Η υπονόμευση του Οικουμενισμού του Ελληνικού Έθνους
-οι παράπλευροι κίνδυνοι της εθνικής κρίσης-
Ο Λέων Τολστόι έλεγε, ότι «το πιο πιστό γνώρισμα της αλήθειας είναι η απλότητα και η σαφήνεια. Το ψέμα πάντα είναι περίπλοκο, πολύλογο και έχει εξεζητημένο ύφος». Η Πατρίδα μας βιώνει εν καιρώ ειρήνης την μεγαλύτερη τραγωδία της σύγχρονης Ιστορίας της και ο Λαός μας μία ανθρωπιστική κρίση ανείπωτης φτώχειας. Θα πει κανείς τώρα, ότι όλα αυτά είναι γνωστά. Δεν θα διαφωνήσει κανείς σε αυτό. Όμως το ερώτημα που τίθεται είναι, γιατί ως Λαός βιώνουμε όλα αυτά και τι και τις φταίει; Φαίνεται όμως τώρα και δυστυχώς, ότι ούτε και αυτό μας απασχολεί. Διότι όλα πάνε καλά. Εδώ και 6 χρόνια έχουμε «υπεύθυνους πολιτικούς και κυβερνήσεις» οι οποίες διαπραγματεύονται με τους δανειστές, την ΤΡΟΙΚΑ, συγγνώμη τώρα τους «Θεσμούς», για την έγκριση των δόσεων, οι οποίες μας κρατάνε εν ζωή και εξασφαλίζουν την παροχή μισθών και συντάξεων. Όλα πάνε καλά, αν και κάπου-κάπου διαμαρτυρόμαστε για μειώσεις αυτών, των διαφόρων άλλων παροχών, αλλά και για τον βομβαρδισμό των φόρων.
Κάτι είναι και αυτό, εφόσον με την νέα Κυβέρνηση πετύχαμε μια παράταση μερικών μηνών, η οποία, ελπίζουμε, ότι θα μας φέρει τώρα ένα καλύτερο αποτέλεσμα , αλλά και ένα καλύτερο αύριο. Εμάς τους Έλληνες όμως δεν μας καίγεται καρφί. Ψηφίζουμε με δημοκρατικές διαδικασίες υπεύθυνους πολιτικούς και κυβερνήσεις. Και δεν δεχόμαστε από κανένα συστάσεις, ούτε ακόμη και όταν μας ρίχνουνε σε ένα βαθύ πηγάδι. Εις το κάτω της γραφής, κάποιος θα ευρεθεί ο οποίος θα μας ανασύρει με ένα σχοινί από αυτό. Για τον λόγο αυτόν είμαστε ευτυχείς και μάλιστα πολύ ευγνώμονες, και δεν μας ενδιαφέρει τώρα ποιος φταίει για αυτό και γιατί μας έριξαν μέσα εις το πηγάδι της ανείπωτης φτώχειας, της απελπισίας και της ταπείνωσης.
Η απλότητα των λέξεων εις το άρθρο αυτό είναι η κατανόηση της αξιοπρέπειας κάθε ανθρώπου. Δεν υπάρχει μεγαλείο εκεί που δεν υπάρχει απλότητα, καλοσύνη και αλήθεια, συμπληρώνει ο μεγάλος Τολστόι. Η δε ειλικρίνεια ως αρετή, είναι η θαρραλέα μορφή της τόλμης, της αλήθειας, ο θεμέλιος λίθος της ευσυνειδησίας. Η ειλικρίνεια είναι μία πτυχή της ηθικής και υποδηλώνει μια σειρά χαρακτηριστικών, όπως είναι η ακεραιότητα, η αλήθεια, η αξιοπιστία, η δικαιοσύνη και η ευθύτητα, με την ταυτόχρονη απουσία του ψέματος, της εξαπάτησης και της ψευδαίσθησης. Δεν είναι τυχαίο ότι τα χαρακτηριστικά που υποδηλώνουν την ειλικρίνεια, κάνουν τους ανθρώπους, τους λαούς, και όλους τους πολιτισμούς να την εκτιμούν ιδιαίτερα.
Τι συμβαίνει όμως με εμάς τους ‘Έλληνες τις τελευταίες δεκαετίες; Ώστε να εκλείπουν τώρα από τον Λαό μας όλες αυτές οι αρετές, οι Αρχές και οι Αξίες και να κυριαρχεί εις την ψυχή μας το ψέμα, η εξαπάτηση και οι ψευδαίσθηση; Ποίες είναι οι αιτίες οι οποίες μας απομάκρυναν από το μεγαλείο των προγόνων μας, τον Πολιτισμό και την Ιστορία μας;
Η οξύτατη κρίση που βιώνουμε τώρα είναι συνέπεια της δικής μας μακροχρόνιας ανάρμοστης και ανεύθυνης συμπεριφοράς και μόνον. Η κρίση είναι συγκρίσιμη με μία αρρώστια η οποία προσβάλει την υγεία ενός ανθρώπου και η οποία πρέπει τάχιστα να διαγνωσθεί και να αντιμετωπισθεί, πριν αυτή επεκταθεί και οδηγήσει τον άνθρωπο εις τον θάνατο. Όμως η από δεκαετίες μη έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση των πρώτων συμπτωμάτων της οικονομικής κρίσης, ως συνέπεια των δικών μας συμπεριφορών και μόνον, μας έφερε εις την κατάσταση αυτή εις την οποία τώρα ευρισκόμαστε. Και τούτο διότι δεν είχαμε, ως προαναφέρθηκε, την ειλικρίνεια, την τόλμη, την ακεραιότητα του ήθους και την αλήθεια να αντιμετωπίσουμε έγκαιρα από μόνοι μας τα συμπτώματα και να συγκρουσθούμε με τους υπαίτιους που τα προκαλούσανε. Αποφεύγαμε την λιτή και απέριττη γλώσσα της αλήθειας, αυτή την υπαρκτότητα μιας κατάστασης ή την πραγματικότητα ενός γεγονότος. Και προσφεύγαμε εις το εύκολο ψέμα, την εξαπάτηση και τις ψευδαισθήσεις.Και ως άλλοθι για τα δικά μας λάθη και αποτυχίες πείθαμε μάλιστα τον ίδιο τον εαυτό μας, ότι για όλα αυτά που συμβαίνουν εις την χώρα μας φταίνε οι άλλοι. Απίστευτο και όμως αληθινό. Είναι σαν να καταστρέφεις το δικό σου σπίτι με συμπεριφορές και ευθύνη των μελών της οικογένειάς σου, εξαιτίας του ασώτου βίου που διάγουν, και να ισχυρίζεσαι με εμμονή, ότι για αυτό φταίνε οι γείτονες. Μα την αλήθεια, ευτυχώς που υπάρχουν γείτονες, ευτυχώς που υπάρχουν και άλλοι λαοί, για να τους φορτώνουμε τις δικές μας και μόνον ευθύνες για την κατάντια της Πατρίδας μας.
Ο Βίκτωρ Ουγκώ είπε, ότι «οι καλύτερες αλήθειες είναι οι πιο απλές». Αυτές είναι που δίνουν εις τον άνθρωπο την δύναμη και την ακεραιότητα της σκέψης να αντιμετωπίζει την καθημερινότητα της ζωής. Αλλά και να τον ωθεί ώστε να θέτει ερωτήσεις εις τον εαυτόν του και τους συνανθρώπους του. Για την οξύτατη κρίση που βιώνει ο Λαός μας, τίθενται τα ερωτήματα: γιατί εδώ και χρόνια δεν έχουν γίνει συζητήσεις εις το Ελληνικό Κοινοβούλιο για τις αιτίες και υπευθύνους, ώστε να καταλογισθούν οι ανάλογες ευθύνες; Γιατί δεν έχουν γίνει Εξεταστικές Επιτροπές, και εάν έχουν γίνει, γιατί δεν πληροφορηθήκαμε για τα αποτελέσματα και για ποίους λόγους απαλλάχθηκαν των ευθυνών οι τυχόν προσαχθέντες «ύποπτοι»; Ενώ όμως η κατάρρευση και η χρεοκοπία της Χώρας μας, αλλά και η έσχατη ένδεια που βιώνει ο Λαός μας εξαιτίας και των εθνοκτόνων Μνημονίων είναι υπαρκτές πραγματικότητες και όχι αποκύημα φαντασίας. Γιατί από την έναρξη της κρίσης δεν έχουν γίνει δημόσιες εις βάθος συζητήσεις οι οποίες θα διευκόλυναν τον δεινοπαθούντα Λαό μας να κατανοήσει, να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της εθνικής χρεοκοπίας, ώστε να απαιτήσει μέσω των Δημοκρατικών διαδικασιών εξηγήσεις και την τιμωρία των υπευθύνων για το εθνικό έγκλημα;
Γιατί χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα τα γνωστά σε όλους μας μεγάλα ΜΜΕ για την αποσιώπηση του πραγματικού μεγέθους της εθνικής καταστροφής και χρεοκοπίας, τα οποία δια της δηλητηριώδους προπαγάνδας και πλύσης εγκεφάλου, αποπροσανατολίζουν τον Λαό μας από τις δικές του ευθύνες, αλλά κυρίως και από τις τεράστιες ευθύνες του Πολιτικού Συστήματος, και τα οποία στρέφουν τώρα τον Λαό μας εναντίον άλλων Λαών και Ηγετών, ως υπεύθυνους για την εθνική μας κατάντια; Μια άκρως συστηματική, επικίνδυνη προπαγάνδα, η οποία όμως απομονώνει την Πατρίδα και τον Λαό μας από τους άλλους λαούς, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την εθνική μας υπόσταση και το μέλλον του Έθνους μας.
Εις την μακροχρόνια ιστορία και πορεία της Πατρίδας μας ο Λαός μας πάντοτε αναλάμβανε με αξιοπρέπεια και θυσίες τις ευθύνες για τα λάθη του, αλλά και για τα λάθη των πολιτικών του ηγεσιών. Αλλά ποτέ δεν ευρέθηκε αντιμέτωπος με «ηγεσίες», οι οποίες για να αποφύγουν τις δικές τους ευθύνες, υπονομεύουν τώρα τα θεμέλια του Οικουμενισμού του Ελληνικού Έθνους.
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης
Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές, Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Πολιτιστική Κληρονομιά εις την Αθήνα. Απασχολήθηκε επί 5 χρόνια εις την Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας
