίσει το ρόλο και τις de facto εξουσίες εξωκοινοτικών και μη δημοκρατικά εκλεγμένων οργάνων, που λειτουργούν στο εσωτερικό της ΕΕ;
