αύξηση έως 6 ευρώ σαν επίδομα τροφής. Ωστόσο, το εκπληκτικό δεν είναι τόσο η άγρια επίθεση, μια που πάντα αυτό κάνουν, όσο ο συγχρονισμός τους, η ταυτόσημη επιχειρηματολογία τους και υποκρισία τους για αυξήσεις που δίνονται σε προνομιούχους ενώ υπάρχουν εκατομμύρια συνάνθρωποί μας που είναι άνεργοι, λιμοκτονούν, είναι άστεγοι κ.λπ. Μάλιστα, ορισμένοι απ’ αυτούς, για να κάνουν πιο πιστευτά τα κροκοδείλια δάκριά τους αναφέρθηκαν (σύμφωνα με δήθεν ρεπορτάζ τους) και στο ενδεχόμενο αυξήσεων στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος εξαιτίας της συλλογικής σύμβασης!
ΝΔ: οχετός συκοφαντιών και λάσπης
Η ΝΔ, όπως πάντα ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων, ξεκίνησε μια συκοφαντική επίθεση προκειμένου να αποφύγει να τοποθετηθεί επί της ουσίας στην απάντηση των εργαζομένων της ΔΕΗ για τη νέα Συλλογική Σύμβαση. Έφτασε μάλιστα σε τέτοιο σημείο κατάντιας, ώστε μίλησε πως «για τον ΣΥΡΙΖΑ, το συμφέρον του κ. Φωτόπουλου μπαίνει πάνω από την κοινωνική δικαιοσύνη». Ο δε εκπρόσωπος της ΝΔ Κ. Καραγκούνης, δείχνοντας απύθμε
…και ο ΣΥΡΙΖΑ
Η απάντηση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στις συκοφαντίες της ΝΔ και του εκπροσώπου της ήταν απολογητική και αμήχανη. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Σακελλαρίδης απάντησε στη δήλωση του Κ. Καραγκούνη, ως εξής: «επιλέγει να προσποιείται ότι δεν καταλαβαίνει, προκειμένου να ρίξει λάσπη στη νέα κυβέρνηση» και συνέχισε «ας τον βοηθήσουμε λοιπόν», παραθέτοντας τα εξής: α) Η συλλογική σύμβαση υπογράφηκε από τη διοίκηση της ΔΕΗ Α.Ε και τη ΓΕΝΟΠ–ΔΕΗ και η διοίκηση της ΔΕΗ είχε οριστεί από την κυβέρνηση του κ. Σαμαρά! β) Η συλλογική διαπραγμάτευση ολοκληρώθηκε πριν τις εκλογές και υπογράφτηκε μετά! γ) Τη συλλογική σύμβαση ψήφισαν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που μετέχουν στη ΓΕΝΟΠ–ΔΕΗ και ιδιαίτερα από τη ΔΑΚΕ, που πρόσκειται στη ΝΔ! Ακόμη χειρότερα, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης Ν. Φίλης και διευθυντής της Αυγής, με την ίδια γλώσσα των μνημονιακών, ενάντια στην συλλογική σύμβαση της ΓΕΝΟΠ–ΔΕΗ δήλωσε: «Όταν η κυβέρνηση ιδρώνει να βρει ευρώ το ευρώ τα χρήματα για τα κουπόνια σίτισης των φτωχών στη χώρα μας, είναι προκλητικό να υπογράφεται σύμβαση με τα περιβόητα… “τροφεία” για εργαζομένους, δηλαδή αυξήσεις μισθών από την πίσω πόρτα. Και είναι υποκριτικό, να επικαλούνται τη συμφωνία των κοινωνικών εταίρων, όταν μάλιστα ο εργοδότης είναι δημόσια επιχείρηση. Όλοι κρινόμαστε.»!
Και οι δυο εκπρόσωποι της κυβέρνησης, ιδιαίτερα ο Ν. Φίλης, με αυτές τις αντιδραστικές και αντεργατικές δηλώσεις τους στρέφονται: 1) ενάντια στις συλλογικές συμβάσεις, που είναι από τις σημαντικότερες κατακτήσεις των εργαζομένων, 2) ενάντια στην αποκατάσταση μιας εργατικής κατάκτησης που καταργήθηκε με τα μνημόνια, και 3) ενάντια στους αγώνες του ελληνικού λαού κατά την μνημομιακή περίοδο και της νίκης του στις 25 Γενάρη. Επιπλέον «ξεχνούν», ότι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία οφείλεται σ’ αυτούς τους αγώνες, όπου οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ συμμετείχαν ενεργά. Ακόμη «ξεχνούν», ότι οι ίδιοι εργαζόμενοι μάτωσαν οικονομικά αυτή την περίοδο –όπως όλοι οι εργαζόμενοι–, μια που είχαν μείωση στους μισθούς τους περίπου 2,8 δις ευρώ συνολικά!
Τα εργασιακά δικαιώματα
Οι συλλογικές συμβάσεις, που καταργήθηκαν στην περίοδο του μνημονιακού καθεστώτος, είναι ένα από τα χειρότερα πλήγματα που δέχτηκε η εργατική τάξη της χώρας μας. Επί της ουσίας πρόκειται για την υπονόμευση, αν όχι την κατάργηση, της υπόστασης της σύγχρονης εργατικής τάξης όπως διαμορφώθηκε κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Η μη ύπαρξη συλλογικών συμβάσεων σημαίνουν την μετατροπή του μισθού σε «οικειοθελή παροχή» του εργοδότη ή του κράτους (κυριολεκτικά αυτά σηματοδοτούν τα λεγόμενα του Ν. Φίλη) και τη μετατροπή του μισθωτού εργάτη σε δουλοπάροικο.
Γενικά, υπάρχουν δικαιώματα, κοινωνικά και πολιτικά, που για λόγους γενικότερου συμφέροντος μπορεί να τροποποιούνται, παραβιάζονται και περιορίζονται. Όμως, τα εργατικά δικαιώματα, το εργατικό δίκαιο και ειδικά τα πιο σημαντικά από αυτά, όπως είναι οι συλλογικές συμβάσεις, η κοινωνική ασφάλιση κ.α. ανήκουν στην κατηγορία των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων που είναι εντελώς απαραβίαστα. Γιατί είναι η καρδιά των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Γιατί, όταν πλήττονται, υπονομεύονται, αποδομούνται τα δικαιώματα αυτά, και πολύ περισσότερο όταν καταργούνται, όπως έγινε με τα Μνημόνια, καταστρέφονται οι κοινωνίες και η καρδιά τους, η εργατική τάξη. Κάτω απόοποιεσδήποτε συνθήκες, τα δικαιώματα αυτά πρέπει να παραμένουν απαραβίαστα, αν δεν θέλουμε να πέσουν η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία, δηλαδή σχεδόν η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, κάτω από την απόλυτη δικτατορία του κεφαλαίου. Για την παραβίαση αυτών των δικαιωμάτων, κατά κανόνα, σήμερα (αλλά λίγο πολύ πάντοτε) προβάλλεται από τη μεριά της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και τους εκπροσώπους της, ότι δεν αντέχουν οι επιχειρήσεις ή υπάρχουν άλλες προτεραιότητες όπως η αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης» κ.λπ. Η αντιπαράθεση αυτή πέρα από το ότι είναι μια φτηνή και λανθασμένη δικαιολογία, είναι και αντίθετη με την ουσία της νίκης στις 25 Γενάρη. Καμιά αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης δεν πρόκειται να υπάρξει, αν δεν αποκατασταθούν όλα τα εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις που καταργήθηκαν ή αποδομήθηκαν τα μνημονιακά χρόνια. Καμία Υποχώρηση – Κανένας Συμβιβασμός, με τους αγώνες μας να καταργήσουμε τα μνημόνια που καταστρέφουν το βιοτικό επίπεδο και τη ζωή μας.
