Μπορεί ο Β. Σόιμπλε να δήλωσε στην χθεσινή «Μπιλντ» (σε σχέση προφανώς με τα πολλά λόγια που ακούγονται στο εσωτερικό της χώρας μας) ότι «οι συμφωνίες είναι πιο σημαντικές από τις δηλώσεις», αλλά σε επίπεδο προπαγάνδας συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι τα «βαφτίσια» συνεχίζονται ανερυθριάστως και η «δημιουργική ασάφεια» συνεχίζει να παίζει τον επικοινωνιακό της ρόλο εντός συνόρων;
Ως γνωστόν, ο κ. Βαρουφάκης είπε ξεκάθαρα πως σκοπός της «δημιουργικής ασάφειας», το «φλου», όπως ακριβώς ονόμασε το «κόλπο», σκοπό είχε «να το περάσουνε από τη δική τους Βουλή».
Να πιάσουμε δηλαδή «κώτσους» τους κουτόφραγκους!
Και το είπε την ημέρα ακριβώς (27 Φεβρουαρίου) που η ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας εκαλείτο να ψηφίσει υπέρ του ελληνικού αιτήματος για επέκταση της σύμβασης.
Υπήρξαν αντιδράσεις και την επομένη υποχρεώθηκε σε «διάψευση», αποδίδοντας αυτά που ο ίδιος είπε και άκουσαν όλοι με τα αυτιά τους, σε «δημοσιεύματα».
Όπως ανέφερε, «τα περί δημιουργικής ασάφειας ως «τέχνασμα» της ελληνικής κυβέρνησης για να παραπλανήσει τους εταίρους της έρχονται σε πλήρη ρήξη με την πραγματικότητα».
Νωρίτερα, όμως, την ίδια μέρα, στις 28 Φεβρουαρίου, τη «ρήξη με την πραγματικότητα» την είχε επαναλάβει:
«Το γράψαμε με μια δημιουργική αμφισημία και ασάφεια το κείμενο έτσι ώστε να μπορέσει να περάσει από κάποια δύσκολα κοινοβούλια αυτή τη βδομάδα ώστε να υπάρχει σταθεροποίηση που βλέπεις να υπάρχει αυτές τις μέρες»!
Φυσικά, όλα αυτά δεν έχουν καμιά πρακτική αξία. Πλην όμως παίζουν τον ρόλο τους προπαγανδιστικά.
Διότι η γερμανική Βουλή δεν ψήφισε τίποτε το ασαφές και απροσδιόριστο.
Αυτό που ψήφισε ήταν η επέκταση της ήδη υπάρχουσας Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης, με ειδική αναφορά στην παράγραφο 3 του άρθρου 1 του νόμου με τον οποίο η Γερμανία εντάχθηκε στον Μηχανισμό Σταθερότητας, τον Μάιο του 2010.
Σ’ αυτό που ψήφισαν οι Γερμανοί βουλευτές την περασμένη Παρασκευή, η αναφορά είναι σαφής:
«Τα έκτακτα μέτρα υπόκεινται σε αυστηρούς όρους για το ενδιαφερόμενο κράτος-μέλος, στο πλαίσιο οικονομικού προγράμματος που συμφωνείται με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και, όπου απαιτείται, του ΔΝΤ και το κράτος μέλος. Τα έκτακτα μέτρα αναστέλλονται αμέσως σε περίπτωση μη συμμόρφωσης πριν από την ολοκλήρωσή τους».
Συγκεκριμένα και σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη της Ομοσπονδιακής Βουλής της 27ης Φεβρουαρίου 2015: Συζήτηση επί του αιτήματος (πρότασης) του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Οικονομικών για Επιμήκυνση της Βοήθειας προς την Ελλάδα στο πλαίσιο του Μηχανισμού Σταθερότητας, σχετικά με μια θετική απόφαση από την Γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή επί τη βάσει της παραγράφου 3 του άρθρου 1 και σε συνδυασμό με τις παραγράφους 3 και 2 του Νόμου περί Μηχανισμού Σταθεροποίησης, προκειμένου να επεκταθεί η τρέχουσα Συμφωνία Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης.
Γίνεται επίσης αναφορά στο γεγονός ότι η γερμανική Βουλή ενέκρινε για πρώτη φορά την βοήθεια προς την Ελλάδα στο πλαίσιο του Μηχανισμού στις 27 Φεβρουαρίου 2012, για δεύτερη στις 18 Δεκεμβρίου 2014 και αυτή ήταν η τρίτη.
Σε όλο το κείμενο καθίσταται σαφές ότι πρόκειται για την ίδια σύμβαση που απορρέει από τη Συνθήκη του ΕΜΣ (Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας) και αναφέρεται ότι σκοπός της επέκτασης είναι η επιτυχής ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος στη βάση των όρων της υπάρχουσας συμφωνίας.
Ακολουθούν (ως συνημμένα) η Δήλωση του Eurogroup για την Ελλάδα της 20ής Φεβρουαρίου 2015 (στα αγγλικά και με μετάφραση στα γερμανικά), όπου και η αναφορά ότι η Ελλάδα θα ικανοποιήσει πλήρως και εμπροθέσμως τους πιστωτές της, καθώς και η επιστολή Βαρουφάκη προς τον πρόεδρο του Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου 2015, με την οποία ζητά εξάμηνη (δόθηκε τετράμηνη) επέκταση της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης.
Με δεύτερο έγγραφο, με την αναφορά «προς ανάγνωση», παρατίθενται συνοδευτικά έγγραφα απλά προς ενημέρωση των Γερμανών βουλευτών και όχι προς ψήφιση. Αυτά ήταν:
1. Η προσωρινή Λίστα Μεταρρυθμίσεων Βαρουφάκη
2. Η επιστολή Βαρουφάκη (24 Φεβρουαρίου 2014) προς Ντάισελμπλουμ, η συνοδευτική της Λίστας.
3. Η δήλωση του Eurogroup για τη Λίστα (24 Φεβρουαρίου 2015)
4. Η επιστολή Λαγκάρντ (24) προς Ντάισελμπλουμ σχετικά με τη Λίστα
5. Η επιστολή (24 Φεβρουαρίου 2015) Ντρομπρόβσκις και Μοσκοβισί προς Ντάισελμπλουμ για τη Λίστα
6. Η επιστολή Ντράγκι προς Ντάισελμπλουμ για τη Λίστα
Επομένως, αυτό που ψήφισε η ομοσπονδιακή Βουλή είναι η επέκταση της ήδη υπάρχουσας σύμβασης, μαζί με την δήλωση του Eurogroup, που ασαφή δεν τη λες – αντίθετα είναι κάτι παραπάνω από συγκεκριμένη ως προς τις υποχρεώσεις της Ελλάδας.
Σημειώστε πως σύμφωνα με την σχετική Συνθήκη της ΕΕ, προϋπόθεση για την ένταξη ενός κράτους σε πρόγραμμα διάσωσης του ESM είναι η υπογραφή ενός Memorandum of Understanding (MoU), (σ.σ. Μνημόνιο για όσους… δυσκολεύονται στη μετάφραση) δημιουργώντας ένα πρόγραμμα αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.
Όπως αναφέρεται, όταν ένα κράτος υποβάλει αίτημα για βοήθεια από τον Μηχανισμό, αξιολογείται επί όλων των θεμάτων οικονομικής σταθερότητας από την επιλεγόμενη Τρόικα (Επιτροπή, ΕΚΤ και ΔΝΤ), προκειμένου να αποφασιστεί σε ποιο από τα πέντε προγράμματα στήριξης θα ενταχθεί.
Η Συνθήκη για την θέσπιση του Μηχανισμού (6 Απριλίου 2011) προβλέπει αυστηρή τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και προϋπόθεση είναι η συμμετοχή σε πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής.
Επομένως, πάνε περίπατο και η «δημιουργική ασάφεια» και τα περί διαχωρισμού της δανειακής σύμβασης από το μνημόνιο.
Διότι προβλέπεται σαφώς ότι προκειμένου να μπει ένα κράτος στον Μηχανισμό και να υπογράψει σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης, πρέπει να έχει προηγουμένως υπογράψει Μνημόνιο.
Επομένως, αυτά τα δύο πάνε μαζί, όσο και αν μας διαβεβαιώνουν περί του αντιθέτου οι της κυβέρνησης, με πρώτον τον πρωθυπουργό, που το επανέλαβε το περασμένο Σάββατο ενώπιον της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.
Όσο για τα περί «δεν δεχθήκαμε τελεσίγραφα», ας το αφήσουμε καλύτερα.
Η Δήλωση του Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου έδινε στην Ελλάδα τελεσίγραφο για υποβολή μιας πρώτης προσωρινής λίστας ως τις 23 Φεβρουαρίου.
Μάλιστα, η κ. Λαγκάρντ είχε προσθέσει «ως το τέλος του ωραρίου της 23ης Φεβρουαρίου»!
Διότι έτσι είναι τα τελεσίγραφα! Έχουν και ώρα!
